Medya:Mihri
Aralıksız yağan yağmur üzerim de tek bir kuru yer bırakmamıştı.şu anda bunu önemsemiyordum.yağmuru ve yağmurda ıslanmaya bayılırdım.bu yüzden de hareketlerim çok yavaştı.dışardan gören çoğu kişi bu kız kafayı yemiş olmalı diyebilirler.olsun ben yine de yağmurun tadını çıkaracaktım.
Yaklaşık bir yarım saatin ardından apartmanın merdivenlerinden yukarı çıkmaya başlamıştım.pelinlerin kaldığı yerden geçerken aklıma gelen şeytani düşünceyle parmağımı zile koydum.ve üç defa uzun uzun zile bastıktan sonra hemen yukarıya kaçtım.
Nefes nefese duvara yaslanarak kıkırdamaya başladım.az sonra kapı büyük bir gürültüyle açılınca yaslanmış.olduğum yerde yavru ve masum bir kedicik haline dönüverdim.
"Kim yaptı gene bunu yeter be bugün kaçıncı oldu bu eğer bir bulursam bunu yapanı kısırlaştırıcam.yetti gari be"
Kahkaha mı dizginleme ye çalışarak.cebimden evin anahtarını çıkararak.kapının deliğine soktum ve anahtarı çevirdikten sonra kapıyı ittirip içeri girdim.arkamdan kapıyı kapattıktan sonra dizginlemiş olduğum kahkamı serbest bıraktım.
Bi beş dakika kadar kahkahalarım odayı doldurmuştu.Anlaşılan bugün Hale Sultanı benden başka kişiler de kızdırmıştı. Yoksa bu kadar çok kızmaz dı Hale Sultan Pelinin annesi benimse Halam olurdu.
Evde her zaman ki gibi yanlızdım.babam ve annem dünya turuna çıkmıştı.kendilerine bir karavan tutmuşlardı.ay ne romantik değilmi.gezmek çok iyi birşeydi hem yeni bilgiler öğreniyorsun hemde hiç görülmemiş yerleri keşif ediyorsun.
Midem kazınmaya başlayınca mutfağa ilerledim.çok aç olduğum için sandviç hazırlayıp oturma odasına geçtim.televizyonu açıp normal bir kanalda durdum.bu bende bir takıntı olmaya başlamıştı.evde yemek yerken mutlaka ve mutlaka televizyon karşısında yemeyi tercih ederdim.
Sandviç imi yarılamıştımki.evin dış kapısı açıldı.gelen kişi yiğit can dı yani amca oğlum
"Mihri ne haber "omuz silktim.
"Heç senden ne haber"o da benim gibi yaptı.
"Aynı işte ne olsun okuldan geliyordum da bir sana uğrayayım dedim" deyip kendini yanımdaki boş koltuğa attı.
"Açmısın sana da sandviç yapmamı istermisin?"
"Yok sağol okuldan sonra bir kafeye uğradım ve birşeyler atıştırdım."güldüm çünkü eksik söylemişti.
"Yeme beni yiğit sen boş yere kafeye gidipte birşeyler yemezsin
Söyle bakalım kim vardı yanında."
"Sen tanımazsın boşver "hızla kolunu cimcikledim benim cimciklememle birlikte 'ah'diye bağırdı.
"Ne yapıyorsun be"
"Yiğit bana bak sen kimi kandırıyorsun unuttunmu bende o okulda okuyorum. Benim tanımadığım kimse yoktur şimdi söyle bakalım kim bu" evet benim de okulda olmam gerekiyordu ama bu gün sabah dersim vardı.o yüzden bende dersim biter bitmez yürüyerek eve gelmiştim.
"Söyleyeceğim ama kızma olur mu?"yiğit e kızabilirmiydim tabiki de evett
"Tamam kızmıycam hadi söyle kim bu kız"dedim sakin bir sesle yiğit içine derin bir nefes çekti.ve
"Esmayla birlikteydim oldumu "yine aynı sakinlik le
"Hangi esma bu "diye sordum.
"Esma çetin "
"Esma şu saçıma sakız yapıştıran kız değilmi bittin sen yiğit can bittin öldürücem seni"deyip üstüne atladım.o uzun saçlarını çekerken bir yandan da söyleniyordum
"Sen canıma susadın nasıl onunla birlikte birşeyler yersiniz"yiğit elimden kurtulmak için çırpınınca daha çok çekmeye başladım saçlarını
"Ahh mihri bırak saçımı canımı yakıyorsun hem daha anlatacaklarım bitmedi dur artık da konuşalım"
"Boşuna uğraşma yiğit seni dinlemiycem "bundan sonraki on dakika da yiğit hiç birşey yapmamıştı. Çünkü ne derse desin hiç bir şekilde beni ikna edemezdi.
Bende en sonunda kendimi geri çekip.yiğite baktım saçları darmadağın olmuştu.
"Şimdi git yiğit sinirim geçince konuşuruz "deyip odama gittim.yiğitte benim arkamdan çıkmıştı.aslında esmayla derdimiz bir tek bu değildi.
Hakkımda ileri geri konuştukları da vardı.ama yiğit e oh olsun bunu bildiği halde o kızla birlikte bir yerlerde oturup muhattap olmuştu.neyse dedim kendi kendime bu yaptığım.şeyden sonra bir daha esma ya yaklaşmazdı herhalde
İlk bölüm hayırlı uğurlu olsun inşallah😃
