ΤΙ ΕΚΑΝΕ?

15 4 0
                                    

Πηρα μια βαθιά ανάσα και μπήκα με αργα βηματα στο σπίτι. ..

Ο πατέρας μου ήταν με πλάτη σε εμενα καθόταν στον καναπέ και έβλεπε τηλεόραση αλλα καταλαβε πως ήρθα. ...

- βρήκες τον δρομο νεαρή μου....

- Ναι γιατι χαμενο τον είχα. ..

Του απαντισα μη καταλαβαθνοντας την ξαφνική επίθεση του....

- με πηραν τηλέφωνο από το σχολειο σου...Μου είπαν ότι ξαφνικά έφυγες από το μάθημα και δεν είπες τίποτα σε κανέναν δάσκαλο...Τι πράγματα είναι αυτά....

Μου ειπε υψωνοντας στο τέλος την φωνη του ενώ φαινόταν από το πρόσωπο πως ήταν αρκετά εκνευρισμενος. ......

- Ετσι σε εμαθα να φερεσε...

Ειπε γυρνώντας να με κοιτάξει. ....

Αρχισε να παρατηρεί τα τατουάζ μου βγάζοντας ένα επιφώνημα έκπληξης στο τέλος. ...

Με πλησίασε και μου φώναξε μες την μουρη μου με πάρα πολύ εκνεβρισμο...

- ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΟΣΑ  ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΜΑΘΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΣ ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΊΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΔΈΡΜΑ ΣΟΥ...οκαυ εδω μου ξέφυγε ένα γελακι όπου αμέσως το μετανιωσα...

- ΚΙ ΕΣΥ ΤΩΡΑ ΓΕΛΑΣ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΕΙΣΑΙ ΜΙΑ ΤΟΥ ΔΡΌΜΟΥ ΕΙΣΑΙ...ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ? ? ?

Ειπε εκνευριζοντας με στο τέλος...Δεν γαμιετε μας τα κάνε πλανήτες λες και με νοιάζει πολύ η γνώμη του...

- ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΙ ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΙ ΟΧΙ...ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΟΝΟ ΤΑ ΠΛΟΥΤΟΙ ΣΟΥ ΚΟΙΤΑΓΕΣ...ΚΑΙ ΑΝ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΙΜΑΙ ΤΟΥ ΔΡΌΜΟΥ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΜΑΛΑΚΑΣ ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΑΠΟ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΠΡΩΤΑ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΧΑΡΗ...ΤΩΡΑ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΦΥΓΟ ΚΙ ΕΓΏ.....

- ΠΩΣ ΜΕ ΕΙΠΕΣ...

Μου ειπε βγάζοντας καπνούς από τα αυτιά του...

- δεν άκουσες?.....

Του ειπα θυμωνοντας τον περισσότερο ενώ εγώ μέσα μου έβγαζα το άχτι μου από τόσα χρόνια ...

Και τοτε...ΜΕ χαστούκισε. ..

ΤΙ ΈΚΑΝΕ...???

Πως τόλμησε....

-ΒΡΕ ΑΪ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ..

Ούρλιαξα μες την μούρη του....

-ΦΎΓΕ ΤΏΡΑ ΑΠΌ ΤΟ ΣΠΊΤΙ ΜΟΥ...ΘΡΑΣΗΤΑΤΗ ΠΟΥ ΜΕ ΒΡΊΖΕΙΣ ΚΙΟΛΑΣ ΒΡΕ ΠΟΙΟΣ  ΣΕ ΜΕΓΆΛΩΣΕ? ΠΟΙΟΣ ΣΟΥ ΠΑΡΕΊΧΕ ΤΑ ΠΆΝΤΑ?!ΒΡΕ ΕΓΏ ΦΤΑΊΩ ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΕ ΑΦΉΣΩ ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟΎΛΗ ΣΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΑΓΑΠΆΕΙ ΠΟΥ ΚΆΘΕ ΦΟΡΆ ΠΟΥ ΠΗΓΕΝΕΙΣ ΕΚΕΊ ΜΟΥ ΓΚΡΙΝΙΆΖΕΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΈΕΙ ΌΤΙ ΣΕ ΒΑΡΈΘΗΚΕ. ..ΑΠΌ ΤΌΤΕ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΙΚΕΣ ΕΊΣΟΥΝ ΈΝΑ ΛΆΘΟΣ. ...ΜΕ ΆΚΟΥΣΕΣ Λ-Α-Θ-Ο-Σ. .....

Ούρλιαξε...Ε ΌΧΙ ΔΕΝ ΤΟ ΔΈΧΟΜΑΙ....

Άρχισα να τρέχω προς το δωμάτιο μου...Όταν έφτασα κλειδώθηκα και ελεφθερωσα τα καυτα δάκρυα που κυλουσαν στα μάγουλα μου ασταμάτητα...

Ξάπλωσα στο κρεβάτι κι άρχισα να κλαίω με λυγμούς...

Δεν ήξερα τι να πιστέψω και τι όχι....Ο Χάρης με πρόδωσε....Η μαμά δεν ζει για να μου σκουπίσει τα δάκρυα...Και ο "μπαμπας" με διώχνει (και στο κάτω κάτω για αυτόν χεστικα)

Μετά από 20 λεπτά...

Προσπαθεισα να ηρεμήσω και άρχισα να σκέφτομαι.....τι θα κάνω τώρα? !....πως θα ζήσω και με τι?

Έχω 2.000 ευρώ από τις οικονομίες μιας ζωής. ..

Τα πήρα από εκεί που τα είχα κρυμμένα και τα μετρησα για να είμαι σίγουρη....

Τα άδειασα σε μια βαλίτσα και προχώρησα στην ντουλάπα...εκεί πήρα όσες λιγότερες φόρμες και όσα περισσότερα καλοκαιρινά ρούχα αφού το καλοκαίρι έχει έρθει κοντά. ...

Μετά από 10 λεπτά είχα βάλει κι ότι απαραίτητο είχα .....έκλεισα και το τελευταίο φερμουάρ και ειμούν έτοιμη....

Ναι έτοιμη είμαι σίγουρη όχι. ....

(Όχι μην κάνεις πίσω )

Μου είπε μια φωνούλα βαθιά μέσα μου....

Ξεκλείδωσα την πορτα και βγήκα έξω......

Δεν ήταν κάνεις στο σαλόνι....καλύτερα δεν ήθελα ούτε να τον βλέπω...πλησίασα την πόρτα πήρα μια βαθιά ανάσα και βγήκα έξω......

Σήμερα ξεκινάει μια καινούργια ζωή......

Ελπίζω να είσαι χαρούμενη....μαμά. ...

Γειά σαςςςς
Και ναι επέστρεψα....Μετά από 1835 χρόνια ανέβασα καινούριο κεφάλαιο τεσπα....
Καληνύχτα.....

.Where stories live. Discover now