HEALER (Completed)

Chapter 1

"CHANTRIA!!"

Agad napabalikwas ng bangon ang dalaga ng marinig ang malakas na sigaw na iyon na nagmumula sa kaniyang napakabait niyang tiyahin. Insert the saracasm please.

Inaantok pa siya ngunit wala siyang magagawa kundi ang bumangon. Naiinis siyang bumangon sa kadahilanang ito but as usual, before she went outside of her room, she hides her annoyance on her deceiving face- something that she always did everytime she faces the woman that she hated the most.

'Aaarg. I hate that conniving woman!'

Naiinis niyang sabi sa kaniyang isipan dahil hindi naman niya pwedeng i-voice out ang bagay na ito.

Pagkarating niya sa dining area, sa first floor ng bahay, ay agad niyang nabungaran roon ang kaniyang mala-dragon na tiyahin na matalim siyang pinupukol ng tingin nito. Kulang na nga lang tuluyan na itong maging totoong Dragon.

Her gaze darted to his uncle that is sitting next to his wife. Tahimik lang itong sumisimsim ng kape habang may hawak pa itong dyaryo. He might be silent but for her, this old man is the most dangerous in this family.

"What's with that face?" Her aunt asked. She sounded like so sick of her visual. Dumako muli ang atensyon niya and she almost rolled her eyes when she heard that stupid question.

"You're so ugly. Ewww!" dagdag pa nito.

'Same to you Po,' she said in her mind. 'Kala mo Naman kagandahan. Mukhang clown Naman. Hmmp!'

"Hala sige. Pumunta kana sa kusina at ipaghanda muna kami ng makakain para may silbi ka Naman dito sa bahay ko!"

As usual, Chantria followed her. As if she have a free will here.

She's already used to this kind of treatment and she can say that she's already numb to this. Pero, hindi naman ibig sabihin nito ay ayaw niya ng maranasan na mabuhay naman ng masaya at malayo sa masalimuot niyang buhay rito sa puder ng kaniyang tiyahin. Kung buhay lang sana ang ama at Ina niya ay Hindi siya nagkakaganito.

She let out a breath when suddenly her chest gets heavy. Sariwa pa rin sa kaniyang alaala ang pagkamatay ng kaniyang mga magulang kaya naman hindi na ito nakakapagtaka pa. They died protecting her from the sudden attack of black mages in their village. 

A lone tear then escaped in her eyes but she quickly dried before anyone saw it. Baka sabihan pa siya ng kung ano-ano pa.

Nagsimula na siyang ihanda ang lahat ng mga sangkap na kailangan niya para sa lulutuin niya. She set aside her emotions because it will just made her situation worse than ever. She still needs them as of the moment. Hindi pa sapat ang naiipon niya kaya tiis-tiis muna siya.

Habang abala siya sa pagpiprito ng itlog ay narinig niya naman ang pagbukas-sara ng pintuan dito sa kusina. Kahit hindi na niya ito lingunin ay kilala niya na kung sino ito.

"Ang sarap naman niyan," the guy complemented at her cooking skills.

Ito ang nag-iisang lalaki na anak ng kaniyang tiyahin dahil lahat ay puro babae na. He is Red Dwayne Genesis. Dalawang taon lang ang tanda nito sa kaniya at ito lang din ang katangi-tanging nilalang na itinuturing siya bilang isang kaibigan.

"Bat mo nasabi?" she asked at him when Red finally get closed to her.

"It smells good."

Umangat ang gilid ng kaniyang labi.

"Thanks."

Ito lang ang tanging ipinagpapasamalat niya sa kaniyang paninirahan rito. This guy is a good friend of her.