Te vdesesh per se gjalli.

Kapitulli 4°

Zilja ra.
Duhet te hynim brenda neper klasa por un nuk ja ndaja syte Wendit. Sikur te dija per cfare behej fjale ndaj atij gjesti por thjesht nuk doja ta besoja , dmth nuk kishte asgje te keqe thjesht ne meshkujt keshtu jemi.!!! Po shkoja drejt deres kryesore teksa me vin Martina dhe me terheq prej krahu.

-Hey Elis , as nuk pershendet me pa le... Ku ke humbur , as ne WhatsApp nuk shkruan me... Apo je i zen me jeten tende sentimentale hahaha.
-Martina pse tallesh , ti me njeh nga koka te kembet. Po leri llafet dhe hajde merem kete ore se skam nerva fare te duroj asnje pervec se te bej nje terapi pskologjike , sepse vetem ti me kupton mua.
-Si gjithmon , ok ok do mundohem.

Martina ishte psikologia e shkolles , nje nga personat e cila me ka qendruar dhe me ka treguar rrugen ne momentet e mija me te veshtira. Ishte person i cili i besoja shume , dinte gati cdo gje rreth meje , madje kane qene ato kohe ku i tregonim njeri-tjetrit se cfare do te vishnim sikur edhe per nje te shkuar tek ndonje lokal aty afer shtepis. Do thoni ju , psikologe , aferisht nje rol mesuesi ne shkolle , ne fakt jo afersisht por ishte nje mesuese per nxenesit autik , ishte aq bravo saqe cdo shkolle e kerkonte por fatmiresisht nuk e nderonte shkollen tone. Dhe isha i vetmi nxenes qe kisha nje mardhenie te tille me nje "mesuese" ne shkolle. Ama kishte te drejt , kohet e fundit nuk ja kisha vare shume.

Hyj ne klase dhe degjoja qe te gjithe po flisnin per skenen holliwoodiane qe kishte ndodhur ne oborr.

-Elis , c'eshte kjo fytyre! Ti duhet te jesh i gezuar qe i ben gocat te vuajne apo jo!? Apo mos ndoshta gezimi po te kthehet ne dhimbje...

Ahh , e si mund te mungonte Emma , nje prej isheve te mija qe vazhdonte dita-dites te me donte akoma por qe ja kisha thene mijra here qe mes meje dhe saj cdo gje kish marr fund.

-Ohh zonjusha Emma , paske qene ketu gjate gjithe dites , prandaj po thoja une qe ndihej mungesa e dickaje!!! Ahhh ne fakt jo jo , nuk ishte ti por qeni qe ri gjithmon tek dera qe pret ti hedhin ndonje cop buke. E shikon , dhe qenit i ndihet me shume mungesa...- isha aq i eger per kunja saq me zor prisja fjale njerezish tu kundervihesha. Madje te gjithe njerezit me thoshin qe prej gojes time prisnin cdo gje , cdo lloj ofendimi , dhe duhej te mateshin mire me ate qe thonin.

-Si guxon ti mor trap. Vazhdon e flet akoma para meje , pas asaj qe me bere.

-E vetmja e perdal ne kete mes je ti , qe fut hundet kudo , por kujdes , kujdes se mos nuhat ndonje piper djeges dhe te digjet hunda pasaj.- e dija qe nuk i duronte dot kunjat e mija dhe si gjithmone e linte me aq.

-Ahhh ti idjot , esh e kote te meresh me ty.
-E pra , keshtu them dhe une .- dhe beri te dilte nga klasa.

-Elis qetesou , cfare ke? Nuk me dukesh normal sot.

-Evv , mos fillo dhe ti , sepse vetem ti mungon , normal jam , ju nuk jeni normal , boll kam degjuar sot . Me mire po shkoj ne banken time.- dhe e le Evin perpara derrases ku priste ndonje shpjegim nga mua.

Dhe ja tek futet presorja e arteve. Ishte nje prej presoreve te preferuara per mua. Ishte gjithmone ne forem , cdo njeri nga ne e respektonte , cuditerisht sepse ne klasen tone kishte nga ato kafshe qe nuk dinin cfare eshte respekti.

-Mirmengjes , si ja keni kaluar diten sot? Sot do te fokusohemi tek objektet dy dimensionale. Do mundo...

-Miredita prof.Valvo!
-Ohh miredita prof.Martina!
-Mundem ta mar pak Elisin per nje projekt pune , ne qofte se e lejoni?
-Sigurisht , por vetem se Elis , keto qe ne do shpjegojme sot mundohu ti maresh nga shoket.
-Sigurisht prof.

Shpetova. Shpetova nga nje merzitjeje. Ne fakte , lenda e arteve me pelqente por sot jo jo. Sot ishte dita e gabuar. Me pelqente lenda e arteve sepse ne te ardhmen , endrra ime ishte te behesha nje arkitekt apo nje stilist i famshem , gjithcka qe kishte lidhje me  designer apo fashion designer.