AŞKIN ACI HALİ

5.bölüm

Yağız tam karşımda ifadesiz gözlerle bana bakıyordu oda merak ediyordu Demire vereceğim cevabı.Demir ise hala aynı durduğu yerde gözlerindeki öfkeyle benden bir cevap bekliyordu." Nihan cevap ver bu pic yalan söylüyor değil mi benim kardeşim böyle bir şerefsiz olamaz CEVAP VER NIHAN YAPMADI DE BEN ONA KARDESIM GIBI SEVDIGIM KIZI BIR ÖMÜR EMANET EDERKEN O YIKMADI ALDATMADI DE NIYE SUSUYORSUN CEVAP VER !!!" o benden cevap bekliyordu ama diyeceğim bir şey yok ki .Benim sustuğumu gören Yağız
yanıma gelip elini omzuma koydu " konuş anlat ona herseyi öğrenmek onun hakkı" derin nefes alıp diyeceklerimi toparlamaya çalıştım " doğru aldattı hemde defalarca aldattı ölüme giderken bile başka bir kadınla gitti ben onu kızımla beklerken o başka bir kadınla oldu benden bunlarımı duymak istiyorsun bunlar benim canımı yakarken daha ben kabullenemeden sana mı söyleyecektim" daha ilk kelimemde gözlerimden akan yaşlarla  daha çok sinir oldum onun için ağlamayacaktım artık ama olmuyordu .Demir dediklerimden sonra gözlerindeki alev dahada çoğaldı ." Neden , neden söylemedin bana ben seni kardeşim yerine koydum ne kadar da bunu  yapan diğer sevdiğim insansa yinede söylemeliydin işte "  cevap veremedim sadece kolundan tutup sürüklemeye başladım bir kaç defa nereye diye sorsada cevap vermedim .Garip bakışlar altında şirketten çıktık .Şoföre gideceğimiz yeri söyleyip Demirle arkaya oturdum .
  Uzun yolculuktan sonra araba durduğunda dışarı baktım .Demir geldiğimiz yeri görünce daha çok sinirlendi .(medyayı burada açın )Arabadan inip yürüdüm taki benim ruhumu alıp giden adamın mezarına kadar . Demirin arkamda olduğunu biliyordum mezarın yanında çöküp ellerimi toprağa sürttüm daha sonra karşıma oturan demire bakarak konuşmaya başladım" biliyorsun başta ben sevmiyordum ailem istemişti sonra sevdim hemde çok sevdim evliliğimiz güzel gidiyordu arada bir kavga oluyordu ama yinede idare ediyorduk. Altıncı aydan sonra şiddete döndü bunlar söyleyemedim size sustum değişmesini bekledim sonra bir gün kavga ettik .Çıktı gitti nereye gitti bilmiyorum ama gelmedi savaha kadar bekledim gözlerimde yaşlarla belki gelir diye. Sabah kapının sesiyle kalktım ayağa gelmişti ama farklıydı gözlerindeki Özür farklı bir özürdü yıkımdı sanki sonra ben ona yaklaşınca uzaklaştı ne olduğunu sorunca içki koktuğunu söyledi o zaten hep içerdi bu durum beni şüphelendirdi daha çok yaklaşınca anladım niye öyle olduğunu çünkü içki kokusu değildi başka bir tenin kokusuydu. Gözlerine baktım inkâr etsin yapmadım desin diye ama yapmadı sadece benle birlikte göz yaşı döktü terkettim onu bir hafta boyunca başka bir yerde kaldım sonra telefonuma bir mesaj geldi bir resim onlardı yıkıldım yine ama sustum çünkü kimsem yoktu senide arayamadım utandım ben yapmadım ama utandım . Zaten sonra da eve gitmedim asla bu arada prensesimi öğrendim ona söylemedim çünkü devam etti o kadınla bana da yalan söyledi o kadının her yanına gittiğinde resimleri geliyodu zaten doğum yaptiktan beş ay sonra da haber geldi ailesi istemedi o kadınla anılmasını ben de karışmadım " sustuğumda ikimizde göz yaşı döküyorduk .Demir benide ayağı kaldırıp sıkıca sarıldı ." Bundan sonra yanımdan ayrılmayacaksın izin vermem üzülmenize " diyip ayrıldı .Yavaş yavaş mezarlığın çıkışına doğru yürümeye başladık "Nihan?" Demirin merak kokan sesiyle ona döndüm yüzüne sorarcasına baktım " gizlediğin her zaman yanına gittiğin o çocuk onların çocuğu muydu ? " sorduğu soru beni bozguna uğrattı çünkü o çocuğun öğrenilmesi benim felaketim olurdu...