The Queen

Part 13

•Ρενε •

Ο Έμετ και ο Μιχαήλ έφυγαν ξαφνικά και έμεινα μόνη με τον Στέφανο. Γιατί να το κάνουν αυτο;;
Ρ: Εεμ πώς σου φαίνεται το κάστρο; Νιώθεις άνετα;
Σ: Ναι ναι μην ανησυχείς.. βασικά μια ερώτηση. Θα σε πείραζε να σε φωνάζω Ρενέ;
Ρ: Όχι καθόλου λέγε με έτσι άλλωστε δεν νιώθω καλά με το να με φωνάζουν βασίλισσα.
Σ: Μα αυτός δεν είναι ο σκοπός;
Ρ: Τι εννοείς;
Σ: Εννοώ πως από την στιγμή που είσαι βασίλισσα όλοι σου φέρονται ακριβώς σαν να είσαι βασίλισσα. Με υποκλίσεις ευγενικούς τρόπους πάντα ομιλία στον πληθυντικό και υπακοή..
Ρ: Κοίτα Στέφανε αυτό δεν είναι κάτι που είχα στο μυαλό μου για εμένα.. από την μια ήμουν στην Σικελία με την οικογένειά μου , μετά έγινα βρικόλακας γνώρισα τους πραγματικούς μου γονείς πάλεψα με ένα σωρό λυκάνθρωπους και ξαφνικά ήρθε και το κερασάκι στην τούρτα. Να με καλέσουν εδώ να γινω βασίλισσα αυτού του λαού. Ποτέ δεν το φαντάστηκα αυτό για εμένα. Πριν τελειώσει η ανθρώπινη ζωή μου όλα ήταν τέλεια. Είχα σχέδια για το μέλλον.  Θα πήγαινα σε πανεπιστήμιο θα γινομουν γιατρός θα έκανα οικογένεια.. αλλά τελικά τίποτα από αυτά δεν έγινε. Καταλαβαίνεις τώρα γιατί δεν νιώθω ωραία; Θέλω τουλάχιστον να νιώσω πως ένα κομμάτι της ανθρωπιάς μου βρίσκεται ακόμα μες την καρδιά μου.
Σ: Οοο καταλαβα.. τελικά δεν είσαι κακιά Ρενέ και συγνώμη αν σε είδα έτσι στην αρχή. Απλά εκείνη την νύχτα ήσουν διαφορετική.. αδίστακτη , διψασμένη.. αλλά όταν πήγα αντιμετώπισα ανθρώπους στην κατάσταση που είμαι τώρα κατάλαβα.. δεν έφταιγες εσύ Ρενέ αλλά η φύση σου. Να ξέρεις πως θέλω να είμαι πλάι σου σε ότι και αν σου συμβεί. Είσαι η μοναδική που μπορεί να με καταλάβει και εγώ ο μοναδικός που μπορεί να καταλάβει εσένα.
Ρ: Αποτι φαίνεται ναι.. είπαμε και μείναμε να κοιταζομαστε για λίγο ώσπου μας φώναξε η θεία Σάμι
Σαμ: Ρενέ, Στέφανε ελάτε να φάμε
Ρ: Ερχόμαστε φώναξα και αφού χαμογέλασα στον Στέφανο και ανταπέδωσε μπήκαμε μέσα.
Ε: Λοιπόν; Τι λέγατε εσείς τόση ώρα εκεί έξω; Ρώτησε παιχνιδιάρικα ο Έμετ. Αχ κλασικός Έμετ..
Ρ: Να μην σε νοιάζει κουτσομπολη. Είπα και μου έβγαλε την γλώσσα. Δάσκαλος σου λέει μετά..
Σαμ: Στέφανε πώς είσαι; Νιώθεις άνετα εδώ;
Σ: Ναι πολύ. Με βοηθάει και η Ρενέ να προσαρμοστώ. Είπε και γύρισε να με κοιτάξει χαμογελώντας. Εγώ έσκυψα για λίγο το κεφάλι γιατί ένιωσα ένα αίσθημα ντροπής να με κυριεύει αλλά μετά συνέχισα
Ρ: Ναι ο Στέφανος τα πάει πολύ καλά. Σήμερα έκανε το πρώτο μάθημα με τον Έμετ στο να μάθει να ελέγχει την δίψα του.
Ε: Ναι και για πρώτη φορά καλά τα πήγε αλλά όπως είπα και σε εκείνους, έχει πορεία ακόμα.
Σαμ: Ναι φυσικά δεν αμφιβάλλω. Μην ανησυχείς Στέφανε θα προσαρμοστείς γρήγορα είσαι έξυπνο παιδί.
Σ: Σας ευχαριστώ πολύ κυρία Σάμι.
Σαμ: Προς θεού άσε τα κυρία θα με λες σκέτο Σάμι εντάξει;
Σ: εντάξει!
....

