Vuurpoot keek Rivierklauw dankbaar aan. "Bedankt, Rivierklauw. Ik zal voor altijd bij je in het krijt staan, ook als dit al manen achter ons ligt." Rivierklauw knikte terug. "Jij bedankt, Vuurpoot. Zonder zou zouden de Clans verloren zijn."
Vuurpoot lachte maar een beetje verlegen. "Hehe, niet zo overdrijven..." Hij dacht na. 'Ik ben toch niet zó belangrijk geweest? Ik ben maar een stomme leerling die ook nog eens een poesiepoes was, ik heb alleen maar gezegd wat iedere krijger gedaan zou hebben. Toch??'
De twee katers draaiden zich om en liepen de heuvel op.
"Tijgerster!!!" schreeuwde Vuurpoot.
De grote cyperse kater verstarde, voordat hij omhoog keek, met een geschrokken blik in zijn ogen. "V-Vuurpoot? Je zou dood moeten zijn!" Toen zag hij Rivierklauw. "Rivierklauw? Wat sta je daar nou, dood hem!!"
Maar Rivierklauw gromde terug. "Nee, Tijgerster!"
Tijgerster keek verbaasd, voordat hij terugbeet. "Hoezo nee?! Ik ben jouw leider! Je zal mij gehoorzamen! Dood hem!!"
Rivierklauw negeerde hem en draaide naar zijn clangenoten toe, die waren gestopt met vechten om toe te kijken. "Rivierclan! Vanaf nu vechten we niet meer tegen Vuurclan, maar mét hen! Wij zijn niet loyaal aan Tijgerster, maar aan de Sterrenclan!"
Toen was het Vuurpoot's beurt. "Jullie hebben Rivierklauw gehoord, Vuurclan! Vecht niet meer tegen Waterclan, maar alleen tegen Tijgerster's bende! Val aan!!"
De Clankatten keken elkaar eerst verbaasd aan, voordat ze de boodschap begrepen en uiteindelijk in de aanval gingen. "Voor de Sterrenclan!" schreeuwden ze samen.
Tijgerster stond aan de grond genageld. "Waterclan! Vecht met de Vuurclan! Ik beveel jullie, om om te keren! Wees geen lafaards!" Hij draaide zich woedend naar Rivierklauw toe. "Rivierklauw! Kom onmiddellijk hier en breng je clangenoten mee!!"
"Wij zijn geen eigendom van jou, Tijgerstreep! Je verdient het niet om jezelf leider van Waterclan te noemen, nu ga je er aan!" schreeuwde Rivierklauw voordat hij zich van de heuvel af stortte.
In die paar seconden dat Rivierklauw naar Tijgerster toe rende, zocht Tijgerster naar zijn vrienden. Hij zag dat de andere clankrijgers dik in de meerderheid waren, en dat de meeste van zijn vrienden of gevlucht, óf dood waren. De weinige die nog vochten, hielden de Clankatten wel bezig. Maar geen kon Tijgerster helpen. Voor het eerst in zijn leven was Tijgerster bang, doodsbang. Hij was helemaal alleen.
Toen Rivierklauw in zijn zij beet, was Tijgerster weer terug in het heden. Hij pakte de grijze krijger in zijn nekvel, en gooide hem van zich af. "Ik zal je vernietigen!!" schreeuwde Rivierklauw. Tijgerster ging klaarstaan voor de aanval, en Rivierklauw sprong op zijn rug. Tijgerster liet zich omvallen en sloeg zijn klauwen in Rivierklauw's vacht, hem op de grond drukkend. "Ik ben jouw leider, gehoorzaam mij." Tijgerster gooide de woorden in Rivierklauw's gezicht.
"J-je zal.. nooit... m-mijn leider.. zijn... T-Tijgerstreep..."
Tijgerster kon zich niet meer inhouden. "IK BEN WÉL JOUW LEIDER!! JE ZÁL MIJ GEHOORZAMEN!!" Hij maakte zich klaar om het gevecht voor eens en voor altijd te beëindigen....
"RAHH!!!"
Vuurpoot gooide Tijgerster van Rivierklauw af, en hielp de grijze krijger snel overeind. "Gaat het?"
"Ja, een paar krasjes." gaf Rivierklauw toe. "Je was net op tijd, hij had me bijna afgemaakt!"
"Dan is het goed dat ik niet te laat was."
Tijgerster kwam moeizaam overeind, en keek ze allebei vol met woede aan. Zijn haren stonden recht overeind en zijn staart was dik opgezet. Maar toen hij in Vuurpoot's ogen keek, zag hij geen angst. Hij zag enkel dat die dappere leerling, vastberaden en zelfverzekerd was. Dat maakte Tijgerster zélf bang, bang om dood te gaan.
Vuurpoot ging in de aanval en klauwde naar Tijgerster's kop, die snel opzij dook. Maar Rivierklauw was daar, en raakte hem wél. De cyperse kater schreeuwde het uit, en sloeg Rivierklauw weg. Toen kwam Vuurpoot weer, die op zijn achterpoten ging staan en klauwde naar Tijgerster. Tijgerster keek bang om zich heen. Hoe kon dit gebeuren? Hij zou moeten winnen! "HOU OP!" Hij schreeuwde tegen Rivierklauw, maar die negeerde hem en sprong naar Tijgerster's keel. Tijgerster voelde de tanden in zijn vlees drukken, en probeerde zich los te worstelen. Uiteindelijk trok hij zich los en rolde de greppel in, bloed uit zijn keel stromend.
Trillend stond hij op en keek omhoog. Rivierklauw en Vuurpoot keken op hem neer, Rivierklauw gromde zacht en Vuurpoot keek hem recht in de ogen. "Ga je nog doorvechten? Bekijk de situatie eens goed, Tijgerster, je kan dit niet winnen. Als je doorvecht, sterf je en zal je voor eeuwig in het Duistere Woud moeten lijden."
Tijgerster wou het niet toegeven, maar hij wist dat Vuurpoot gelijk had.
Vuurpoot keek hem nog steeds met een ijskoude blik aan. "Tijgerster, je enige optie is vluchten. Ren, ren weg van Rivierclan, ren weg van het woud, als het kan, ren zelfs weg van de Sterrenclan. Je verdient je leidersplaats niet, vanaf nu zal je weer als Tijgerstreep bekend staan."
Tijgerstreep
Hij had niet verwacht zich ooit meer zo te hoeven noemen, maar Vuurpoot had gelijk, het was zijn enige optie.
"Als dat je wens is, Vuurpoot..." gromde hij zacht, voordat hij zich omkeerde en de open plek verliet, op weg naar waar dan ook...
JE LEEST
Warrior Cats(hVK) - Kiezen (NL versie)
Fanfiction(Dit is het eerste boek uit mijn 1e Warrior Cats fanfictie serie: het Vuur Komt) Rommel is een jonge kater die vrolijk met zijn mensen in de stad woont. Maar dan roept een vuurkat van de sterren hem op een reis naar zijn bestemming. Rommel vind een...
