The Queen

Part 34

Μερα 7η

Όλη η υπόλοιπη μέρα πέρασε ήρεμα χωρίς άλλες εκπλήξεις. Έτσι πέρασε και αυτή η μέρα και σύντομα ήρθε η επόμενη. Όλοι άρχισαν να αγωνιούν μιας που έφτασε η 7η μέρα και η Ρενέ ακόμα δεν είχε δώσει κανένα σημάδι. Οι ελπίδες σιγά σιγά άρχισαν να χάνονται. Όμως η Έλλη ήταν εκεί για όλους και τους βεβαίωσε πως όλα θα πάνε καλά και πως σύντομα θα ξυπνήσει. Η ελπίδα μέσα τους άρχισε να γεννιέται ξανά. Όλοι είχαν την ανάγκη να της μιλήσουν. Έτσι μόλις έβγαινε ένας από το δωμάτιο αμέσως έμπαινε κάποιος άλλος. Ο Στέφανος κάθε φορά που της μιλούσε δακρυζε. Του έλειπε πολύ δεν ήθελε να σκέφτεται πως δεν θα ξυπνήσει ποτέ. Την ήθελε πίσω.. και κάπως έτσι περνούσε και αυτή η μέρα..
Μόλις η Έλλη βεβαιώθηκε πως της είχαν μιλήσει όλοι μπήκε και εκείνη στο δωμάτιο. Αυτήν την φορά μπόρεσε με ακόμα περισσότερη δυσκολία να την βρει. Την είδε να κοιμάται έχοντας στην αγκαλιά της την Άλις.
Ελ: Μακάρι να βγει το ένστικτο μου αληθινό.. είπε χαμογελώντας και τις πλησίασε. Σκουντηξε απαλά την Ρενέ και εκείνη ξύπνησε.
Ρ: Γεια σου Έλλη. Είπε χαμηλόφωνα.
Ελ: Γεια σου μικρή. Έτσι κοιμαστε κάθε φορά; Είπε και εκείνη χαμηλόφωνα καταλαβαίνοντας τον λόγο που το έκανε και η Ρενέ.
Ρ: Ναι. Δεν είναι τέλειο;
Ελ: Πολύ.
Ρ: Λοιπόν; Πώς πάνε τα πράγματα ;
Ελ: Άρχισαν να χάνουν τις ελπίδες τους. Με το ζόρι τους συνέφερα..
Ρ: Πόσες μέρες έχουν περάσει;
Ελ: Αυτή είναι η 7η μέρα που είσαι έτσι.. φοβούνται πως δεν θα τα καταφέρεις τελικά.
Ρ: Θα τα καταφέρω. Είπε αποφασιστικά και η Έλλη χαμογέλασε. Η Άλις άνοιξε τα μάτια της.
Αλ: Γεια σου Έλλη. Πότε ήρθες;
Ελ: Πριν λίγο. Ξεκουράστηκες;
Αλ: Ναιι. Παίξαμε πολύ ώρα με την Ρενέ και κουραστηκαμε. 
Ελ: Χμμ κάτι κατάλαβα. Είπε κοιτώντας την Ρενέ γεμάτη νόημα και γέλασαν.
Ρ: Πως είσαι τώρα;
Ελ: Καλύτερα. Έχω ηρεμήσει από χτες αλλά έχω το νου μου και έξω μην έχουμε καμία απρόσμενη επίσκεψη πάλι..
Ρ: Α κατάλαβα..άσε να ξυπνήσω και θα τους δείξω εγώ..είπε και γέλασαν.
Ελ: Ω ναι σίγουρα το πήρες από εμένα αυτό.
Ρ: Εμ τι  στην αδερφή μου δεν θα έμοιαζα; Είπε και άρχισαν να γελάνε ξανά.
Αλ: Εγώ σε ποιον μοιάζω;
Ελ: Εσύ μικρή μου μοιάζεις στην Ρενέ. Είσαι καλή και γλυκιά όπως εκείνη. Τυχαίνει να έχεις και τα μάτια της.
Αλ: Ναιιι είδες Ρενέ μου μοιάζουμε. Είπε και την αγκάλιασε σφικτά.
Ρ: Ναι γλυκιά μου. Είπε και της χαμογελασε.
Ρ: Θα μου κάνεις μια χάρη Έλλη;
Ελ: Ναι ότι θες.
Ρ: Μόλις γυρίσεις πίσω θέλω να πεις στους άλλους πώς είμαι καλά και πως θα βάλω τα δυνατά μου και θα ξυπνήσω. Και πες στον Στέφανο ότι τον αγαπάω και αν έχει υπομονή να με περιμένει λίγο ακόμα.
Ελ: Εντάξει μικρή θα τα πω. Πάω τώρα..θα έρθω αύριο οκ;
Ρ: Εντάξει. είπε και έφυγε η Έλλη.

Μόλις άνοιξε τα μάτια της κατέβηκε κάτω για να τους μεταφέρει όσα είπε η Ρενέ.
Ελ: Παιδιά..η Ρενέ μου είπε να σας μεταφέρω κάτι.
Σάμι: Τι;
Μου είπε πως είναι καλά και πως θα βάλει τα δυνατά της και θα ξυπνήσει. Και Στέφανε.. έλα λίγο να σου πω.
Στεφ: Τι έγινε;
Ελ: Για εσένα μου είπε να σου πω ότι σε αγαπάει και πως αν μπορείς να την περιμένεις λίγο ακόμα.
Στεφ: Για εκείνη θα περίμενα μια ζωή ολόκληρη..γιατί την αγαπώ.
Ελ: Χαίρομαι. Είπε χαμογελώντας.

•Εμετ•

Όλες αυτές τις μέρες παρατηρούσα την Αριάδνη. Ήταν μελαγχολική και κάθε βλέμμα της είναι γεμάτο ενοχές. Δεν πρέπει να νιώθει έτσι..
Ε: Αριάδνη;
Αρ: Ναι;
Ε: Έλα λίγο μαζί μου εξω. Της είπα και βγήκαμε στον κήπο.
Αρ: Τι έγινε;
Ε : μην νιώθεις άσχημα για τον εαυτό σου. Ηταν προγραμματισμένο να πάρουν την Ρενέ. Δεν φταις σε τίποτα και είδες τι μας μετέφερε η Έλλη..
Αρ: Ναι.. μακάρι να ξυπνήσει σύντομα.
Ε: Θα το κάνει πίστεψε με. Δεν την φοβάμαι την Ρενέ.
Αρ: Εντάξει.. είπε και έμειναν να κοιτάζονται για λίγο και έπειτα η Αριάδνη τον αγκάλιασε. Ο Έμετ ξαφνιασμένος την αγκάλιασε και αυτός χαμογελώντας.