Love Story ~ Lily&James

Mektup ve Veda

   İnanamıyordum! Artık bu kadar aptal olabileceğine gerçekten inanamıyordum. Hadi bana ettiği hakaretleri bütün bağırış çağırışlarını unutabilirdim ama 7 sene sonra bile hala ona olan aşkımı sorgulamaya çalışmasını anlamıyordum. Tam 7 sene he, vay be.. Çıkmayı bırak alıcı gözüyle baktığım tek bir kız olmamıştı bu süre boyunca.En yakın arkadaşlarım tarafından bile dalga konusu olmayı göze almıştım ama Evans bana inanmamayı kafasına koymuş bir kere. 

     "Ne o Çatalak yine yüzün kapkara?" dedi Remus ben ortak salona girince.

     "Ne olabilir sence Aylak?" dedi Sirius alayla gülerken. "Yine kızıl cadı tarafından reddedilmiş belli."

     Elime geçen ilk yastığı fırlatarak "Aaah ahh Pati sen ne anlarsın aşktan."dedim. Her ne kadar dalga geçer gibi söylemeye çalışsam da her seferinde kendimden bir kızın karşısında bu kadar ezildiğim için utanıyordum.

    Sirius bilmiş bilmiş sırıtarak "Ben anlamam da sen de biraz fazla anlıyorsun sanki. Biraz etrafına bak James onlarca kız sen yüyürken sana bakmaktan yollarını karıştırıyor." 

     "Aynen öyle Çatalak."diye lafa karıştı Peter. "Lily'den onlarca kat güzeller var seni bekliyorlar."

     "Benim başkasına ihtiyacım yok çocuklar.Tek istediğim Lily." diyerek yerimden kalktım. "Biraz uzanıcam yemeğe kadar, kaldırırsınız beni olur mu?" Cevap vermelerini beklemeden arkamı dönüp yatakhaneye ilerledim. Kendimi yatağa atınca biraz sert konuştuğumu far ettim. Şu hayatta dayanamadığım tek konu Lily'di. Arkadaşlarım da benim iyiliğimi istiyorlardı biliyordum ama onu olan sevgimi nedense ciddiye almıyorlardı. Hoş Lily'nin kendisi bile beni ciddiye almazken onlar nasıl ciddiye alabilirler ki?

    Yarım saat boyunca bir sağa bir sola dönüp durdum, gözlerimi kapattım beynimle bile artık düşünmemesi için kavga ettim ama hiç biri işe yaramadı. Hiç biri gözlerimin önünde canlanan Lily'nin zümrüt gözlerini yok edemedi. En sonunda vazgeçtim, yataktan kalkıp üstüme rahat bir tshirt giydim, tam dışarı çıkacakken Remus içeri girdi.

     "Hey uyanmışsın."

    "Evet uyuyabilseydim uyanabilirdim. "dedim iç çekerek.  "Yemeğe mi iniyoruz?"

    "Birazdan ineriz herhalde ben Tılsım ödevi için defteri almaya gelmiştim."dedi sandığına yaklaşıp defterini aldı. Ben çevreme aptal aptal bakınırken beni izlediğini fark ettim. Anlayışlı bir sesle "James, konuşmak ister misin?" diye sordu.

     Remus aramızda en aklı başında olandı.Lily ile de yakındı, çoğu zaman profesörler tarafından yan yana oturtulurlardı. Ona anlatsam hissettiklerimi, mantıklı bir tavsiyede bulunabilirdi hiç olmazsa ne kadar ciddi olduğumu anlardı. 

     Bir süre düşündükten sonra "Evet."dedim "Evet aslında konuşmam lazım belki biraz daha iyi hissederim." 

     "Peki."diyerek yatağına oturdu "Genelde sorunların Lily'yle ilgili oluyor bu da öyle değil mi?"dedi minik bir gülümsemeyle.

     Saçlarımı karıştırdım. "Başka derdim yok keşke olsaydı."dedim. "Niye böyle anlamıyorum Aylak. Niye bana inanmıyor güvenmiyor? Bugün koridorda görsen nasıl soğuk bakıyor gözleri bana ne kadar rahatsız benim varlığımdan, ben yanlışı nerde yapıyorum sence?"

     Remus iç geçirdi. "Bilemiyorum Çatalak. Geçen seneler olsa kendini beğenmişliğinden nefret ediyor derdim ama bu sene gayet aklın başında.Eşek şakası yapmayı da bıraktınız. "

     "Sirius hala rahatsız bundan."dedim gülerek. Olgun davranma fikrinden hoşlanmıyordu, ona göre son senemizi efsanevi geçirmeliydik.

     "Sen ona bakma." dedi bana bakarak. Bir kaç dakikamız sessiz geçti "James.."dedi sonra. Dilinin ucundaki her neyse söyleyemiyordu.