Bölüm 2)Sırrım Ney?

72 8 0
                                    

   Yeter bu kadar hüzün.Dram yapayım derken de birazcık güldürmüş olabilirim.Dram sevmem.SEVDİRTMEM!

   Hakkatten Selin ve Defne'nin KADIN gibi filmler izledi diye duygusallaştım /Aslında ben seviyorum karakter sevmiyor/

"Hav hav"Uyanmış mı?Bıdık'ım.Gidip bakmam lazım.

Kapıyı açar açmaz bir porsiyon vücut 1 litre tükürükle karşılaştım.Kim olucak Bıdık.

"Paşam uyanmış mı benim?"

"Hav hav"Bu galiba evet demek oluyor.Gülümsedim valla.Köpek benim dilimden anlıyor.Ya da ben onun.Ya da ikimizde birbirimizin.

Kızlarda mutfağa girdi.

"Günaydın Bıdık"Selin sevmeye başladı.Selin'in de yakın arkadaşı ama benim gibi değil.

"Kızlar size haberim var.Emin olun sizde bayılıcak gibi olabilirsiniz."Hemen bana döndüler.              "Rıfat amcamlar ve 6 tane çocuğuyla geliyor"

"Bu haksızlık ama ya bizim daha-"Hemen Defne,Selin'in ağzını tuttu.

"Bana demeniz gereken bir şey var mı?"dedim.

"Yoo"İki yana kafa salladı Selin"Ne diyelim diycek birşeyimiz yok"

"İyi madem öyle olsun.Annem erkenden çıktı.Benimde biraz işim var.Sandiviçi yiyip çıkıcam.Evde yalnız kalabilirsiniz dimi kızlar?"

"Aa kalırız ablam kalırız o ne demek?"diye devam etti Defne."Ya da"

"Ya da ne?"diye sinirle baktı Selin,Defne'ye.Hemen yanlarına gidip ortalarına girdim.İkisinin de kulağını tutyordum."Ne dicekseniz diyin!"

"Kızlarımın kulağını alabilir miyim?"diye bir el hissettim, arkama döndüm.Babammış.

"Aa tabi ki de"diye babamı öptüm ve geri çekildim.Babam da birazcık onlarla ve Bıdık'la muhabbet etti.Bende onları seyrettim.Ve bir an gözyaşım düştü.Çünkü onlara zarar vermekten korkuyorum.Ya da deliriyorum.

Ben öylece kalmış onları seyrediyordum.Selin ve Defne bir anda sarıldılar bana.Bu bardağı taşıran son damla olmuştu.Hıçkırarak ağlamaya başladım.Hemen ordan kaçarak odama çıktım.Kapımı kilitledim.Şu an etrafımda bir rüzgar dönüyordu kasırga şeklinde.Kapıya tekme atılıyordu hemen kapıya baktım.

"Lütfen zorluk çıkarmayın açın kapıyı"Bu bizim evden gelen bir ses değildi.Kapıya bir tekme daha atıldı.Ve kapı kırıldı.Hemen kalktım ve geriye bir adım attım.Bir elimi uzattım.

"Yaklaşmayın!"Yaklaşıyorlardı ama benim bağırmama ve gördüklerine karşı geri çekildiler.Elini stop der gibi uzattı.

"Sakin olun bizim size zararımız dokunmaz"

"Umrumda değil,YAKLAŞMAYIN!"

Bir AileHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin