Asker Kız || EyFet

28. Bölüm "Yaktım Seni!"

Fethi'den;
Eylem'in tutulduğu yere gelmiştik. Depo gibi bir yerdi etrafıda iyi korunuyordu. Ben tepelerde bir yere geçtim. Hepimiz silahlarımıza susturucularını takmıştık. Sessizce halletmemiz gerekiyordu. Yavuz komutanın emriyle Avcı'lığıma başladım.
Fethi Telsiz "Saat 2 yönü temiz."
Yavuz Telsiz "Anlaşıldı biz giriyoruz. Sen gördüklerini indir ve yanımıza gel."
Fethi Telsiz "Anlaşıldı." Dedim ve gördüğüm herkesi indirdim. Kimsenin kalmadığına emin olunca Tim'in yanına gittim.
Fethi "Görünürdeki herkes temiz."
Mücahit "Avcı'm be! Helal sana."
Ses tonu biraz yüksek çıkmıştı.
Hafız "Keşanlı sakin."
Mücahit "Emredersiniz." Dedi. İçim içimi yiyordu. Bir an önce Eylem'i de alıp burdan gitmek istiyordum.
Fethi "Eylem nerede?"
Feyzullah yavaşca eğildi içeri tarafa baktı.
Feyzullah "Komutanım, burdaki bir kapı korunuyor. Orda olma ihtimali yüksek."
Yavuz'da eğilip baktı.
Yavuz "Çaprazındaki oda da korunuyor."
Fethi "Ee hangisinde o zaman?"
Yavuz "Ikisinede giriyoruz. Avcı, Keşanlı, Karabatak siz soldakine. Çaylak, Aşık, Hafız bizde sağdakine. Sessiz olun!"
Demesiyle hepimiz aniden içeri doğru girip kapıdaki korumaları öldürdük. Kapıya geldiğimde kapı kilitliydi Ateş adamların üzerini aradı birinde anahtar buldu. Kapının anahtar deliğine koyduğumuzda içeriden bağırış sesleri gelmeye başladı. Eylem'in sesiydi bu!
Eylem "İmdat! Kimse yok mu ya! Pislik çekil!"
Bağıracaktım ki Mücahit beni susturdu. Ateş anahtarları deniyordu sonunda açıldı kapı içeriye girdiğimde Eylem uzanmış hareketsiz bir şekilde üzerinde ise yarı çıplak SEBASTIAN!
Eylem "Fe-Fethi!! Biliyordum!" Demesiyle Sebastian bize döndü Mücahit adamı tutup yere yatırdı. Ben Eylem'in yanına koştum. Pislik herif onu taciz ediyordu. Omuzlarını öpmüştü izleri kalmıştı. Nazikçe Eylem'in omuzlarını kapattım. Eylem ağlıyordu.
Eylem "Bir an gelmeyeceksin diye çok korktum."
Fethi "Şiişş tamam. Bak ben burdayım. Sakin ol güzelim."
Eylem kıpırdayamıyordu.
Fethi "Ne yaptı sana bu or*** ço**ğu!"
Eylem "Bana iğne yaptı. Kaslarımı kullanamıyorum sadece konuşabiliyorum."
Fethi "Tamam, sen bekle biraz. Benim işim var."
Diyip Eylem'in alnına öpücük kondurdum. Saçını okşayıp yanından ayrıldım.
Keşanlı Sebastian'ı yere yatırmış benden önce biraz hırpalamıştı. Yavuz'lar da gelmişlerdi. Sebastian'ı Keşanlı'nın elinden aldım.
Fethi "Gel sen buraya gel!"
Yavuz "Avcı! Sakın yanlış bir şey yapma!"
Fethi "Komutanım, ben size ne demiştim. Bir askerin ne yapması gerekiyorsa onu yapıcam. Ne eksik ne fazla!"
Yavuz kafasını yanlış yapıyorsun anlamında sallasa da bunu Sebastian'ın yanında bırakamazdım. Sevdiğim kadına dokunmaya hatta onu taciz etmeye kalkışmıştı cezasız bırakamazdım. Eylem'in gözünün önünden uzaklaştırıp yere uzattım. Dudağını sıkmaya başladım.
Fethi "Lan sen bu dudağınla mı benim sevdiğim kadını öptün!"
Pis pis sırıtıyordu. Ağzına yumruğu geçirdim. Dudakları patlamıştı kanlar akıyordu. Parmaklarını tuttum
Fethi "Sen bu parmaklarınla mı Eylem'ime  dokundun?!"
Diyip iki parmağını kırdım. Can havliyle bağırıyordu.
Sebastian "O senin Eylem'in değil." Dediğinde dahada deliye dönüp tekmelemeye başladım. Bir yandan da yumrukluyordum ki biri elimi tuttu. Arkamı döndüğümde Ateş'ti.
