SAFİR

7 1 0
                                    

Dünya evren galaksiler. ve daha niceleri daha hayat belkide bir yolculuktan ibaretti geliş ve gidiş amacı olan ya da herhangi bir amacı olmayan bir amacı olduğunu zannettiğimiz gibi yolculukta biz sadece cümlelere nokta koymayı biliyorduk oysa hayat sürekli kelimelerin arasında virgülü koyarak tekrar ve tekrar yeniden başlıyordu belki de sizin hikayeniz bitti dediğiniz yerden başlayacaktı belki de hiç başlamaması hepimiz için daha iyiydi çünkü biri başka birinin hayatından geçiyordu kendine çok faydalı olduğunu düşünse de başka birinin günlerce beynini kurcalayıp ona zararlar veriyordu en kötüsü ise ünlemdi çünkü bir yerden başlıyordu ve o başladığımız yerde Ahlar vahlar yükseliyordu yüreklerden benim için Hayat benim bittim dediğim yerden başladı Zor bir gündü hava çok soğuk tu montumu giyip giymeyeceğimi düşünüyordum sadece tek derdim keşke Bu olsaydı Evren'in sadece dünyadan ibaret olmadığını sadece bizlerden ibaret olmadığını insanlardan ibaret olmadığını bu dünyanın zaten hep düşünüyordum ama başıma gelebileceğini böyle bir olayın içerisinde adımın olabileceği aklıma asla gelmezdi yolda yürüyordum Ankara'nın havasını bilirsiniz kışları çok Çetin geçer hava buz gibiydi çok soğuk tu montun içerisinde titreyerek yürüyordum Ama bir gariplik vardı yollar karmaşıklaşmaya sanki daha önce hiç bu yollardan yürümemişim gibi farklılaşmaya başladıKaybolduğumu düşünmüyordum sadece farklı bir yerde olduğumu düşünüyordum sanki daha önce aynı yolmuş gibi ama farklı bir durumun içerisindeyim gibi hissediyordum Koktuğum için montuma daha sıkı sarıldım hızlı hızlı yürümeye başladım Ve o anda zaten dünyam karardı ensemi hızla bir darbe aldım ve ondan sonrası tamamen bir boşluk 

Gözlerimi  açamıyordum   sanırım sabah saattin 6 sıydı  ve annem beni uyandırmaya çalışıyordu  sonra bazı görüntüler oluşmaya başladı Ankara sokaklarındaydım yürüyordum etraf kararmıştı  hızla kalkmaya çalıştım  kolum çok acıdı morluklar vardı damarlarımın üzerinde etrafa baktığımda aynı yoldaydım etrafımda insanlar vardı bana meraklı gözlerle bakan çocuklar ben de ne olduğunu anlamış değildim sadece çok üşüyordum üzerime göz gezdirdim evden çıktığımda üzerimde krem kazak dar kot ve siyah uzun çizmelerim vardı şimdi ise yeşil uzun bir kazak ve yeşil bir kot vardı ayaklarım yalındı aklıma tecavüze uğramış olabileceğim geldi panik yaptım o kadar korktum ki kafamı kazaktan içeri sokmuştum iç çamaşırlarım aynıydı hırpalanma belirtilerim yoktu kafamın arkasına elimi sürdüm ve kurumuş kan parçalarını gördüm
"İyi misiniz hanfendi nasılsınız burda sizi baygın bulduk "
Bir adam sürekli başımda aynı şeyleri tekrar ediyordu ama ben o kadar kendimle uğraşıyordum ki algılayamıyordum ne olmuştu böyle kafayı sıyırmak üzereydim
" ne kadar süredir bu haldeyim "
Bir yerlerden tutunup kalkmaya çalıştım kaldırdılar yerden beni yavaş şekilde
" 5 dakika önce gördüm sizi bu şekilde baygın olarak yatıyordunuz " üzerimi çırptım kafam öyle bir zonkluyordu insanların konuşmaları kafamda sürekli çarpıyordu
" şüpheli bir şeyler gördünüz mü birilerini ya da bir şeyler ne bileyim bir şeyler gördünüz mü işte bana biri bi şey yaptı mı " insanlara bağırıyordum titriyordum ve kesinlikle sakinleşemiyordum
" hayır hanfendi sadece biz sizi bu şekilde baygın bulduk sayıklıyordunuz zigvar diye bir şeyler diyordunuz bizde dediklerinizi anlamadık sizi evinize bırakayım isterseniz ya da karakola götüreyim şüpheli bir şeyler olduğunu düşünüyorsanız "
Zigvar mı bu kelimeyi daha önce hiç duymamıştım muhtemelen saçmalamıştım
"Hayır sadece evime gitmek istiyorum lütfen bırakır mısınız "
Adam başını yavaş bir şekilde salladı ve beni yönlendirdi Arabasına götürdü o anda jeton yavaş bir şekilde düşmüştü kollarımda delikler vardı bana bir şey yapmışlardı
