Sen Herşeysin | Tamamlandı

Bölüm 3- Yeni Bir Hayat

Merhaba ben geldim. Öncelikle güzel yorumlarını için çok teşekkür ederim. Elimden geldiğince uzun ve sık sık bölüm atmaya çalışacağım.

Keyifli Okumalar :)

Bahar bavulunu peşinde sürüklerken çıkışa doğru ilerliyordu. Yeni geldiği bu şehirde onu nelerin beklediğinden habersiz bir şekilde taksilerin olduğu alana doğru giderken arkasından birisinin seslenmesiyle ona doğru döndü.

"Bahar! Burdayız."

Su heyecanlı bir şekilde ona el sallarken bir yandanda yanına doğru geliyordu. Baharın gözleri o an yanında Yavuzu aradı. Su'nun yanında sadece uzun boylu ve çok tatlı bir çocuk duruyordu.

"Hoş geldin"

"Hoşbuldum canım"

İki genç kız birbirlerine büyük bir sıcaklıkla sarılırken yanlarındaki kumral uzun boylu çocuk Bahar'ın bavulu eline almış kzıları bekliyordu.

Baharın etrafa merakla baktığını gören Su onun neyi aradığını daha doğrusu kimi aradığını anladığında sırıttı.

"Abimin taburda bir işi çıktı. Yoksa o gelicekti almaya."

"Hımm yok sorun değil. Keşke sen de zahmet etmeseydin. Ben bir taksiye atlar gelirdim."

"Olur mu öyle şey. Hiç zahmet falan olmadı bana. Bahar seni Feyzullah ile tanıştırayım. Abimin timinde asker. Yardıma geldi sağolsun."

"Merhaba bende Bahar. Tanıştığımıza memnun oldum."

Bahar samimi bir gülümseme elini uzattığında Feyzullah ta elini tutup sıktı. Su bu arada hayran hayran Feyzullah'a bakarken bu bakışlar Bahar'ın gözünden kaçmamıştı. Bahar'ın gülmesiyle kafasını toplayan Su hemen Baharın koluna girip onu otoparka doğru yönlendirdi.

"Hadi eve gidelim. Yorulmuşsundur."

☄

İki genç kız 3 katlı apartmana girip 2. kata çıktığında Feyzullah ta bavulu arkadan getirip işi çıktığını söyleyip gitmişti. Bahar girdiği küçük ama samimi eve sıcak bir gülümseme ile bakıyordu. Kendi evi belkide bu evin 2 hatta 3 katı idi. Ama hiçbir zaman Bahar'a yuva hissi vermemişti. Ama bu küçük ev evde iki kardeşin yaşamasına rağmen yuva kokuyordu.

"Ev çok büyük değil. Sen abimin odasında kalırsın. O zaten taburda kalıyor. Odasında dolaplardan biri boş eşyalarını oraya yerleştirirsin."

"Eşyalarımı yerleştirmeme gerek yok. Zaten ev bulana kadar kalıcağım."

"Olmaz öyle. Benimle yaşasan olmaz mı hem abimde dediğim gibi sürekli taburda. Burasını yeni bulduğun ev olarak düşün beni de yeni ev arkadaşın olarak. Ha benimle kalmak istemezsin anlarım."

Bahar Su'nun sonlara doğru hüzünlenen sesiyle ne yapacağını bilmiyordu. Kızı çok sevmişti. Şu zamana kadar tanıdığı zengin züppe samimiyetten uzak insanların yanında Su çok samimi ve sıcakkanlı idi.

"Tamam kalırım ama bir şartla evin giderlerinin ve kirasını paylaşıcağız. Ev sizin ise de size kira vericeğim. Anca öyle kabul ederim.

Su küçük bir kız çocuğu gibi ellerini sevinçle birbirine vurup havaya zıpladı. Bahar kızın bu çocuksu halleri karşısında gülmesini engelleyemedi.

☄

Bahar eşyalarını odasına yerleştirmiş şimdi mutfakta akşam yemeğini hazırlıyorlardı. Bahar pilavı yaparken su salatayı yapıyordu. Aniden kapının çalmasıyla iki kızda başını yaptıkları işten kaldırıp kapıya yöneldi.