Hoofdstuk 38.
(Vivienne's gezichtspunt)
Ik kan het niet geloven dat iemand zoiets doet! Denkt ie even te bepalen hoe zijn beste vriend moet gaan leven ofzo? Alex' hoofd gaat er zó af! Hij zegt gewoon tegen Austin dat hij het uit moet maken? En dan ook nog eens op zo'n manier van hij krijgt wel iemand anders? Als Austin nou ook nog luistert hoef ik hem niet meer te zien! Ik wordt op mijn schouder getikt. Ik draai me rustig om. 'Hey, zin om zo meteen even ergens te gaan zitten?' Ik zie gelijk al dat het Luke is. 'Ehm, ja hoor!'is mijn antwoord. 'Oke, wacht tot we klaar zijn, oké?' Ik knik, en kijk hem aan in zijn helder blauwe ogen. Dan gaat hij weer weg, om weer verder te spelen.
(Austin's gezichtspunt)
Ik kijk weer op mijn mobiel. Er stromen berichten binnen. Het is irritant, de manager wil het, en nu ook mijn beste vriend? Dit is verraad, het is gewoon zo! Maar ik moet wel, anders ben ik dit werk kwijt. Ik kan nog net tranen binnenhouden, terwijl ik naar haar toe loop. 'Kunnen we even praten?'vraag ik. 'Kan dat na dit liedje?' Er wordt namelijk net She Looks So Perfect gespeeld, haar favoriete liedje van de band. 'Oké, hierna dan.' Ik draai me weer om naar de jongens, om te kijken naar hoe ze spelen.
Even later is het voorbij. Ik sleep haar letterlijk mee naar een ander plekje. 'Ik wil niet meer verder met ons.' Deze woorden waren als een steen in mijn hart. Ik kan ook haar tranen zien. Huilend loopt ze weg. En nu moet ik ook huilen.