Ateş "Dayıoğlu yeter. Bırak adalet cezasını verir zaten."
Sinirden gözümden yaş gelmişti.
Fethi "Benim sevdiğim kadının bedenindeki izlerin cezasını kim verecek?!"
Ateş kafasını eğdi sonra beni Eylem'e doğru çevirdi.
Ateş "Sen sileceksin, onun sana ihtiyacı var. Bu iti bize bırak." Dediğinde zoraki bir şekilde onaylayıp Eylem'in yanına gittim. Eylem yavaş yavaş bedenini kontrol altına almıştı ama hala ağlıyordu. Önünde diz çöktüm. Göz yaşlarını silip kucağıma aldım.
Eylem "Hemen gidelim burdan." Dedi
Kafamla onayladım. Eylem başını göğsüme dayadı kollarını boynuma doladı. Depo'nun dışına çıkınca Tim'le beraber Melis'de geldi. Yüzü gözü kan içindeydi.
Fethi "Bunun burda ne işi var?!"
Eylem kafasını kaldırdı Melis'e doğru baktı.
Eylem "Ben anlatıcam size her şeyi."
Melis "E-eylem iyi misin?" Dedi ve bize doğru yanaştı, geri çekildim.
Fethi "Sakın Eylem'e dokunmaya kalkışma!"
Melis afalladı geri çekildi.
Melis "Ben sadece iyi olup olmadığı-"
Fethi "Kes sesini! Eylem bu haldeyse bunun bütün sorumlusu sensin!"
Melis "Ben Eylem'e her şeyi anlattım. İnan çok üzgünüm. Eylem? Sende bir şeyler söylesene."
Eylem bana daha sıkı sarılmaya başladı, buda kaslarını tamamen kullanabildiği anlamına geliyordu.
Eylem "Melis şuan gerçekten uğraşamicam seninle."
Dedi kafasını göğsümden kaldırmadan. Eylem'i ilk defa bu kadar halsiz ve kötü görmüştüm, sanki ruhu çekilmişti.. Yavuz komutan da gelince yola koyulduk. Arabada Eylem'i uzattım başını dizlerime koydum saçını okşamaya başladım. Tabur'a kadar uyanmadı. Tabur'a gelince uyandırdım.
Eylem "Geldik mi?"
Fethi "Evet, hadi kalk canım." Dedim.
Erdem Yarbay bizi bekliyordu arabadan indik hepimiz duruşa geçtik.
Erdem Yarbay "Asker Kız iyi misin?" Dedi.
Eylem "Iyiyim komutanım."
Erdem Yarbay "Sana bir şey yapmadılar değil mi?"
Eylem kafasını eğerek konuştu
Eylem "T-taciz etmeye çalıştı."
Beynimden tekrar tekrar kaynar sular iniyordu. Benim bakmaya bile kıyamadığım kişiye o pislik dokunmuştu!
Erdem Yarbay "Bu onun ayıbı, senin utanmanı gereken bir şey yok. Bir daha bu kafanı yere eğdiğini görmicem!"
Eylem "Emredersiniz." Dedi.
Erdem Yarbay bizi tebrik edip dinlenmemiz için gönderdi. Melis'in eşyaları odamdan toplanmış götürülmüştü, yerinede Eylem'in eşyaları yeniden yerleştirilmişti. Eylem'i odamıza götürdüm. Duşa gireceğini söyledi.
Fethi "Tek başına duş halledebilecek misin? Ayakta bile duramıyorsun?"
Eylem "Elmas teyze'yi çağırır mısın? O bana yardımcı olur." Elmas teyze bizim taburda ki temizlikle sorumlu olan kişiydi. Hepimizin annesi gibiydi bizlerlede ilgilenirdi.
Fethi "Tamam ben gidip çağırıyorum." Dedim ve Elmas teyze'yi bulmak için odadan çıktım. Yemekhanede olduğunu öğrendim, yanına gidip çağırdım. Hiç itiraz etmeden kabul etti. Odaya girdiğimizde Eylem banyodaydı.
Elmas "Oğlum sen çık odadan, ben Eylem'i yıkarım üzerini giydiririm. Sonra gelirsin sen."
Fethi "Tamam Elmas Teyze." Diyip çıktım odadan.
Koridorda bir o yana bir bu yana gidip duruyordum. Kafayı yiyecektim, Eylem'le Sebastian'ın o hali aklıma geldikçe dahada deliriyordum. Onu öldürmediğim için içten içe kendime küfür ediyordum...

