><Hayatta en güvenliklerimiz bile pisman olduğumuzda bizi affetmiyor. Peki sadece bir kac aydır tanidiklarimiz bizi nasil affediyor?
Ya aşk çok masum. Ya da biz çok cimriyiz. Insanlari bile affedemiyoruz. Daha ne olsun? Hayatimizda olup biten güzellikleri görmüyoruz bile. Bunun sebebi ya çok kirilmamız, ya da kör olmamız. Zaten herkes bi nevi gören kör. Bizi mutlu eden ve bizi sevindiren kişileri hiç görmüyoruz. En ufak şeylere kırılıp, sonra da mutsuz oluyoruz.
Kisacasi herkes goren kör. Kimse etrafindaki güzellikleri görmüyor. Sadece bizi mutsuz eden şeyleri hissediyoruz.
"Kalp kırıklarımı topluyordum gecen gün. Baktim da beni sadece sen üzmemişsin."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIĞIN IŞIĞINDA
RandomKendimi ne kadar anlatamadıysam, o kadar yazdım. Sonuç bu! Buyrun okuyun...