" beni hastaneye götürün lütfen çabuk olun beni hastaneye götürün"
Adam endişeli bir şekilde yüzüme baktı hızlı bir şekilde kullanmaya başladı arabayı son sürat gidiyorduk ve ben ne zaman öleceğimi düşünüyordum çünki bir şeyler tersti kollarıma ne yapmışlardı Hastanenin önünde sert bir şekilde durduk koşarak hastaneye girdim sırayı umursamadan kapıyı açtım
" bana bir şeyler yaptılar bana bir şeyler yaptılar kollarıma bakın bana bir şeyler yaptılar bana bir şeyler oluyor lütfen yardım edin lütfen yardım edin ne olur bir şeyler oluyor anlıyor musunuz "
Doktor anlamamış bir şekilde yüzüme baktı Ve hızlıca kollarımı açtı kollarıma baktı bana baktı
"Kollarınızda bir şey yok çok da sağlıklı görünüyorsunuz ama biz yine de bir kan tahlili alalım hemşire hanım ilgilenin dedi "
Şok olmuştum anlamıyordum hemşire hanımın arkasına takılmış Ve şok olmuş bir şekilde yanında ilerliyordum kollarıma tekrar baktım Ve bir şey yoktu nasıl olurdu delik deşikti birkaç dakika öncesine kadar kollarım delik deşikti kan almaya gelmiştik kan aldılar öylece boşluğa bakıyordum Ve o anda farkettim beni buraya getiren adam yanımda oturuyordu takım elbiseli bir adamdı muhtemelen bir yerlerde yönetici patron bir şeylerdi yani en azından görüntüsü öyle gözüküyordu Ve o da kollarına bakıyordu
" siz de gördünüz demi kollarımı kollarımda izler vardı deliktiler damarlarım belirginleşmişti Gördünüz demi "
Adam kollarımdan gözlerini yavaşça çekti ve bana baktı
" evet ben de gördüm bu nasıl olur kollarınız yara içindeydi kafanızda aynı şekilde arkası ama hastaneye geldiğimizde kollarınızda kafanızda bir yara izi bile yoktu "
Anlamıyordum açıklama yapma gücünü bile kendimde bulamıyordum kan tahlili sonuçlarını öğrenmek için tahlil sonuçlarını aldım doktorun yanına tekrar girdim
"Evet vücudunuzda biraz narkoz var uyuşturucu olduğunu düşünüyorum içeri giriş halinizede bakarsak Ya da yeni bir ameliyat olmuşsunuz vücudunuz narkozun tamamını atamamış çünki düşük bir miktarda bir narkoz dozu "
Öylece doktora bakıyordum uyuşturucu kullanmıyordum Ve ameliyatta olmamıştım şimdi Durumu açıklamaya kalksam benim bir uyuşturucu bağımlısı olduğum fikri daha mantıklı gelmeye başlayacaktı ve başım belaya girecekti
" evet bir hafta önce bir ameliyat oldum ondan galiba kendimi şu aralar iyi hissetmiyorum panik atağım var özür dilerim sizden de "
Doktor şüphelenmiş gibi gözlerime uzun uzun baktı sonra önündeki tahlil kağıtlarına geri döndü bana baktı tekrar
"Yani pek bir şeyiniz yok gibi görünüyor panik yapacağınız bir durum yok geçmiş olsun polise haber vermeyi düşündüm ama şu anda bir de bunlarla uğraşacak durumda değilim tekrar geçmiş olsun"
Tahlil kağıtlarını aldım Ve dışarıya çıktım adam kapının önünde beni bekliyordu yanına ilerledim
" yani size nasıl teşekkür etsem bilemedim gerçekten çok teşşekkür ederim bu arada ben eslem " elimi tokalaşmak için öne doğru uzattım Ve ayaklarımda da adamın arabasında bulduğum terlikler vardı
" önemli değil insanlık vazifesi gerçekten başınıza gelenler beni çok ürküttü isterseniz bir karakola götüreyim sizi bunun nasıl olduğuna hala anlam veremiyorum ben de kerem kerem safir " tokalaştık ne söyleyecektim ki hiç bir şey hatırlamıyordum
" İnanın bu durumu karakola gitsem nasıl açıklayacağımı bilmiyorum ya da bana inanacaklar mı yani insanlar böyle bir şey dersem deli gözüyle bana bakarlar bir kanıtım bile yok kollarımda izler vardı ama onlar da yok şu an tanıştığıma memnun oldum "
Başını salladı Ve beni çıkışa doğru yönlendirdi arabasına bindim aklıma pantolonun ceplerini karıştırmak geldi hızlıca karıştırdım bir kağır vardı açtım Ve üzerinde kanla yazılmış kocaman "ZİGVAR" yazıyordu korkumdan ellerim titremeye başladı bu bana sayıklıyordunuz dedikleri kelimeydi
