*Sophie*
'Laat me met rust!' schreeuw ik en wil weg rennen maar marcus pakt me bij mijn middel, 'Niet zo snel babygirl'. Mijn bang heid vaagt weg en het word vervangen door boos heid! 'NOEM ME GEEN BABYGIRL!' schreeuw ik en ruk me los uit zijn greep. Alle mensen op het voetbalveld kijken ons nu aan. Ik ren zo hard als ik kan en marcus volgt me niet...Gelukkig!
Ik kom binnen en ben helemaal buiten adem, ik ga op de trap zit en kom tot adem. 'Heyy sophie gaat het wel?' vraagt mijn pleegmoeder en komt naast me zitten, 'Uhhm ja' lieg ik en hang me jas op en doe mijn schoenen uit.
Het eten was heerlijk! Ik loop naar boven en zet wat muziek op. Niet veel later word ik moe en sluit me ogen.
-
Volgende dag:
Ik word wakker en voel me misselijk, mijn pleegmoeder komt binnen met wat eten en drinken. 'Hee lieverd, ik heb school afgebeld ik zag al aan je dat je waarschijnlijk koorts hebt' zegt ze en komt op mijn bed zitten. 'Dankje mam' zeg ik en kom overeind zitten. Ze geeft me een knuffel en loopt daarna de kamer uit want ze moet werken. Na het eten opgegeten te hebben en als me drinken op is pak ik me telefoon en zie dat ik berichten heb van martinus:
MARTINUS
Martinus: 9:13: Hee waar ben je ? :(
Martinus: 9:18: SOPHIEEE?!!
Martinus: 9:30 Het is hier saai zonder jouuuu:(
Ik moet glimlachen en stuur wat terug
Ik: 10:12: Hee Martinus ik ben ziek :(
Martinus: Aww beterschap! x
Ik: Dankjee :)<3
-
Ik leg me mobiel weg en val daarna in slaap.
-
'Sophie?' zegt een bekende stem. 'sophie?'. Ik open me ogen en zie martinus naast me op bed zitten. Ik kom overeind zitten en kijk recht in zijn mooie bruine ogen, hij glimlacht en word een beetje rood. 'Goedemiddag' zegt hij en moet lachen, ik strek me uit en kijk op me mobiel het is 15:00!!!. 'Martinus wat doe je eigenlijk hier en wie heeft je binnen gelaten?' vraag ik ondertussen ik me bed uit stap. 'Ik wou weten hoe het met je gaat en ik ben via het raam gegaan'. Ik kijk naar het raam die open staat, 'Oke' zeg ik en wil me omkleden maar martinus is nog in me kamer. 'Martinus kun je misschien uit mijn kamer gaan? ik ga me omkleden' zeg ik. 'Mmmh miss wil ik wel blijven' zegt hij en grijnst, 'martinus kom op!' zeg ik en kijk hem boos aan. Maar het werkt niet en hij blijft maar op mijn bed zitten met zijn eigenwijse gezicht. 'Oke dan niet' zeg ik en zoek wat kleding uit. Martinus staart me aan met een gezicht van meen je dit?, ik negeer hem en zoek veder.
Ik trek me pyjama broek uit en doe me korte witte broek aan, martinus kijkt me nog steeds met een grijns aan. Ik gooi een random shirt naar hem toe en doe daarna me roze croptop aan. 'je mag dit wel vaker doen' zegt martinus en gooit mijn shirt terug. 'HA HA in je dromen' zeg ik en ga op mijn bed zitten.
Na allebei een paar minuten op ons mobiel gezeten te hebben zit me dat van marcus van gister nog dwars. Zal ik het hem vertellen?
'Martinus?'
'Ja sophie?'
'Gister was er weer iets met marcus en mij gebeurt..' zeg ik en Martinus legt zijn mobiel weg en kijkt me serieus aan.
JE LEEST
My Game ~Marcus Gunnarsen
FanfictionSophie (15) krijgt pleegouders omdat haar echte ouders niet meer voor haar willen zorgen, ze moet naar een nieuwe school en komt in contact met Marcus Gunnarsen (16) de grootste badboy van de hele school. Marcus heeft ook een twin broer Martinus Gu...