Πλέον είχε βραδιάσει αλλά δεν είχα ύπνο και έτσι βγήκα έξω στον κήπο. Ο ουρανός ήταν πολύ όμορφος σήμερα. Δεν υπήρχε κανένα σύννεφο και ήταν γεμάτο αστέρια. Θα μπορούσα να τα μετραω ώρες ατελείωτες..
Σ: Ούτε εσυ έχεις ύπνο ε; Άκουσα τον Στέφανο να ρωτάει και γύρισα να τον κοιτάξω.
Ρ: Χαχα όχι. Βγήκα να χαζεψω τον ουρανό.
Σ: Ξέρεις, αυτό συνηθιζα να κάνω και εγώ όταν δεν είχα ύπνο. Με ηρεμούσε.
Ρ: Ναι όντως είναι ωραία αυτή η αίσθηση.
Σ: Ναι..ειδικά όταν έχεις και κάποιον για συντροφιά. Είπε και μου έκλεισε το μάτι.
Ρ: Ξέρεις..ένιωθα μόνη εδώ. Αλλά τώρα που ήρθες εσύ δεν ξέρω νιώθω σαν να γέμισε λίγο το κενό που είχα.
Σ: Χαίρομαι για αυτό. Εγώ μεν είχα παρέα αλλά την συντροφιά κάποιας κοπέλας ποτέ. Είσαι η πρώτη που έχω τόσο συχνή επαφή.
Ρ: Σοβαρα;
Σ: Ναι.. είπε και έπεσε σιωπή για λίγο.
Ρ: και εγώ θέλω να είμαι πάντα δίπλα σου. Δεν μπορώ να σε αφήσω πλέον να φύγεις. Με κάνεις να νιώθω αλλιώς Στέφανε. Σαν τότε που ήμουν άνθρωπο.. μην με εγκαταλείψεις ποτέ.
Σ: Δεν θα το κάνω στο υπόσχομαι. Είπε και με πλησίασε υπερβολικά μέχρι που..
Ε: Εεε πιτσουνακια τι κάνετε εκει; Αχ θα τον σκοτώσω αυτόν.
Ρ: Τι θες ρε Έμετ βραδιάτικα;
Ε: Εγώ τι θέλω; Εσείς τι κάνετε έξω βραδιάτικα;
Ρ: απλώς δεν είχαμε ύπνο και βγήκαμε λίγο έξω κακό είναι; Και σταματα να κάνεις σαν να είσαι πατέρας μου!
Ε: καλά καλά καληνύχτα. Είπε και έφυγε.
Σ: Εεεμ τι λες πάμε και εμείς μέσα;
Ρ: Εεε ναι ναι. Είπα και πήγα να φύγω αλλά με τράβηξε και με αγκάλιασε. Οκ αυτό ήταν πολύ ξαφνικό..
Σ: Σε ευχαριστώ που μπήκες στην ζωη μου  έστω και με άσχημο τρόπο. Γιατί αυτό το άσχημο κατέληξε σε κάτι καλό για εμένα. Είπε σιγανα. Έπειτα βγήκα από την αγκαλιά του και αφού με κοίταξε στα μάτια είπε
Σ: Καληνύχτα θα τα πούμε αύριο.
Ρ: Καληνύχτα.. είπα και έμεινα εκεί να χαμογελάω...