KAYIP [TEXTING]

🐯YALNIZLIK🐯

Cam kırılır kırılmaz çitlerden atlayıp, ormanın derinliklerine doğru koşmaya başladım.

Arkamdan gelen Berk' i ve yanında olabilecek birkaç kişiyide tahmin edebiliyordum aslında. Belkide şuan yaptığım şey başlı başınca saçmalıktı. Ama ben onların zarar görmesini istemiyordum.

Biliyordum o evde bana değer veren bir tek Berk vardı. Fakat Volkan ve Melis her ne kadar beni sevmeselerde Volkan bana evini açmış, Melis ise bana birçok kez yardımda bulunmuştu.

Orman' ın bazı kısımlarını ezberlemiştim ve ileriden sağa doğru dönüp koşmaya devam edince arabaların geçtiği yola ulaşacaktım.

Nefes nefese kaldığımda arkamdan adımı sayıklayan insanlara son kez kulak verdim. Belkide Berk' imin sesini son kez duyuyordum. Bana herhangi bir şey olsun veya olmasın geri dönüp onlara yük olmayacaktım.

Önce Barlas Bey beni düzeltecekti sonra ise kendime bir iş bulup çalışacaktım. Gerekirse sokakta yatacaktım ama asla kimsenin himayesi altında olmayacaktım.

Yoldan geçen bir arabanın önüne kendimi attım. Bana savurduğu küfürleri es geçip hemen arabanın ön camına doğru gittim. Adam halen daha bana sövmeye devam ederken ona bağırmaya başladım. Sinirlendiğimden falan bağırmıyordum, sadece beni duymuyordu.

"BARLAS DENİZ' İN EVİ NEREDE?!"
Birden susup, bana dehşetle bakan adama baktım.

"BARLAS DENİZ' İN EVİ NEREDE DEDİM."

"Uzakta."

"NE KADAR UZAK."

"S-seni götürürdüm ama yanıyorsun. Bu nasıl olabilir."

"BENİ DERHAL ONUN EVİNE GÖTÜRÜYORSUN." deyip hemen arabanın arka koltuğuna oturdum.

Dikiz aynasından bana bakan gözlerine, ateş saçan gözlerimi diktim. Öne doğru elimi götürüp adamın tam boynunun sağ tarafına elimi yaklaştırdım. Adam inleyince "Bu araba yavaş yavaş yanmaya başlayacak. Bunu sende biliyorsun ve bu araba patlamadan beni Barlas Deniz' in evine götüremezsen. YANARSIN. ANLADIN MI BENİ?" dedim.

Adam korkuyla başını aşağı yukarı sallayıp gazı kökledi. Umarım araba pert olmadan önce o pisliğin evine ulaşabilirim.

*********

"Burası olduğuna emin misin?"

"E-eminim."

Yolun kıyısındaki bisikleti adama elimle işaret edip onu postaladım. Çok acımazsızca davrandığımı farkındayım ama arabanın modeline bakılırsa zengin biriydi. Eminim ki evinin garajında o arabadan onlarcası vardır.

Adam ilerlediği yolda gözden kaybolunca karşımdaki eve baktım. Bayağı büyüktü ama bu evin kapısı burada değildi. Evin girişini bulmak adına duvarlarla kaplı evin etrafında dönerken birden kendimi havada buldum.

Arkamdan belime sarılan ellerle beraber neye uğradığımı şaşırdım.

"Geleceğini biliyordum... Evine hoşgeldin sevgilim."

********

Gözlerimi açtığımda oldukça rahat bir yatakta uyuduğumu farkına vardım. Hemen yatakta doğrulup ellerime baktım ateş yoktu, gitmişti.

Karşımdaki makyaj masasının aynasından kendime baktım aynı kıyafetler üstümdeydi fakat alev alev yanan bedenimden eser yoktu.

Üstüme adam akıllı birşey giyip, aşağıya inip Barlas denilen adama hesap sormak çok isterdim ama Barlas' a hesap sormadan önce bu evden kaçmayı düşünüyordum.