The Queen

Part 12

•Ρενε •
Την επόμενη μέρα μαζευτηκαμε στην τραπεζαρία να πάρουμε πρωινό και μετά θα βγαίναμε εγώ με τον Στέφανο και τον Έμετ για εκπαίδευση. Για την ακρίβεια, πρώτα θα κάναμε τα πρώτα μαθήματα στον Στέφανο για το πώς να ελέγχει την δίψα του και μετά θα ερχόταν και η σειρά μου.
Ε: Σίγουρα δεν θες να ξεκινήσουμε με εσένα Ρενέ;
Ρ: Ναι σίγουρα..ο Στέφανος προηγείται. Είπα και κοίταξα τον Στέφανο χαμογελώντας του.
Ε: Μάλιστα..οκ μικρέ έλα εδώ. Είπε και ο Στέφανος τον πλησίασε.
Ε: Έχεις μάθει να τρέφεσαι από ζώα,σωστά;
Σ: Μάλιστα.
Ε: Ωραία..θα σε πάω σε ένα ανθρώπινο περιβάλλον. Εκεί θέλω να μου αποδείξεις πως μπορείς να βρεις τον αυτοέλεγχο που αναζητάς για να μην βλάψεις κανέναν άνθρωπο.
Ρ: Εεμ είσαι σίγουρος πως είναι καλή ιδέα αυτό;
Ε: Ναι. Και αν δεν τα καταφέρει απλώς θα τον συγκρατήσω και θα τον φέρω πίσω σε εσένα.
Ρ: Οκ να τον προσέχεις σε παρακαλώ.
Ε: Καλά ντε ηρέμησε.
Σ: Εεε αποτι ξέρω θα γίνω 18 σε λίγους μήνες και όχι 5 ξέρω να προσέχω τον εαυτό μου. Είπε και γέλασα.
Ε: Οκ μεγάλε έλα τότε πάμε να μου δείξεις τι άντρας είσαι. Είπε και αφού τον χτύπησε φιλικά στην πλάτη έφυγαν. Μμμ εγώ τι κάνω τώρα;
Μ: Θες παρέα; Άκουσα τον Μιχαήλ να μου λέει και γύρισα να τον κοιτάξω.
Ρ: Ναι αν δεν έχεις κάτι άλλο να κάνεις..
Μ: Ε σαν τι να κάνω και εγώ; Δεν έχω καμία ασχολία μην ξεχνάμε πως μένω στο παλάτι σου.
Ρ: Καλά τόσο βαρετοί είμαστε; Είπα για να τον πειράξω
Μ: όχι βέβαια μια χαρά είστε απλά εγώ δεν ξέρω τι θα μπορούσα να κάνω σε αυτόν τον χώρο.
Ρ: Εγώ ξέρω. Έλα μαζί μου.
Μ: Ουαου αυτά τα άλογα είναι πανέμορφα.
Ρ: Ναι είναι. Το λευκό εκεί πέρα το έχω ονομάσει αστραπή. Και το μαύρο δίπλα του κεραυνο. Τι λες, θα κάνουμε ιππασία;
Μ: Φυσικά ευτυχώς μου είχε μάθει ο πατέρας μου πριν χρόνια και έχω αρκετό καιρό να ιππεύσω αλλά δεν είμαι τελείως άσχετος
Ρ: Ωραία τότε. Πάρε εσύ τον κεραυνό και εγώ την αστραπή. Μην φοβάσαι είναι φιλικά άλογα δεν πρόκειται να σε ρίξει κάτω.
Μ: Χμμ οκ είπε και ανεβήκαμε στα άλογα.

• Στέφανος •
Φτάσαμε με τον Έμετ στην πολη. Αρχίζω να αγχώνομαι υπερβολικά πολύ τώρα που διακρίνω ανθρώπους..και αν δεν τα καταφέρω;
Ε: Λοιπόν ας ξεκινήσουμε. Κοίτα αυτόν τον άνθρωπο που περνάει. Είπε και κοίταξα ήταν ένας άντρας γύρω στα 40 υπολογίζω.
Ε:. Ωραία..τώρα πες μου τι νιώθεις ;
Είπε και άρχισα να ακούω την καρδιά του και το αίμα να τρέχει από τις φλέβες του..
Ε: Α βλέπω έβγαλες κιόλας τους κυνόδοντες εσύ. Είπε κοροϊδευτικά.
Σ: Συγνώμη..είπα και προσπάθησα να ηρεμήσω
Ε: Άκου τι θα κάνεις.. κλείσε τα μάτια σου , και άρχισε να παίρνεις βαθιές ανάσες συνέχεια. Μην σκέφτεσαι ούτε πως τρέχει το αίμα στις φλέβες κάθε ανθρώπου ούτε πως χτυπάει η καρδιά του. Σκέψου πως πριν κάτι μέρες ήσουν και εσύ ένας από αυτούς. Μόνος και αβοήθητος και..-
Σ: Να σου πω μην μου υπενθυμίζεις πως ήμουν γιατί μου έρχεται στο μυαλό η νύχτα που βιωσα..
Ε: Λυπάμαι για αυτό όμως αυτό πρέπει να σκέφτεσαι αν θες να πετύχεις τον σκοπό σου.
Σ: Καλώς..είπα και έκανα ότι μου είπε.
Ε: Ωραία. Τώρα ξανά κοίτα τους ανθρώπους..τι νιώθεις; Είπε και ένιωσα πάλι αυτό το αίσθημα να με κυριεύει όμως πήρα βαθιές ανάσες όπως μου είπε και ηρέμησα.
Ε: Πολύ καλά..για νεογέννητος καλά τα πας. Πάμε πίσω τώρα. Θα ερχόμαστε εδώ μέχρι την στιγμή που θα σε δω να μιλάς σε άνθρωπο χωρίς να σκέφτεσαι να τον βλάψεις. Έχουμε πορεία ακόμα.
Σ: Οκ

•Ρενε•
Πλέον είχαμε κατέβει από τα άλογα και κάναμε βόλτες στον κήπο ώσπου είδαμε τον Έμετ με τον Στέφανο να πλησιάζουν.
Ρ: Λοιπόν;; Πώς πήγε; Είπα γεμάτη αγωνία
Ε: για πρώτη μέρα καλά τα πήγε αλλά έχουμε ακόμα πορεία
Ρ: Αχ πόσο χαίρομαι είπα και αυθόρμητα αγκάλιασα τον Στέφανο. Εκείνος ξαφνιάστηκε όμως ανταπέδωσε..δεν ξέρω τι έχω πάθει μαζί του..οι τύψεις μου θα φταίνε..

• Στέφανος •

Επιστρέψαμε στο κάστρο και είδα την Ρενέ με κάποιον μάλλον τον Μιχαήλ και ένιωσα μια ενόχληση χωρίς να ξέρω το γιατί. Μόλις μας είδε ρώτησε πώς τα πήγα και αφού της απάντησε ο Έμετ, έτρεξε και με αγκάλιασε. Οκ αυτό δεν το περίμενα αλλά μου άρεσε και αφού συνήλθα τύλιξα και εγώ τα χέρια μου γύρω της...