The Chef's Wife (COMPLETE)

CHAPTER 31

Nang makarating kami sa hospital
Kinabahan ako halos namuo na ang pawis ko sa noo pinagpapawisan ako nang malamig sa kamay

Kaya ko ba talaga?
may kamay na umalalay sa akin
kaya ko anjan si anton di nya ako pababayaan

Nang handa na ako ay pumasok na ako ang sabi ni mommy ay nasa room 342 si daddy

Nasa elevator kami ay hindi ako mapakali
Okay aamin na ako natatakot ako natatakot ako na makita ko sya

Pero pag talagang di mo araw ay mamalasin ka dahil pag bukas nang elevator saktong sakto sa 3rd floor halos naubosan sya nang dugo sa mukha nang makita ako wala pang segundo ay lumabas sa likod nya ang babaeng matangkad

"Honey anong ginagawa mo jan di ba tayo papasok ? Hinihintay na tayo ni levi "

HAHAHAHAHAHA
So nagasawa na pala talaga sya may asawat anak na

Mabilis lahat nang pangyayare gusto ko man syang kausapin ay agad na ako napangunahan nang sakit

Humawak sa bewang ko sa anton at nagtanong

"Tara na Mahal " nakangiti nyang tanong wala syang kaalam alam na nandito si grey sa harap namin

Bago sumara ang elevator ay lumabas na kami at nilagpasan sila deretsong lakad ang ginawa ko pero pinahihirapan ata ako nang mundo

"saan ka pupunta " baritong boses ni grey

Pinilit ko magmukhang matapang

"Sa lugar na malayo sayo " at hindi ko na hinintay matapos ang sasabihin nya Dumeretsyo na ako sa kwarto ni daddy nagpaiwan saglit sa labas si anton

Nang makarating ako ay tulog si mommy

Hawak hawak ko ang puso ko napaupo ako sa sahig ang luha ay hindi ko na napigilan ang tahimik na kwarto ni daddy ay napuno nang iyak at hikbi ko

"irah my princess are you in there? " nanghihinang tawag ni daddy

Tumayo ako para makita nya ako kasi baka matakot sya bigla bigla may umiiyak sa kwarto nya

Kahit na humihikbi ay nagawa kong yumakap kay daddy

"Ayus ka lang ba daddy? " hindi ko nabasa ang ekpresyon nang daddy sakin

"Nasasaktan ka ba anak? " lalo ako naiyak sa anim na taon di ko alam na ganito pa rin katindi yung nararamdaman ko

Tango lang ang sinagot ko kay daddy

"then stop running away baby lalo ka lang masasaktan dumaan man ang marami pang taon " seryosong seryoso sya

"ganyan din ang mommy mo bigla na lang sya tumakbo nang wala akong kaideidea kaya hinanap ko kayo masyado akong desperado makita kayo kahit na pinagkakaintan ako nang tito jacob mo. Kahit ikaw na lang ayus lang kahit na nasasaktan ako makita kayong tatlo masaya
Anak napakahiram nung iniwan ka nang di mo alam ang dahil alam kong parehas kami ni grey nang nararamdaman sa ngayon mali yan maling yang ginawa mo pinahirapan mo lang sya at ang sarili mo sa loob nang 6 na taon walang ibang ginawa si grey kundi hanapin ka samin kahit naawa ako wala akong magawa dahil anak kita " sobrang lungkot nang pinagdaanan ni daddy pero magkaiba sila ni grey

"nagkakamali ka daddy may anak si grey sa ibang babae kaya ko sya iniwan ayoko makagulo at nang agaw dahil alam ko yung pakirandam na naagawan ako nang daddy di ko lang talaga alam na buntis ako nang mga oras na yun " lalong bumubuhos yung luha ko naalala ko yung araw na nasa basement ako

"paano mo nasabi anak? Ikaw ang asawa ikaw ang pinakasalan nya sa mata nang dyos sa mata nang tao at sa batas kasal kayo ikaw ang asawa nya hindi mo man lang ba naiisp na kung ano ang nangyare sayo yun din ang ginagawa mo sa mga anak mo? Minumulat mo sila sa ibang ama na dapat ay si grey tingin mo gaano sya masasaktan pag nalaman nyang anim na taon may anak pala sya sayo hindi nya man lang nahawakan ang bata basta mo na lang pinagdadamot hindi sa kinakalaban ko ang desisyon mo anak kita ikaw ang susupportahan ko pero nakikita ko ang sarili sa dati mong asawa anak pagisipan mo ang sinasabi ko sayo hindi to para sayo para to sa mga anak mo lalo na si Ashleigh sobra syang mahihirapan " nang makatapos magsalita si daddy ay wala na akong ginawa kundi ang umiyak umiyak nang umiyak dahil sa napakarami kong katanghang nagawa