His name was Elliot.

Niet meer alleen

Het was bijna 10 uur 's avonds. Elliot en jij hadden pizza besteld en een film gekeken. Je ouders zijn vaak weg, dus je bent bijna altijd alleen thuis. Het was fijn dat Elliot er was. Nu voelde je je minder.. alleen. Jullie keken een horrorfilm en het werd heel spannend. Je voelde dat er een  jumpscare aankwam. Op het moment dat de spanning zijn hoogtepunt bereikt had ging je telefoon af. Je schrok je kapot en gilde. Elliot moest hard lachen maar jij niet.

"Hallo?"
"Hoi schat, je vader en ik blijven de komende dagen nog bij oma. Red je het alleen?"
"Ja mam, komt goed."
"Oké schat, bel je als er iets is."
"Ja mam, geef papa een kus van mij."
"Zal ik doen, doei doei."
"Bye bye."

Je hing de telefoon op en zuchte, ergens had je al wel verwacht dat je ouders langer zouden blijven. Je oma is al best wel oud, en het gaat steeds slechter met haar. Ze is vaak verward, eet slecht, slaapt veel, en vergeet veel dingen. Je ouders zijn vaak bij je oma, omdat ze alleen woont. Ze wilt niet naar een bejaardentehuis omdat ze zegt dat ze zich prima voelt, maar dat is niet zo.

"Wie was het?" vroeg Elliot.
"Mijn moeder maar, mijn ouders slapen de komende dagen bij mijn oma."
"Oh oké."
Je keek op de klok en zag dat het al erg laat was.
"Wauw, het is al 10 uur. Moet je niet naar huis?" vroeg je aan Elliot. Hij lachte zacht, maar zag er verdrietig uit.
"Ik denk niet dat ik nog welkom ben, ik denk überhaupt niet dat ze me missen."
"Waar slaap je dan vannacht?"
"In een bushokje ofzo. Heb ik al wel eens vaker gedaan."
"Nee joh, dat is veel te gevaarlijk. Wat als iemand je lastigvalt?"
"Ach joh, dat gebeurt niet."
"Serieus, Elliot. Ik wil niet dat je in een bushokje slaapt. Je mag hier slapen, ik heb nog wel een bed over."
"Meen je dat? Dat zou super aardig zijn."
"Tuurlijk mag dat. Morgen is het zaterdag, dus hoef ik toch niet naar school. En mijn ouders zijn toch niet thuis."
"Wauw, dankjewel."
"Geen probleem. Kom, dan laat ik je zien waar je kan slapen."

Hij knikte en liep achter je aan naar boven.
"Hier kan je slapen. De kamer is misschien een beetje meisjesachtig, maar dit was vroeger mijn kamer."
"Weet ik." zei hij zacht.
"Wat?"
"Oh niks, ik vind het niet erg om in een meisjeskamer te slapen hoor." Lachte hij.
"Gelukkig. Is het goed als ik even een douche neem? Ik voel me een beetje vies door de regen."
"Tuurlijk, ga je gang. Ik wacht hier wel, en dan kunnen we straks de film afkijken."

Je pakte wat kleding, liep de badkamer in, en zette de douche aan. Terwijl de douche aan het opwarmen was keek je in de spiegel. Je zag er gelukkiger uit dan normaal. Op school heb je niet echt vrienden, vooral omdat je het moeilijk vindt om vrienden te maken. Mensen lachen ook altijd naar je omdat je altijd alleen zit. Maar bij Elliot voelde je je niet meer alleen.
Je stapte de douche in, waste je haren, en dacht na.

Eigenlijk is het best gek dat je een vreemde in huis hebt gehaald, en dat je hem ook nog bij je laat slapen. Maar Elliot voelt niet meer als een vreemde. Jullie hebben de hele middag met elkaar gepraat en je bent een hoop over hem te weten gekomen. Hij is 17, net een paar maandjes ouder dan jij. Hij was vroegtijdig met de middelbare school gestopt, en was meteen doorgestroomd naar het mbo. Alleen kon zijn moeder het niet meer betalen, en zijn bijbaantje leverde ook niet genoeg geld op. Daarom moest hij stoppen met zijn opleiding. En het enige wat hij nu doet is af en toe werken bij een garage waar ze auto's opknappen.

Je deed de douche uit, kleedde je om en liep naar de kamer waar Elliot vannacht zou slapen. Hij lag al in bed, en zo te zien sliep hij al. Het licht stond nog aan. Je keek nog eens naar hem, zette de lamp uit, en deed de deur zachtjes dicht. Voorzichtig liep je naar je eigen kamer, en ging in bed liggen.

Die nacht droomde je over Elliot.