The Queen

Part 11

•Ρενε •

Μόλις τακτοποιηθηκε ο Μιχαήλ και μίλησα με τους υπόλοιπους , αποφάσισα να ξανά βγω στο δάσος μήπως βρω αυτήν που έχει ταράξει τον λαό μου τόσο πολύ.. πρέπει να την βρω για να πληρώσει για ότι έκανε.  Καθως περπατούσα διέκρινα έναν νεαρό να περπατάει μόνος του με τα χέρια στις τσέπες και φαινόταν αρκετά σκεπτικός..  μα γιατί τριγυρνάει τέτοια ώρα είναι επικίνδυνα.
Ρ: Ει εσύ! Φώναξα και γύρισε να με κοιτάξει αλλά δεν απάντησε έμεινε ακίνητος και μετά από μερικά δευτερόλεπτα είπε
Σ: Εσύ..επιτέλους σε βρήκα!
Ρ: Τι λες γιατί με έψαχνες; Ποιος είσαι;
Σ: Δεν θυμάσαι έτσι; Εκείνο το βράδυ που με δαγκωσες και με άφησες αβοήθητο χωρίς να αισθανθείς τίποτα..το ξέχασες κιόλας;  Όχι δεν το πιστεύω ότι είναι αυτός..
Ρ: Εσυ..ει..είσαι ο Στέφανος; εκείνο το παιδί που δάγκωσα άθελά μου μια νύχτα;; Ωχ θεέ μου χίλια συγνώμη δεν ξέρεις πόσες τύψεις είχα από εκείνη την μέρα. Πραγματικά δεν το έκανα επίτηδες απλώς βγήκα εκτός ελέγχου δεν τραυματίζω κανέναν για να τραφω απλώς εκείνη την στιγμή ήμουν αδύναμη.. ομως τωρα που σε βλέπω ζωντανό μου έφυγε το βάρος πως σκότωσα άνθρωπο
Σ: Μην λες βλακείες φυσικά και με σκοτωσες! Πλέον είμαι σαν εσένα!!
Ρ: ΣΕ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΑ??
Σ: Ναι..και δεν είμαι εδώ για εκδίκηση. Θέλω να με βοηθήσεις. Δεν μπορώ να προσαρμοστώ σε αυτήν την νέα ζωή. Φοβάμαι πως θα τους βλάψω όλους. Σε παρακαλώ οποια και αν είσαι βοήθησε με μην με αφήσεις έτσι άλλωστε το λιγότερο που μπορείς να κάνεις μετά από αυτό που μου προκάλεσες είναι αυτό..
Ρ: Χίλια συγνώμη δεν ξέρω τι να πω.. φυσικά και θα σε βοηθήσω αλλά πρέπει να έρθεις μαζί μου.
Σ: Που;
Ρ: Στο Καστρο μου. Θα σε βοηθήσω και εγώ και η θεία μου και ο δάσκαλος μου. Θα δεις θα το συνηθίσεις με τον καιρό και θα μπορείς να προστατεύεις τον εαυτό σου και τους γύρω σου.
Σ: Νομίζεις ότι το ήθελα αυτό; Πώς ήθελα να ζήσω μια τέτοια ζωή; Και τώρα μου λες πως θα το συνηθισω; Θα προτιμούσα να πεθάνω εκείνη την νύχτα παρά να ξυπνήσω ως ένα τέρας. Και για ποιον λόγο έχεις εσύ κάστρο;
Ρ: Επειδή είμαι η βασίλισσα..
Σ: Στάσου τι; Η ίδια η βασίλισσα που προστατεύει τον λαό της από το ίδιο της το είδος με μεταμόρφωσε;
Ρ: Σου είπα πως δεν το έκανα επίτηδες!! Τώρα έλα μαζί μου και ας μην το ξανά συζητήσουμε αυτό σε παρακαλώ!
Σ: Καλώς.. εγώ απλώς χρειάζομαι βοήθεια και μου την σπάει που έπρεπε να την ζητήσω από εσένα την ίδια αλλά είσαι η μόνη βρικόλακας που ξέρω και αυτή που με έκανε έτσι.. τελοσπαντων πάμε.

....

