Έμεινες μαζί μου hyung..
Δεν έφυγες.
Με έβγαλες κι άλλες φωτογραφίες.
Κατέβασα κι άλλα χαπακια .
Με έβλεπες.
Με λυποσουν...
Δεν ξέρω εάν με μισείς η με αγαπάς hyung..
Η ώρα πήρε 6:30
Δεν κοιμήθηκαμε καθόλου.
Έξω ακόμα σκοτάδι.
Η βροχή σταμάτησε.
{Θυμάσαι που γνωριστήκαμε. Jungkookie?}
Τα θυμάμαι όλα ..
"Ναι hyung..στη λίμνη πριν
6 χρόνια.."
{Ηθελα να ξεφύγω από εκείνον.
Έφυγα από το σπιτι κι δεν ήξερα πού πήγαινα
Έτρεχα κι έτρεχα.
Μέχρι που έφτασα εκεί .
Είδα εσένα .
Ένα αγόρι να κάθεται στην ακρη της λίμνης .
Έκλαιγες.
Πάντα σου πήγαινε να κλαίς..}
"Με αποκάλεσαν μια απογοητεύση..
Οι γονείς μου.
Δεν τους άκουσα.
Δεν είχα καλή συμπεριφορά.
Όταν γύρισα σπίτι είχαν φύγει."
{Θες να γίνουμε φίλοι }
"Αυτή η ερώτηση hyung.."
{Μας έφερε κοντά }
"Ευχαριστώ που ενδιαφέρθηκες.."
{Ευχαριστώ που κάνεις ότι σου λέω }
Ησυχία ξανά ...
"Δεν τους άκουσα...
Με φώναξαν..
Με πλήγωσαν..
Ήταν λες και δεν με ήξεραν.
Δεν νοιάζονταν.
Η ίδια μου η οικογένεια hyung.."
{Ποιος είχε δίκαιο όμως ?}
"Αυτοί.."
{Πάμε ξανά εκεί jungkookie..}
"Που ?"
{Στη λίμνη jugkookie..
Στα δικά μας μέρη..}
Τον κοίταξα και μετά σηκώθηκα..
Γιατί να μην πάμε ..
Έβαλα ξανά την μπλούζα μου κι ένα απλό σορτσακι..
Βγήκαμε ..
Κανένας δεν ήταν στους δρόμους εκτός από εμάς ...
Τρεχαμε..
Τον κοιτουσα κι έτρεχα για αυτόν ..
Φτάσαμε.
Έχω τόσο πολύ καιρό να έρθω εδώ ...
Ειδικά μαζί σου hyung..
{Πιστεύεις πως το μέρος που μας έφερε μαζί μπορεί να μας χωρίσει ?}
"Τι?"
Πλησίαζε την λίμνη όλο και πιο πολύ ...
Έμπαινε πιο μέσα...
Μα τι έκανε ?
"Hyung..σταματα.."
Γύρισε κι με κοίταξε.
Βγήκε .
Ήρθε κοντά μου .
{Γιατί ενώ εγώ χαίρομαι όταν σε βλέπω να πονάς εσύ φοβάσαι ?}
Δεν είπα τίποτα..
{Γιατί με αφήνεις να σε χαλάω έτσι jungkookie..
Πόσο εξαρτημένος έχεις γίνει..}
"Όσο εσύ για μένα hyung.."
Φύγαμε από εκεί.
Περπατούσαμε..
Φτάσαμε στα τρένα....
Εδώ όπου λυποθυμησα..
Και σου έδωσα την ευκαιρία να με εξευτελίσεις Μπροστά σε όλους..
Τα πρώτα τρένα μόλις είχαν φτάσει.
Κόσμος κατεβαινε.
Σε είδα να ανεβαίνεις πάνω σε ένα.
{Έλα jungkookie..
Πάντα δεν ήθελες να ταξιδέψεις..να μπεις σε ένα ?}
Το όνειρο μου ...
Ανέβηκα κι εγω .
Με πήρε στην αγκαλιά του .
"Που θα πάμε hyung?"
{Δεν ξέρω jungkookie.. }
"Εντάξει"
{Δεν φοβάσαι τώρα ?}
"Τα έχω συνηθίσει όλα πια hyung..δεν φοβάμαι.."
Οι πόρτες έκλεισαν.
Το τρένο προχωρούσε..
Κι να εγώ .
Στην αγκαλιά του hyung μου
Στις 7 το πρωί...
Δεν ξέρω που πάμε ..
Αλλά αφού θα είμαι μαζί σου .
Δεν θέλω τίποτα άλλο ...
