Anlatmadan anlaşılmaya aşık.
Başım dönüyor yine halbuki ne içki içtim ne de bir lokma yemek yedim. Anladım ki başım, tanımadığım kalabalıktan ve bu kalabalık hayatlardan ötürü dönüyor 'sana ne bu hayatlardan' desem de kendime, etrafımda dönüp duran çembere kayıtsızlığıma rağmen beni de döndürüyorlar.
Ben kendi içimde yaşayan biriyim bundan ötürü yaşıtlarımdan bir kaç misli daha fazla yaşamış sayılırım.. Ah o anlatılan huzur dolu yeşil ovaları bir bulsam o ortasından dere geçen çayırlara bassam alev alev yanan ayaklarımı, belki de bir daha ayakkabı bile giymezdim. Rüzgar üşütse hiç bir yokluk olmasa. Yokluk yok olsa.
Bir bulsam aradığım şeyi...
İnsanlar önlerine bakarak akın akın ilerliyorlar akşam dönecekleri yolda sonra akşam olunca gittikleri yolun tam aksi yönünde ilerliyorlar bu kez. Hızlı hızlı bir o kadar hırslı. Birbirlerinden daha donuk ve mekanik. Yağmur yağdığında kaçışmasalar da kafaları biraz soğusa ya şu makinelerin.
Kime baksam canım acıyor, dünya da terkedilmişlik hissine kapılıyorum. Tüm insanlar bir tür anlaşmayla bedenlerini başka varlıklara bırakıp gitmişler gibi. Dehşete kapılıyorum ve çok korkuyorum. Asla sıcak bir bakış çarpmayacak gözüme tedirginliği her an diri.
Şimdi sakince gözelerini yum gerçeklerle yüzleşmeye gerek Yok bu gece sadece ayaklarını serin çimlere bastığın, yanı başından dere akan bir vadi de olduğunu hayal et..
hayaller gerçekler tarafından Yok edilemeyen tek şeydir...
