Baş belası

Yakışıklı kahramanım

Bu bana takıntılı olan James'di.Ondan çok korkuyorum çünkü tam bir deli.Kafayı bana takmış olan bir deli.Kolumdan tutup beni çıkışa doğru sürüklemeye başladı.Ne yaptığını anlamıyordum ama ondan herşeyi beklerdim.İçimi bir korku kapladı ve ona karşı gelmek için çırpındım.Ama benden çok güçlüydü,onu ne kadar itsemde hareket dahi etmiyodu.Beni dışarı çıkardıgında onun yüzüne şaşkınca baktım.Sonunda o lanet olası ağzını açtı.

-Jenna seni çok özledim.

-Sen delirmişsin! Burada ne arıyorsun ?! Senden nefret ediyorum bırak artık peşimi!

-Sende beni seviyorsun Jenna.Sadece bunu itiraf edemiyorsun.

-Sen şaka mısın ya ? Senden nefret ediyorum diyorum! Senin yüzünü bile gör-

Cümlemi tamamlayamamdan beni öpmüştü.Ondan tiksiniyorum.Göğsünden itmeye çalıstım ama işe yaramıyordu.Beni öperken elleri vucüdumda dolaşıyordu.Tanrım yardım et! "Bırak Beni!" diye bağırıyordum ama kimse duymuyordu.Aslında müziğin sesinden ben bile kendimi zor duyuyordum.Dudaklarını dudaklarımdan çektiğinde elbisemin fermuarını yarısına kadar çekti. Ağlamaya başlamıştım bile.Ona yalvarıyordum ama beni dinlemiyordu.Çenemden tutup dudaklarımı sömürüyordu ve bu gerçekten acıtıyordu. Artık dayanıcak gücüm kalmamıştı.Ağlamaktan bayılabilirim! Elleri elbisemin altına doğru girdiğinde birisi James'e bir yumruk attı.Şaşkın ve korkuyordum.Tek istediğim buradan çıkıp eve gitmekti. Beni kurtaran kahramanın bana bir veya iki saniye baktıktan sonra yaklaşıp " İyimisin ? " diye sordu.Ona cevap vermeyip kafamı evet anlamında sallamıştım.Ona tutunarak ayağa kalktım ve gözyaşlarımı sildim.Onun yüzüne dikkatlice baktım.Bu çocugu tanıyor gibiydim ama çıkaramadım.Zaten şuanda bunu düşünemem.Biraz önce neredeyse tecavüz'e uğruyordum!

Yakışıklı kahramanım beni evime götürmemi teklif etti.Bunu kabul etmek zorundaydım çünkü son paramı taksiye gelirken vermiştim.Onun arabasına bindim ve evimi tarif ettim.Evin önüne geldiğimizde bana bakıp güldü.

-Neden gülüyorsun ? Yüzümde bir şey mi var ? 

-Hayır sadece bu olanlar çok tuhafıma gitti.O çocuk senden ne istiyordu ? 

-Bende tam olarak bilmiyorum.Tek bildiğim artık geceleri yatarken odamın kapısını kilitlemek!

Biraz gülüştük ve ben arabasından indim.Ona son kez teşekkür ettim.Çantamdan evin anahtarlarını çıkarıp içeri girdim.Kendimi direk duşa attım.Güzel bir duş iyi gelicekti.Duştan çıktıktan sonra ayıcıklı pijamalarımı giyip yatağıma uzandım.Bir günde başıma o kadar şey gelmişti ki. Kendimi pembe dizilerde oynayan başrol gibi hissediyorum.Onu düşünüyordum. Beni kurtaran yakışıklı kahramanımı! O olmasaydı şuan kendim için önemli olan bazı şeyleri kaybetmiş olabilirdim.Bunları düşünürken kendimi uykunun güzel kollarına bıraktım.

Sabah kalktıgımda okula gitmek için hazırlandım.Ağzıma bir şeyler atıp evden çıktım.Kapının önünde Lisa beni bekliyordu.Dün neden partiden erken çıktığımı ve  nasıl gittiğimi sordu.Bende ona herşeyi anlattım.İlk inanmadı ama sonra ikna olmaya başladı.Okulun önüne konuşa konuşa geldiğimizde onu gördüm.Gerçekten bu o çocuktu.Beni kurtaran kahramanım burdaydı! Bana bakıp gülümsedi ve selam verdi.Herkes bana bakıyordu.Sanırım herkesin aklındaki tek düşünce "Jenna gibi bir kızla bu çocuk nasıl takılırlar anlamıyorum!" Ah! Sanırım bende anlamıyorum! Biz takılmıyoruz! Sadece bana takıntılı olan birisi bana tam tecavüz edilirken çok yakışıklı biri beni kurtarıyor sonra evime kadar bırakıyor ve bu hiç romantik değil! Kimi kandırıyorum ki ?! O mükemmel ve onunla takılmak için can atarım! Bunları düşünürken bana yaklaştı ve gülümsedi.Bende ona gülümsedim.

-Artık bu okula başlıyorum!

Gerçekten mi ? Şaka mı yapıyordu ? Tanrım! Sevinçten ölebilirim!