Skip to the Good Part

:CHAPTER ONE ♡

REWIND

••••••••••••••••••••••••••♡

    Kung ba't yun ang sagot ko? We'll get to that later. But for now, lemme tell you who I am.

    Anna Louisa Morales, that's my given name by birth. Pero tawag sakin ng mga close friends ko eh Lulu. 25 years old nako, by the way. Dyahe, matanda na ba ko? We'll hindi halata no?! Ganyan talaga ako. Matanda na nga ako siguro pero daig ko pa ata mga bata dun sa probinsya namin sa Pilipinas mag'tumbang-preso, at kung magsalita parang teenager. ^______^

    Well, dalaga pa rin naman ako ha. Siguro nga tatanda nalang akong dalaga.

    Nga pala! I'm in my house in Boston right now. Kasi nga, pangarap ko talagang makapag'aral at makapagtapos sa isang international med school. Kaya nga nung nakatanggap ako nang scholarship eh di nako nagpatumpik-tumpik pa! BOOM! KARAKARAKA!  Kaya ayan, inglesera nakoo! Sosyal nooo?! Well, Im on my first year of residency here in one of Boston's finest hospital Oh Diba?! ASAN KA DIYAN!!

    TAPOS! SASABIHAN LANG AKO NG LAMOK NAYON NA BOBOOO!??

    SIYA ANG BOBO! BWISIT! Ayoko talagang sinasabihan akong Bobo! As in! May past kami ng salitang yan ehh.

    Yun nga! Mga 5 years nadin akong di nakakauwi sa Pilipinas. And 5 years nadin akong walang balita sa MB- short for MOTHBALLS ang the best barkada ever in the whole whole wide world!!!!!  Yan yung tawag saming magkaklase nung highschool.

    Bakit Mothballs?

    Huwag mo akong tanungin.. NAKAKAHIYA!

    ★

    ★

    ★

    ★

    ★

    ★

    ★

    ★

    Haist! Huwag mo nga akong tanungin eh!

    ★

    ★

    ★

    ★

    ★

    ★

    Cge na nga! Kasi nga, sabi nila…

    WE'RE COOL.. BUT WE'RE TOXIC!!..

    Shet! Highschool days. Nasobrahan siguro ng simhot ng mga katol tung mga kaklase ko at kung ano-ano ang pumapasok sa mga utak nila... Hanggang nga nung college kami at iba-iba na ang pinapasukan naming universities, we always find time to gather and do silly stuff together. Iba talaga pag kaming 25 ang magkakasama! PARANG SIGNOS NG DILUBYO! Hahaa.

    Hai. Miss ko na sila. HUHUHU. Ano na kaya balita sa kanila. Imagine?! 5 years ko silang di nakikita at di nakakausap! Ni ISA SA KANILA, wala!

    Well, busy ako eeeh.. sorry…. MY BAD!!. :((((

    Hanggang nun last month....

*f l a s h b a c k*

   <insert film effect flashback here!>

    Hehe.

    "Morales!"

     Yeah. Nasa kalgitnaan ako ng shift ko at masaya ako dahil wala ang boss ko, kahit na iniwan niya sakin ang mga patiente niya. Mas mabuti na yun kesa sa makipag-bangayan sa kanya buong araw at sakanyang mga prinsipyo sa buhay na di ko alam kung san niya napulot!