Skip to the Good Part

:CHAPTER SIX ♡

ONE BLOODY NIGHT

••••••••••••••••••••••••••♡

...Oh well, Oh well. I still hope for the best. Say goodbye and send me off with a kiss, farewell. And I promise I'll be just as strong as I can be. Maybe you could get some sleep, tonight....

Oh well. Oh well.

Opo yun talaga ang drama ko. Kasi simula nong gabing yun di ko na nakita si Javi. And that night was three-freakin-days ago. We never even had a proper goodbye after a major event in our flippin' sisterhood.

Ahahaha. Sisterhood talaga?

Pero, yung totoo. That night, when I told Javi about me assuming to see his father in the resort in Cali, bigla na lang siyang humarurot pabalik sa hotel ng walang imik-imik.

Akala ko nga galit siya sa'kin. Pero hindi eh. Inis siguro pwede pa. ABA ABA! Ba't naman kasi siya maiinis?! Puteks! Uso talaga bipolar ngayon. Tinanong ko naman siya pagkababa namin ng sasakyan sa harap ng hotel pero di naman niya ako sinagot.

If he is mad, nasigawan na ako nun ng wala sa oras. Pero hindi ako ang kalaban niya. Iba ang punterya eh. Kasi nung nahatid na niya ako sa kwarto sinabi niyang...

*f l a s h b a c k*

tok.tok.tok

Tss. Kakasara ko lang ng pinto kasi nga kakapasok ko lang heto na naman ako.. bubuksan na naman 'to. Magbibihis na nga sana ako, buti na lang di ko pa natanggal yung bra ko. Eeee!

Binuksan ko ang pinto and half-expecting Javi to stand in my doorway. Eh sino pa ba kasing kakatok sa pintuan ko eh wala naman akong ibang kilala dito.

"Louisa." he just said my name na parang nahihiya pa siyang ituloy ang sasabihin.

Hai. Kahit kailan talaga, kahit masyadong prangka ang mokong na kapatid kong to at nakakasakit talaga yung pagka'direct to the point niya eh alam niya naman kung kailan magiging sensitive at considerate sa iba. Kaya eto, nauutal.. siguro may kasalanang gagawin sa'kin to.

"Jav, just avalid reason. Thats all I need."

"Im sorry talaga Louisa. Im sorry for ruining your vacation. Im sorry I cant be with you until tomorrow. Im sorry if I cant keep my word. Im sorry I have to go. Im really sorry, Im really really--------"

"Its okay Jav. I know its something important. You wont act like this if it isnt. But you have to tell me what it is. Maybe I can help you with something? Anything? Tell me."

"No. No. No. I can handle this."

"Just tell me what it is then.."

He just look at me with an apologetic face. Geez! Ano ba talagang nangyayari at di niya masabi-sabi sa'kin? It involves Tito Javier, I bet. What the hell! Ano ba naman kasing big deal dun?

Well. Ano ba naman magagawa ko. Ayaw sabihin eh. Hindi niya sinabi pero yung mukha niya naman parang tutang nagmamakaawang pakawalan Grrrrr!

I sighed. A sign of surrender.

"If there's something wrong, just call me okay?" sabi ko sa kanya. Habang nakatayo parin kami sa pintuan ng room ko.

"Yeah. Ill find a way see you, before going home. Im sorry talaga.." Hindi ko na narinig yung huling salita niya kasi nagmamadali na siyang bumaba ng hotel dala ang mga gamit niya.

Dafuq Javi! Hindi mo nga nasira ang bakasyon ko sa pakikipag'away dun sa estrangherong mama pero iniwan mo naman akong nag'aalala dito sa'yo! Sa tingin mo? Magiging masaya pa ba ako sa lagay na ito! Haaaaaaaaaaaaaa! Kainis lang.