Eylem'den;
Elmas teyze gelmişti, ben bir bebekmişim gibi nazikce beni yıkadı omzumdaki izleri görünce hafiften dokundu.
Elmas "Kızım, bu-bunlar ne böyle? Oyy Allah'ım Yarabb'im."
Gözümden tekrardan yaşlar süzüldü. Zorlukla konuştum.
Eylem "Bugün oldu, beni kaçırmıştılar ya adam beni taciz etmeye kalkıştı ama Fethi beni kurtardı." Dedim.
Elmas "Kınalı kuzum.." deyip ağlamaya başladı. Ben daha çok ağlamaya başladım. Eliyle saçımı okşadı saçlarıma öpücük kondurdu... Bir anne şevkati gibi sarıp sarmaladı beni. Kendi çocuğuymuş gibi...
Duştan çıktıktan sonra üzerimi giymeme yardım etti. Yüzümü avuçlarının arasına alıp
Elmas "Ben şöyle güzel bir çorba yapayım sana 1 günde bi deri bi kemik kalmışsın."
Zorla gülümsedim.
Eylem "Çok teşekkür ederim Elmas Teyze'm iyi ki varsın" diyip eline öpücük kondurdum. Gülümsedi
Elmas "Iyi ki sizlerde varsınız, yoksa bu Türkiye'nin hali nice olurdu?" Diyip odadan çıktı. Kapıda Fethi'yi gördü sanırım sesleri geliyordu.
Elmas "Ula deli oğlan ne bir o yana bir bu yana dönüp duruyorsun deli danalar gibi?"
Elmas teyzenin konuşma tarzı çok hoşuma gidiyordu. Yüzümde tebessüm oluşmuştu.
Fethi "Valla bende bi anlasam Elmas Teyze." Dedi.
Elmas Teyze "Hadi gir içeriye." Dedi sakin bir ses tonuyla. Birden Fethi içeriye dalıp yanıma geldi.
Fethi "Daha iyi misin?" Diye sordu.
Eylem "Evet" dedim ve gülümsedim.
İçimde öyle fırtınalar kopuyordu ki, ya Fethi yetişmeseydi ben ne yapardım? Ruhumu sanki kafese koydular çırpınış seslerini sadece ben duyuyordum, hissediyordum. Kalbim ağır geliyordu bana, gözlerimde kornealarım yerinden çıkmak istiyordu o An'a şahit oldukları için. Vücudum, kendinden tiksiniyordu o pislik dokunduğu için...

Bölüm sonu...

Sürekli 'Yine mi heyecanlı yerde bitirdin!' Diye isyan çıkartmamanız adına heyecansız yerde bitirdim değerimi bilin 😅❤ Hatam varsa da Affola 😘