The Chef's Wife (COMPLETE)

CHAPTER 39

Isang buwan

Isang buwan kami magkakasama nagkaayus na kami ni irah na hindi na kailangan nang kahit na anong deal okay na kami sya ako at ang mga anak namin gusto na naming ayusin ang buhay namin dahil sa panahong ito hindi na lang ako at sya ang masasaktan pati na rin Mga anak namin

Kakauwi lang namin galing sa Hongkong namasyal kami nagkwentohan nagtawanan nang asaran nagharutan lahat ginawa ko para mapalapit ako sa magiina sa ngayon wala na ako hihilingin pa ayos na kami pwede na ako mabuhay nang masaya at kontento sa buhay .

Naginit ang pisngi ko nung magkwento ako kay irah

FLASHBACK

nakahiga ako sa kama ngayon ang unang araw na makakatabi ko uli syang matulog sobrang sarap sa pakiramdam eksayted na ako

Humiga si irah at deretsahang niyakap ako nagiinit ang mukha ko sa ginagawa nya

"anong nangyare sayo nang umalis ako " pambasag nya sa katahimikan

Nawala ang ang sabik kong pakiramdam nang maalala ko ang madilim kong anim na taon

Umayos ako nang higa at niyakap sya
"ah yun ba nung gabing tumakbo ka.?. Hindi mo dala ang gamit mo kaya hinintay kita bumilang ako nang segundo minuto oras at araw hindi hanggang sa inabot ako nang linggo at buwan hinihintay pa rin kita kasi alam ko na wala akong ginawang mali sayo para iwan mo ko. Dumating si jenny na buntis at sinabing ako ang ama pero wala namang nangyare sa aamin kaya aminado ako sa sarili kong hindi ako ang ama nun sa totoo lang ilang araw ko gusto ibigay sa kanya ang atensyon ko pero walang nangyare ikaw pa rin ang iniisip ko nang lumabas ang bata ay nagpapanggap pa rin akong walang alam hanggang sa pina DNA test ko na ang bata. At lumabas na di ako ang ama lihim lang yun. Dahil ayoko nang gulo ginusto ko maghanap buhay nang maigi magluto alamin lahat nang kailangan ko alamin hanggang sa umabot na mas lalo ko minamahal ang pagkain "  huminto ako at tumitig sa mata nya

"Wala na akong ibang minahal simula nang mawala ka kundi ang pagkain niluluto at ginagawa ko lang. I umabot nang iilang taon di pa rin alam ni jenny na alam ko ang lahat akala nya ata sakin ay tanga pero hindi ako galit sa bata sadyang naawa ako sa kanya si dave ang ama nung bata na yun. Lagi ko syang nakikitang nakatingin mula sa malayo."

"sobrang naging malungkot ang bawat gabi ko nung panahong iniwan mo ko at paulit ulit kong iniisip kung maari ba kita mabuntis ang nasa isip ko kung buntis ka ay babalik ka sa akin pero mali ako nanganak ka na di mo pa ako binabalikan. Ginawa kong kumot sa condo yung damit mong pantulog pero yung amoy nawawala na. " di ko maiwasang hindi umagos ang luha ko pag naalala ko yung kawawang itsura ko kakahintay

Niyakap nya ako nang mas mahigpit

"I'm sorry I'm sorry baby hindi ko na uulitin yun hindi na ako lalayo sayo nang walang dahilan kaya please patawarin mo ko sa mga nagawa ko sayo " humahagulgol nyang tugon sakin

"wag kang umiyak nasasaktan ako parang pinaliliguan nang karayom yung puso ko"

Tumahan sya sa pagiyak pero yung hikbi nya ay nanatili pa rin sa

Tinitigan ko sya bago ko mabilis na hinalikan ang labi nya

"I love you " sabi sa gitna nang paghalik ko sa kanya

"I love you too " tugon nya

Pinalalim ko ang halik ko habang lumuluha ako luha nang iasang masayang tao

Namalayan ko na lang ang sarili pinupuno nang ingay nang bawat pag ulos ang boung kwarto

END OF FLASHBACK

namumula ako sa naalala ko mwehehe

"baby para kang tanga nagwiwiwrdohan ang mga bata sayo bigla bigla ka daw ngumingiti nakakatakot ka " sakrastikong pagkakabigkas nya

Napalabi naman ako sa tinuran nya papalapit na kami sa mansyon nang mga fuentes ay bingalang ko ang maneho nang makita kong may isang babae at bata na nakatayo sa gilid nang gate nang mansyon

Kung di ako nagkakamali ay si jenny yan kasama ang anak nya

"baby si jenny. " marahan kong bulong sa kanya nang sipatin nya ang harapan nakita ko kung paano nawalan sya nang reaksyon na parang wala syang pakilam sa nangyayare