Magic true Love

Lola Impa

Habang sa Kubo gising na si Impa isang matandang hukluban nakahiga sa upuang kama, hawak ang kanyang mala ugat at tuyot na tungkod, napaka lakas ng kapangyarihan itim, si lousiana ang kanyang Apo, na nais maipagpatuloy at mamana ang kaalamang itim na napipilitan ng apong sundin sa nais ng kanyang lola, subalit wala magawa dahil kahit anung takas niya sa matanda ay ikinapapahamak niya pati nagiging malapit sa kaniya. Tanging ang kanyang tapat at tagabantay na lambino at ang punong si Filipe lang ang nakalakihan ang nakasama ng binibini, limang taon gulang buhat ng itakas siya ng matanda sakanyang magulang.

At ang pangako ng kanyang inisip na kasintahang si Fredrico ang kanyang inaantay kaya madalas tumatakas siya kasama ng lambino. Sa puno kung saan doon sila nag iwan ng pangako ng lalaking kanyang iniibig na muling magtatagpo at iaalis siya sa piling ng kanyang Lola Impa, at sa magpahangang ngayon mesteryo parin sa bibinibini kung bakit hindi pa nakakabalik ang kasintahan bagkus si Francis ang nakita niya doon at siya ang inaantay na makilala ng binata. May anim na buwan ng lumipas ng di sila nagtagpo ni Fredrico sa puno ngunit sa mundo ni Fredrico ay 100 taon na ang nakakaraan.

Sa malaking puno maaga pa ay tumungo ng sabay doon si Aliyah at Lora wala silang pasok dahil seminar ng kanilang guro. Doon pinagusapan ang mga magic ng Aklat at baraha at muli'y nagsanay ng nalalaman.

Habang  inaaral ng maheko ng dalawa ay lumabas sa baraha na ang kaibigan nilang si Francis ay nahuhumaling at na eengkanto sa isang magandang binibini na naitatawid sa pamamgitan ng panaginip, nakakapag lakbay ang binata.

Nagalala ang magkaibaigan lalo na si Aliyah dahil may pagtingin siya sa binata....

"Naku pano na, nalintikan na si Francis baka mapahamak siya kailangan gumawa tayo ng paraan para matulungan siya... sis pls! pls! pls! baka may magagawa ang Aklat kakaunti palang ang nalalaman ko sa baraha ito palang ang kaya ko sa baraha" sambit ni Aliyah.

"Ok sis dont worry! may alam nakong dapat gawin ayon dito sa chapter 15 maging maingat daw buksan ang libro dahil kasabay nito ang maaaring pagbubukas ng mga portal " sagot ni Lora.

"paano yan sis? eh diba naandito siya sa puno, ng panahon ng buksan natin ang aklat naku baka kaya!? nakakapaglakbay si Francis  dahil dito naku"....kinakabahan sagot ni Aliyah.

"Tama ka sis..... ayon dito sa aklat para magsara muli ang portal mabuting muling isara at di na gamitin ang Libro.... eheheeem teka-teka! paano naman ako sis kailangan ko ito, alam mo naman hilig ko, at saka sis ok lang yan, mukhang ok pa naman si Francis may panahon pa tayo, maaring may iba pang paraan, para mapigilan siya" sambit ni Lora kay Aliyah.

Lumipas ang mga araw, madalas nanaginip at nakapaglakbay si Francis, at nagkamabutihan na sila ng magandang binibini hangang isama siya ni Francis sa kanilang tahanan habang hawak ang kamay ng masayang niyakag papunta sa kanilang tahanan.

"Hayun! ang malaking bahay doon kami  nakatira" wika niya kay Lousiana at bulong sa sarili "pero bakit walang bakod at gate di bale ang importante naisama ko siya, bakit kaya ganito ang kalsada di pa semento at kakaunti ang bahay, ang lalayo ng agwat at masmaraming sakahan.." Habang palapit sa bahay ay pumitas ng (Dandelion) bulaklak ng damo si Lousiana at ang binata naman ay pumitas ng pulang bulaklak ng gumamela ang isa ay nilagay sa tainga ng dalaga.

Wika ni Francis "sa wakas nasa bahay na tayo,  mapapakilala na kita kay Lola Rosa......" ( Lola Rosa ang ampon ni Juanita na naiwan at matagal nangalaga sa lumang bahay ni Fredirico na kasalukuyang guardian ni Francis sa ngayun.)

Nang pumasok na sila sa loob ng bahay tila nagkulay sepia ang paligid, wala ang Lola niyang si Rosa walang kagamitan maliban sa isang mesa sa sala at mahabang upuan sofa lang ang nakita nila, habang sa paglalakad, pagtataka at abala sa pagtawag sa kanyang Lola si Francis, ay hinipan ng dalaga ang dandelion, magaang lumipad ang bulaklak patungo sa binata sabay bigkas......ng dalaga "FRANCIS"..... Dumapo ito sa tangos ng kanyang ilong at mapapabahing sabay,,,