Κεφαλαιο 17

77 13 0
                                    

Η πόρτα του δωματίου χτυπάει και πετάγομαι από εκεί που καθόμουν κουλουριασμένη στο πάτωμα .

Σκουπίζω γρήγορα τα μάτια μου και ρουφάω την μύτη μου.

"Περάστε " ειναι το μόνο που λεω και κάθομαι στο κρεβάτι μου.

Η πόρτα ανοίγει και η μαμά μου μπαίνει μέσα.

"Πήρα το εξιτήριο " λεει και μου δείχνει ένα χαρτί στο χέρι της.

Γνέφω και με κοιτάει ανήσυχη.

" τι έχεις αγάπη μου;" Με ρωτάει και της εξιστορώ όσα έχουν γίνει

" ΓΙΑΤΙ ;" ουρλιάζω και ξαναπεφτω στο πάτωμα .

Νιώθω έναν οξύ πόνο στην κοιλιά μου και μετα αίμα. Όμως υπήρχε και κατι αλλο στο αίμα.

Σαν ένα οβάλ διάφανο προς μπεζ πραγματακι.

Και μετα σκοτάδι .....

[...]

Ξύπνησα και είδα έναν γιατρό μπροστά μου να με κοιτάει λυπημένος .

Τον κοιτάω ερωτηματικά .

" Λυπάμαι" λεει ο γιατρός και φεύγει .

Με πλησιάζει η μαμά μου.

" Νεφ.... Είχατε...ξέρεις....ολοκληρώσει με τον Αλεξ;"

"Ναι...." απαντάω διστακτικα.

" δεν είχατε πάρει....προφυλάξεις;" ξανά ρωτάει .

"ΤΙ ΘΕΣ ΝΑ ΠΕΙΣ;" ρωτάω τρομοκρατημένη

"νεφέλη ....ήσουν έγκυος" λεει και παγώνω

" τι εννοείς Ήμουν;" ρωτάω

" αυτο το περίεργο πράγμα που είδες με την αιμορραγία...ήταν το έμβρυο" μου λεει και ξεκινώ να κλαίω

"Λυπάμαι ζωή μου" μου λεει και με αγκαλιάζει .

" Οχι....μαμά το παιδί μου" λεω και ξαναλέω κλαίγοντας

Η πόρτα ανοίγει και η Ελεάννα μπαίνει μέσα σοκαρισμένη

" Ήσουν έγκυος;" ρωτάει και γνέφω μέσα από τους λυγμούς μπυ .

" Λυπάμαι....ΜΠΕΣ ΜΕΣΑ" λεει πρώτα σε εμενα και ύστερα σε κάποιον εξω από το δωμάτιο

το κεφάλι του Αλεξ ξεπροβάλλει από την πόρτα και με κοιτάει

" εισαι καλα;" ρωτάει και γνέφω

" λυπάμαι για το μωρό σου" μου λεει και τρίβει τον σβέρκο του αμήχανα

Τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα

" Αλεξ...." μουρμουρίζει η Ελλεαννα και αυτός την κοιτάει .

" Το παιδί Ειναι δικό σου" του λεει και με κοιτάει

" το ξερω. Τα θυμήθηκα ολα" λεει και ον κοιτάω

" Τι;" ρωτάω εγω και η Ελλεαννα ταυτόχρονα

" Νεφέλη...συγγνώμη. Για ολα" λεει η Ελεαννα και απλα γνέφω

" σε συγχωρώ χαζή" της λεω και με πέρνει αγκαλιά αλλά αρχίζω να κλαίω

" το μωράκι μου" μουρμουρίζω κλαίγοντας και χαϊδεύω την κοιλιά μου

Ο Αλεξ με κοίταει δακρυσμένος ,η μαμά μου κλαίει και η Ελεάννα με έχει αγκαλιά και μου χαϊδεύει την πλάτη

Γιατί το μωρό μου ;

Κεφάλαιο 17😔

Πως σας φάνηκε;❤️

Ξερω πως πολλοί θεωρείτε πως ειναι άδικο που έχασε το παιδί

Αλλά ετσι ειναι η ζωή 😭

Αλλά η αγαπημένη σας φίλη ΕΛΣΑ έχει αλλά σχέδια 😻

Μου χαχαχαχαχα

Τα λεμε στο επόμενο

Σπόιλ: Σχολείο και καυγάς 💜

Σι για 👄

Messages💋❤️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu