(Dit is het eerste boek uit mijn 1e Warrior Cats fanfictie serie: het Vuur Komt)
Rommel is een jonge kater die vrolijk met zijn mensen in de stad woont. Maar dan roept een vuurkat van de sterren hem op een reis naar zijn bestemming. Rommel vind een...
"Wakker worden, poesiepoes!" Tijgerstreep gaf Vuurpoot geïrriteerd een duw, wie wakker schrok. "Help! Wat gebeurt er!?" Nachtpoot keek hem geïrriteerd aan. "Het is Tijgerstreep maar, suffie!" Rommel keek achter zich en zag de grote gestreepte kater zitten. "Oh. Sorry..." fluisterde hij, en keek beschaamd naar beneden. Tijgerstreep snoof verontwaardigd. Toen pas zag Vuurpoot dat Vlekstaart, Nachtpoots mentor, naast hem zitten. *Gaat Nachtpoot mee met onze training!?* dacht hij geschrokken. Tijgerklauw stond op en samen met Vlekstaart en Nachtpoot liep hij door het kamp naar de uitgang. Vuurpoot volgde ze stilletjes, Zijn eerste dag en het gaat al helemaal fout! Gisteren had Sneeuwster Tijgerstreep als zijn mentor aangewezen, maar Vuurpoot wist niet zeker of hij dat wel zo leuk vond. Tijgerstreep leek niet zo aardig, eerlijk gezegd vond Vuurpoot hem een beetje eng...
Vuurpoot volgde de drie katten door de struiken. Hij keek naar Nachtpoot, ze was gaan zitten om zich even te wassen. Vlekstaart merkte het en gromde: "Doorlopen Nachtpoot! We zijn nu op jacht, tijd om te wassen krijg je als we terug in het kamp zijn!" Nachtpoot stond brommend op en fluisterde: "Ik kom al, haarbal..." Vlekstaart hoorde het en keek haar boos aan. "Luister eens, kleine poes, zo praat je niet tegen mij! Ik ben je mentor, ik zou wat meer respect tonen tegen je clangenoten als ik jou was!" Nachtpoot stak haar tong uit, maar gelukkig bleef ze daarna stil.
Vuurpoot ging naast haar staan. "Waarom kan je gewoon niet eens aardig zijn, Nachtpoot?" Nachtpoot legde haar oren plat op haar kop. "Dat gaat jou niks aan..." Maar Vuurpoot merkte dat Nachtpoot zich niet fijn voelde. "Ik weet dat je me niet leuk vindt omdat ik een poesiepoes was, maar kan je me niet eerst leren kennen voordat je zegt dat ik niet aardig ben? Wat is er toch gebeurd dat je zo onaardig bent tegen iedereen?" Nachtpoot verstarde even, maar liep toen toch door. "Zoals ik al zei, het gaat jou niks aan wat er met mij gebeurd..." Vuurpoot keek teleurgesteld weg, voordat hij het nog een keer probeerde. "Weet je zeker dat-" "LAAT ME TOCH!!" snauwde ze woedend. Tijgerstreep kwam snel tussenbeide. "Hey hey! Hij eens op jullie twee! Spaar je krachten voor de training." gromde de grote kater geïrriteerd voordat hij doorliep.
Nachtpoot liep er grommend achteraan. Vuurpoot zuchtte, en toen hij goed om zich heen keek zag hij pas hoe mooi het bos was. De zon verlichtte de bladeren, wierp schaduwen op de grond en liet de verborgen kleuren van het woud tevoorschijn komen. Vuurpoot keek zijn ogen uit. Nachtpoot keek hem chagrijnig aan. "Wat kijk jij nou. Het bos is niet zó bijzonder." Vuurpoot keek haar verbaasd aan. "Hoe bedoel je. Dit is de eerste keer dat ik het zie!" "Dat is niet mijn probleem" zei Nachtpoot. Vuurpoot keek haar verward aan. "Laat ook maar.." zei hij.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Opeens dook Tijgerstreep omlaag. Vlekstaart en Nachtpoot volgden zijn voorbeeld. Rommel keek hen verbaasd aan. "Wat doen ju..." "Ssssst!" fluisterde Tijgerstreep. "Hou je bek en doe ons na, voordat je de prooi wegjaagt!" Snel dook Vuurpoot ook omlaag. Tijgerstreep knikte naar Nachtpoot en ze sloop langzaam vooruit. Tijgerstreep en Vlekstaart bleven zitten met Vuurpoot. Nachtpoot maakte zich klaar, en sprong opeens naar voren. "Hebbes!" riep ze. Ze had een muis gevangen. "Goed gedaan, Nachtpoot!" Vlekstaart prees haar. Nachtpoot keek trots, één van de eerste keren dat hij Nachtpoot zo vrolijk had gezien. Vuurpoot keek naar de slanke, zwarte poes.
