Ημέρα Πρώτη

67 7 0
                                    

Τα πάντα είναι παγωμένα και ψυχρά.  Δεν βλέπω τίποτα.  Ούτε καν χρώματα.  Δεν βλέπω ουτε φως ουτε σκοτάδι μόνο κάποια σχήματα και αυτά χάνονται.

Δεν μπορώ να ανοίξω τα μάτια μου. Έχω δώσει κάθε σπιθαμή τις δύναμης μου και έχω καταβάλει προσπάθεια.

Μέσα στο τίποτα ακούω και νιώθω όμως.

Ακούω ένα βουητό και ένα χαρακτηριστικό  τσιριχτο ηχο να κάνει τακ τακ τακ.  Ακούω φωνές αμυδρά  δεν τις αναγνωρίζω.

Νιώθω.  Νιώθω πόνο και μούδιασμα.  Νιώθω κατι να τρυπάει το σώμα μου. Νιώθω το αίμα να κυλάει μέσα μου. Νιώθω κάποιος να με κόβει. Να κόβει την σάρκα μου. Πάνω από όλα νιώθω ενα χαδι στο ένα χέρι μου.

Είναι το μοναδικό καλό που μπορώ να καταλάβω.

Πόσο καιρό είμαι έτσι; Πόσο καιρό θα μείνω έτσι;. Δεν μπορώ το κενό.  Θέλω την οικογένεια μου. Δεν έρχονται να με δουν πλεον.

Δεν μπορώ να θυμηθώ. Βλέπω μόνο πρόσωπα.  Τι έγινε και βρέθηκα έτσι; γιατί δεν μπορώ να θυμηθώ;.

Πάλι νιώθω κάτι να τρυπάει το δέρμα μου και πάλι στο κενό.  Τι συμβαινει;

Before I dieOnde histórias criam vida. Descubra agora