KAYIP [TEXTING]

🐯UYKU🐯

(İyi okumalar....)

Berk' den;

Ada altı gündür uyuyordu. Doktorun demesine göre o ruh hastası onu hem fiziken hemde ruhen baya bi zorlamıştı.

O adamın bir yerlerini kırmak çok isterdimde. O an Ada' yı öyle görünce adamla ilgilenememiştim.

Ada' nın o görüntüsü aklıma gelince...
Ahh ah o adamın tam orada kafasına sıkmam gerekirdi.

Şuan evimizdeydik. Melis, Ada' nın başında onu bekliyordu. Çünkü Ada uyuduğu halde konuşuyordu. Hatta bazen onun rüyasında geçmişte bir gün yaşadığını düşünüyordum. Aslında bu mümkündü ama bunun için öncelikle ruhlar okuluna gitmesi geekirdi.

Altı gün kolay geçmemişti. Nedense Volkan acayip derecede değişmişti. Sanırım artık benim gibi Ada' yı kardeşi olarak görüyordu ve ona yaptıkları için pişmanlık duyuyordu.

Elindeki içki şişesinin dibinde kalan son damlaları içmek için şişeyi kafasına diklediğinde 13. şişeyide bitirmiş oldu.

13 kez aynı anı yaşadım. Her gün farklı şeyler yapıyordu dün Ada' nın başından ayrılmamıştı. Ondan önceki gün kum torbasının başında kung fu pandacılık oynamıştı, ondan önceki gün.............. üşendim yeter bu kadar.

Bugün yere oturmuş her kafasına diktiği içki şişesini bitirip, karşı ki duvara sertçe fırlatıyordu sonrada o günle ilgili birkaç şey dökülüyordu dilinden.

"Ağzını burnunu dağıtmam gerekirdi."
"Akrabalarıyla fantazi kurmam gerekirdi."
"Adaya dokunan parmaklarını tek tek kesmem gerekirdi."
"Benim yüzümden oldu."
"Ben şerefsiz adamın tekiyim."
"Belkide hiç uyanmayacak."

Bu sefer ki şişeyide karşı duvara fırlattıktan sonra "ADA' DA SADECE VOLKAN PATLAYABİLİRDİ." dedi boğazını yırtarcasına bağırarak. Sonra ekledi "Ben niye herkese bunu yapıyorum." ve " "Sanırım ben cani adamın tekiyim." dedi kendinden iğrenircesine.

Bunları Volkan diyordu. Bizim Volkan. Şu an kulaklarıma inanamıyordum. Sarhoş diyeceğimde, bu adam yıllardır içiyor bir kere sarhoş olduğunu görmedim.

Bu sefer mırıldanarak konuşmaya başlayınca bende onun yanına duvarın dibine çöktüm.

"Ben geçmişi silemiyorum galiba."
"Geçmiş bana acı verdikçe, bende size acı veriyorum."
"Yaptığım her şeyi farkındayım ama kendime engel olamıyorum."

Bana doğru döndüğünde kızaran gözlerine, moraran göz altlarına sonra ise dağılmış saçlarından aşağı kayarak kir sakallarına baktım.

Çökmüştü. Kesinlikle Ada için falan değil. Yaşadıkları ağır geliyordu bu koca adama. Sertti fakat sert olması gerektiğini düşünüyordu. Haa tamam haddinide aşıyordu ama herneyse. Bu adam çiğköftemin nar ekşisi gibiydi. Saçmalamalarıma devam etmemi Volkan engelledi. Volkan' a teşekkür etmelisiniz.

"Ben onu çok sevmiştim." dedi. Konu yine o or*spuya gelmişti.

"Biliyorum abi." dedim ve teselli edercesine omuzunu ovaladım.

"Ben hakkettim eğer onu kısıtlamasaydım beni bırakmayacaktı. Ruhunu satmayacaktı."

"Saçmalama Volkan. Sen onu hiçbir zaman kısıtlamadın. Tüm hata ondaydı."

"Hayır Berk. Benim yüzümden gitti." deyince daha fazla dayanamadım ve bağırmaya başladım. Artık bu konuda kendini bu kadar suçlaması yanlıştı.

"O KADIN SENİ HİÇ SEVMEDİ. SEN İSE ONU HİÇ KISITLAMADIN. İSTEDİĞİNİ ÖZGÜRCE YAPABİLİYORDU. BAK VOLKAN BU SÖYLEYECEKLERİM SENİ ÜZEBİLİR AMA O SIRF SEVDİĞİ ADAM İÇİN GİTTİ. OR*OSPUNUN TEKİYDİ SANA 'SENİ ÇOK SEVİYORUM. BEN SENSİZ YAPAMAM.' DEDİ VE BAŞKA BİR ADAM UĞRANA RUHUNU SATTI. ARTIK BU KONUDA KENDİNİ SORUMLU TUTMANI İSTEMİYORUM. YETER ARTIK KENDİNİ YİYİP BİTİRDİĞİN."