Indy Swan, A Green Time

Lost Girl

We liepen door het oerwoud en David liep voorop en hakte de takken kapot. Maar dit stuk leidde Hook. Want ik was dit stuk vergeten of ik ben hier nog nooit geweest. 'Nog een paar honderd meter tot de richel.' Zei Hook. 'Zie je daar de schuilplaats van Pan?' Vroeg Emma. 'Ja, ook de plek waar je zoon is.' Zei Hook. 'Ik had ons er zo heen kunnen toveren.' Zei Regina. Ik dacht aan wat Tink ooit tegen me zei. Gebruik hier geen magie. Des te eerder hij je vindt. 'Mam, iemand hier op het zei dat dat gevaarlijk was. Hij voelt dat sneller dan dat hij het anders doet.' Zei ik. 'En waarheen. Heb je enig idee wat hier allemaal is? Overal loeren gevaren. Indy en ik zijn de enige die ze kennen.' Zei Hook. 'Uhh, ik weet er maar drie. 'Pan, Chagrijn en dat gif gebeuren.' Zei ik. 'Chagrijn?' Vroeg Hook. 'Ja, die vriend van hem. Ik mag hem niet.' Zei ik. 'Ze kennen het hier. Als ze er lopend heen willen, dan doen we dat.' Zei Emma.

We kwamen aan bij de prikkelbosjes die ooit bijna mijn dood waren. Dreamshade. David wou ze kapot hakken maar Hook hield hem tegen. Hoevaak heeft hij dat al gedaan in twee dagen. Drie of vier keer denk. 'Nee, nee...' Zei Hook. David trok zijn arm los. 'Ik kan wel tegen doorns.' Zei David. 'Sorry opa. Maar luister maar naar hem. Dat is Dreamshade. Schrammen zijn niet erg, maar dat gif wel. Toen ik hier op het eiland was ging ik er bijna dood aan maar Pan had me destijds gered. Ik had wat meegenomen en daarmee probeerde Hook Gold te vermoorden. Ik had hem betoverd zodat degene sneller dood zo gaan. Altijd handig dacht ik.' Zei ik. 'In deze vorm is je dood langzamer en pijnlijker. We gaan er zo omheen.' Zei Hook en wees naar rechts het pad breder. David keek de pad die hij eerst op wou. Het was dunner dus ook gevaarlijker. 'Nee, langs deze kant.' Zei David en ze liepen gewoon verder. Echt dat Hook een schurk is betekent dat niet meteen dat hij onbetrouwbaar is. Hij had gelijk. Die kant was veiliger.

Ik liep verder maar Hook greep me bij me arm. 'Je opa is nogal achterdochtig.' Zei David. 'Hij werkt nooit samen met schurken, hij moet er maar aan wennen.' Zei ik. 'Hier ben ik geen schurk.' Zei Hook. 'Dat zegen ze ook van Peter Pan. En kijk nu. Hij heeft mijn broer en straks ook één van ons in zijn macht.' Zei ik. 'Wie zegt dat van Pan?' Vroeg Hook. 'Het staat in alle kinderboeken en in de Disney film die ik altijd keek of zelfs nog wel eens kijk.' Zei ik. 'Die kloppen niet. Hij is levensgevaarlijk. Vertel eens, Love. Wat voor iemand was ik in die verhalen? Een schurk, maar toch wel een knappe?' Vroeg Hook flirterig. Ik dacht aan de film. Hook had daar een hele outfit in het rood en lang haar met krullen en een krulsnor. En nog eens oud ook. Sorry. Ik heb liever deze Hook recht voor me neus. 'Als je houdt van krulsnorren en nep krullen.' Zei ik ergens walgend en liep weg. 'Zo te horen aan je toon, hou je niet van krullen.' Zei Hook. Hij denkt echt dat hij kans maakt bij mij. Nou Hook vergeet het maar.

We kwamen aan bij de richel. 'We zijn er.' Zei David. Het leek wel en klim. Echt ik had de neiging ervan af te springen en te vliegen. Ik had dat zolang niet gedaan en dat is super kut. De laatste keer was met mijn net broertje Shawn. Wat mis ik die etterbak. Maar dan had Pan me direct gevonden en had hij gedroogde om bij zijn groep te komen. Dan was ik eigenlijk een Lost Girl. Ik heb geen idee waarom hij me zo graag in zijn Lost Boys wilt hebben. Maar ja, ik keek voor me uit en zag alleen maar bomen, jungle en oerwoud. Geen Pan, geen Henry. Niks. En het stomme was sinds we hier zijn is het alleen maar donker. 'Pan schuilplaats moet daar zijn.' Zei Hook. 'Waar? Ik zie alleen maar jungle.' Zei Regina. 'Aye, de Duister Jungle.' Zei Hook en pakte zijn verre kijker. Ik keek rond met mijn wolvenzicht en het was anders hier. 'Het is hier flink gegroeid sinds ik hier het laatst was.' Zei ik. 'Al die moeite voor niks dus.' Zei Regina. 'Hook heeft zich vergist, maar we kunnen de jungle uitkammen.' Zei David. 'Dat zou ik niet doen. De Duisterde Jungle is echt de laatste plek waar je wilt zijn hier op het eiland. We moeten eromheen. Spaar je krachten, neem wat rust.' Zei Hook. 'Wil je gaan slapen terwijl mijn zoon lijdt?' Vroeg Regina. 'Mam, als hij lijdt. Gaan als die jongens lijden en Pan extra.' Zei ik. 'Als ke lang genoeg wilt leven om hem te redden wel, ja.' Zei Hook kalm. Ergens in zijn ogen zag ik verdriet sinds we hier op het eiland zijn. Wat was het. Wat hield hij achter. Iedereen liep weg behalve Emma en Mary Margaret. 'Gaat het?' Vroeg Mary Margaret. 'Regina heeft gelijk, Henry is daar.' Zei Emma verdrietig. 'En zo heeft Hook. We moeten overleven om het te redden.' Zei ik. 'Ik weet het. Hopelijk is het nog niet te laat.' Zei Emma. 'Één ding hebben je vader en ik wel geleerd in ons leven. Het is nooit te laat.' Zei Mary Margaret en ze liepen weg.