Φτάσαμε στο κάστρο και είδα πως κάτω βρισκόταν ο Έμετ με την θεία Σάμι. Μα καλά αυτοί δεν πήγαν για ύπνο;
Σαμ: Ρενέ ποιο είναι το παιδί που είναι διπλα σου;
Ε: Είναι ο Στέφανος..μεγάλη ιστορία θα σας εξηγήσω άλλη στιγμή. Ήρθε εδώ γιατί χρειάζεται την βοήθεια μας ώστε να μπορέσει να προσαρμοστεί ως βρικόλακας.
Ε: Μάλιστα..και ξέρουμε ποιος ευθύνεται για την κατάληξη του; Ρώτησε και εγώ ξερό κατάπια
Ρ: Θα φτάσουμε και σε αυτό.. Στέφανε πάμε να σου δείξω το δωμάτιο σου. Είπα και πήγαμε πάνω.
Σ: Θα τους πεις πως εσύ ευθύνεσαι έτσι;
Ρ: Ναι.. δεν είχα μιλήσει σε κανέναν για αυτό. Δεν είχα το θάρρος να το κάνω.
Σ: Μάλιστα..οκ. καληνύχτα. Είπε και μπήκε στο δωμάτιο του. Καληνύχτα Στέφανε..
Σαμ: Λοιπόν; Πες μας τι του συνέβη ;
Ρ: Θα σας εξηγήσω..είπα και αφού πήρα μια βαθιά ανάσα συνέχισα
Ρ: Μια νύχτα ειχα βγει στο δάσος και έτυχε να είμαι κοντά σε μια παρέα αγοριών. Ένας από αυτούς ήταν ο Στέφανος ο οποίος παγιδεύτηκε σε μια παγίδα κυνηγού και αιμορραγούσε το πόδι του υπερβολικά. Εγώ έχασα τον έλεγχο και τον δάγκωσα..πανικοβλήθηκα και έφυγα νομίζοντας πως τον είχα σκοτώσει και δεν έβγαινε καθόλου από το μυαλό μου. Είχα τύψεις δεν ήξερα πως να το αντιμετωπίσω και έτσι δεν μίλησα σε κανέναν για αυτό..και τώρα τον συνάντησα ξανά στο δάσος και έμαθα την κατάληξη του..τώρα οφείλω να τον βοηθήσω όπως μου είπε και εκείνος είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω μετά από αυτό που του έκανα..
Σαμ: Ρενέ έπρεπε να μας μιλήσεις νωρίτερα.. δεν κάνει καλό να τα κρατάς αυτά μέσα σου. Την θυμάμαι εκείνη την νύχτα ήσουν χάλια αλλά δεν έλεγες γιατί.. όμως σε παρακαλώ φρόντισε να μην ξανά επαναληφθεί αυτό γιατί όχι μόνο θα δημιουργηθεί μεγάλο γένος βρικολάκων αλλά και θα σε δει ο λαός με κακό μάτι υποτίθεται εσύ προσπαθείς να προστατευεις τον λαό σου όχι να τον μεταμορφώνεις..
Ρ: Το ξέρω αλλά έκανα λάθος.. συγνώμη.
Σαμ: Δεν πειράζει τώρα..εντάξει θα τον βοηθήσουμε δεν θέλουμε κιαλλο περιστατικό σαν αυτό. Και δεν πρέπει να το μάθει κανένας άλλος. Ο Στέφανος θα είναι μαζί μας εφόσον πλέον είναι ένας από εμάς..δεν μπορεί να ξανά γυρίσει σπίτι του και το ξέρεις.
Ε: Σωστά..μίλησε του αύριο μην τρέφει ελπίδες πως θα φύγει σύντομα από εδώ..
Ρ: Μα άμα μάθει να ελέγχει την πείνα του γιατί να μην φύγει; Γιατί να μην ζήσει την ζωή του όπως πρέπει; Είμαι 18 και είναι 17 το κατάλαβα όταν τον είδα και σε αυτήν την ηλικία κολλήσαμε..θα ήταν άδικο να του στερήσουμε την καθημερινή του ρουτίνα..
Σαμ: Λυπάμαι Ρενέ αλλά δεν υπάρχει άλλη επιλογή.. αύριο θα του το ανακοινώσουμε. Αρκεί να μην προσπαθήσει να το σκάσει..
Ρ: Ελπίζω να μην φτάσει σε αυτό το σημείο..άλλωστε δεν τον συμφέρει να φύγει φοβάται να ζήσει μόνος του έτσι..
Ε: Καλώς εγώ να πηγαίνω τώρα
Ρ: Που πας;
Ε: Έξω έχω μια δουλειά. Καληνύχτα είπε και έφυγε..τι έπαθε αυτός τώρα;
Σαμ: Πήγαινε και εσύ στο δωμάτιο σου και θα τα συζητήσουμε αύριο αυτά.
Ρ: Οκ είπα και ανέβηκα τις σκάλες..τι να κάνει ο Μιχαήλ; Πήγα μπροστά από το δωμάτιο του και χτύπησα την πόρτα
Μ: Ποιος είναι;
Ρ: Η Ρενέ μπορώ να μπω;
Μ: Ναι φυσικά είπε και μου άνοιξε την πόρτα.
Ρ: Πως είσαι; Βολεύτηκες; Χρειάζεσαι μήπως κάτι να φας;
Μ: Όχι όχι έφαγα πριν δεν πειράζει και και είμαι μια χαρά.
Ρ: Χαίρομαι..να ξέρεις έχουμε κιαλλον πιθανών μόνιμο φιλοξενούμενο εδώ..
Μ: Α ναι; Έπεσε θύμα σαν και εμένα;
Ρ: Εεε περίπου. Είπα και έσκυψα το κεφάλι.. ντρέπομαι τόσο πολύ..
Ρ: Θα σου εξηγήσω αύριο..καληνύχτα Μιχαήλ είπα και αφού άκουσα να απαντάει βγήκα έξω και πήγα στο δωμάτιο μου..