" bakın eslem hanım burda hiç hoş şeyler dönmüyor baygın bulunuyorsunuz kollarınızda yaralar şimdi ise kanla yazılmış anlamsız bir kelime gerçekten bir kamera şakası falan mı bu "
Anlamıyordum zorluyordum kendimi belki hatırlardım bir şeyler belki hep baygındım belki de ayılmıştım Ve bir şeyler olmuştu orda orası her neresi ise benim tek hatırladığım koca bir boşluktu
" bakın İnanın şu an size de nasıl açıklarım ki anlamadığım bir şeyi sadece aramızda sır olarak kalsın anlıyor musunuz bunu bir başkasına nasıl açıklarız illaki bir şeyler hatırlarım diye umuyorum sadece bu olayı sizden unutmanızı istiyorum hatta yalvarıyorum bu olayı unutun " ağzını bir kaç defa açıp kapadı ama o da ne olduğunu anlamamıştı zaten ne diyebilirdi ki evin olduğu yeri tarif ettikten sonra arabadan indim " lüten bu olayı unutun " dedikten sonra kapıyı kapadım kapıdan içeriye girdin annem kapıyı açtı ağlamaktan gözleri şişmiş bir haldeydi babam Korkuyla çıktı bana Öylr bir bakıyorlardı ki sanki yıllardır beni görmüyorlarmış gibi
Eslem sen nerdesin ha 2 haftadır benim burda neler yaşadığımı biliyor musun ha biliyor musun ölüp ölüp dirildim sadece bir mesaj atıyorsun anne tatile gidiyoruz arkadaşlarla sonra ne bir telefon ne de bir mesaj hayatımda ben böyle sorumsuzluk görmedim sadece evden bir kaç saatliğine çıktın ve 2 haftadır yoksun " ne diyeceğimi bilmiyordum 2 haftadır ben nerdeydim nasıl o kadar uzun süre kalmıştım başka bir yerde neden zerre bir şey hatırlamıyordum anneme nasıl açıklayacaktım " anne sakin ol bak telefonum suya düştü nasıl arayacağımı bilemedim ve o anda arkadaşlarım sürpriz yapmak istemişler beni Harika bir yere götürdüler sorumsuzluğum için özür dilerim " Bana ters ters baktılar babam o kadar öfkeliydi ki sinirden içeriye girdi Çünki bir şeyler yapmaktan korkmuştu yüksek ihtimalle annem de ağzını açtı kapadı bir şey söylememişti ama ve o da girdi odama geçtim her şey yerli yerindeydi bilgisayarımı aldım internete zigvar yazdım bir kaç sitede bir şeyler vardı ilkine tıkladım yurtdışında 1940 lı yıllarda bu adla bir kaç çete ortaya çıkmış bir kaç kız eline kalbine kanla zigvar yazılı olduğunu söyleyerek karakola gitmişler onları kimse ciddiye almamış Ve 2 yıl sonda ortadan kaybolmuşlar tüylerim diken diken olmuştu diğer siteye girdim zigvar kelimesinin bazı insanların ağzından
aralarında bir kod olduğu ve zigvar dediklerinde korktukları yazılmıştı hızla bilgisayarı kapattım düşünerek bir yere varamayacaktın en iyisi unutmaktı yoksa delirecektim sıcak bir duş alıp giyindim uzun süredir okula gitmiyordum Ve o kadar çok sınavım vardı ki bugün ayın kaçı olduğunun bakmak istedim 25 eylüldü oysa o gün evden çıktığımda 11 eylüldü düşünmemeye çalışsamda olmuyordu ne yapacağımı iyice şaşırmıştım annemin telefonunu aldım en yakın arkadaşımı aradım
"Bensiz tatile gidiyorsun sen de gel demiyorsun Ve sonra da beni arıyor musun "
Annem söylemiş olmalıydı yoksa nerden bilecekti Beren biraz hayta bir kızdı aklı beş karış havadaydı bu yüzden başına bela alıyordu
"Beren ben seninle bir şey konuştum mu en son "
Karşı taraftan uzun bir süre ses gelmedi
" yani saçma sapan mesajlar attın aralıklarla tatile gidiyorum çok eğleniyorum burası harika utanmadan bir de bunları yazdın yani "
Beni kaçıran şahıslar iyi tanıyor olmalıydı Beren'in damarına basıp beni aramamalarını sağlamışlardı anneme de gitmemişti böylece yoksa tatilde olmadığım ortaya çıkardı
" neyse Beren görüşürüz"
Bir şey demesine fırsat bırakmadan kapattım bu şekilde bir yere ulaşamayacaktım belli ki pencereden aşağıya baktım beni kerem aşağıdaydı neden gitmemişti bu adam hala yanına ineyim dedim
" ne arıyorsunuz burda gitmenizi ve unutmanızı söylemiştim "
Başımı kaldırıp suratına baktım çarpılmış gibi oldum adamın gözleri safir maviydi ve bu bana çok tanıdık geliyordu ...............

BANA AİT BİR DÜNYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin