Arkadaşlar bölüm biraz geç geldi bizde biliyoruz.Yorum ve votelerinizi lütfen esirgemeyin.. Sizleri seviyoruuz :*
KUZEY ERGELEN
Bizim haylazlar yine daldı pese.Akın telefonda biriyle konuşuyordu ama pek önemsemedik doğrusu.Sonuçta Akın bu sağısolu belli olmayan dangalağın teki :)) Oyundan kafalarını bile kaldıramıyorlar. "Oğlum kapı çalıyor baksana ya."
Akın ordan "Kuzey kanka sen daha yakınsın bi bakamadın ya hadi abicim" diyince oflana puflana kapıyı açtım ve şoktan gözlerimi pörtlettim. DEFNE senin burda ne işin var???
Defne de beni beklemiyordu sanırım çünkü o da dondu kaldı. Ah o maviş gözler okyanusun ve gökyüzünün eşsiz rengi.Hayran bırakan gözler! Hey Kuzey kendine gel oğlum sen bu güne kadar hiçbir kıza bakmadın sadece annene hayrandın. Annem demişken bende kendimi tanıtıyım.
Sadece anne sevgisiyle büyümüş bi çocuktum.Babam vardı ama yok gibiydi. Bizimle hiç ilgilenmezdi. Her gece iş yemeği var derdi eve geç gelirdi. Ondan nefret ediyorum.Bir tane de üç-dört yaşlarında erkek kardeşim var. Adı Poyraz.Poyraz Ergelen.
Babamdan nefret etmemin sebebi annemi hamileyken aldatması ve üsteliklede bunu sanki normal bi suç işlemiş gibi kolayca söylemesi. Annem bunu öğrendiğinde beş aylık hamileydi. Bu olay ikimizide çok üzmüştü. O sıralar annem depresyonlara girmeye başladı. Hamileliği zor geçiyordu. Hepsi de Vural denen o aşşağılık babam yüzündendi. Annem hamileliğinde bir de Dilate Kardiyomiyopati diye bir kalp hastalığına yakalanınca hamileliği iyice kötü bi hal aldı. Ben o zamanlarda 15-16 yaşlarındaydım.
Poyraz doğduktan hemen sonra annemin kalp krizi geçirdiği haberi geldi. O hastalık nedeniyle kalbinde problemler olmuştu ve annem bizi bırakıp cennete uçtu. İşte ben o günden beri annemden başka bi kadına hiç bakmadım.Hiç kimseyle ilgilenmedim ve sevmedim. Değer vermedim. Babama benzemekten korktum belkide. O Sanem sürtüğü gibi biri benim karşıma çıkar sandım. Ama anneme benzeyen o mavi gözleri görünce nutkum tutuldu (Defne'nin gözleri tıpkı anneminkiler gibi)
Ah evet siz daha öncedende biliyorsunuz biz Savaş ile üvey kardeşiz.Babam gitti o Sanem kaltağıyla evlendi. Poyrazı da yanına aldı. Ama haftanın üç günü bizimle -Akın, Rüzgar ve benim birlikte kaldığımız ev- birlikte kalıyor. Her günde onu ziyaret ediyorum. O benim annemden kalan son parçam.
