HEALER (Completed)

Chapter 2

LULAN ng isang kulay puting pegasus si Chantria habang tinatahak nito ang daan patungo sa bayan at tulad ng nakagawian ay dumaan muna siya sa puntod ng kaniyang mga magulang na nasa di kalayuan.

It's her usual habit to visit them. She always put flowers on there grave, showing her deep affections to her parents.

After that, she ordered the pegasus to leave, but this time, she doubled the speed of her flight to lessen the time she will spend to travel in the air. At dahil sa mabilis na paglipad ng pegasus ay halos sampung minuto lang ang naaksaya niyang oras para rito.

When she already reached her destination, the pegasus smoothly landed in front of a familliar store. This store was not that big but still decent and legally operating. Umaga palang kaya wala pang costumer dito.

"ATE TRIA!"

Dagli siyang napalingon sa pinanggalingan ng matinis na boses na iyon. Napangiti nalang siya ng makita niya ang limang taong gulang na bata na mabilis na lumapit sa kaniyang direksiyon. Sinalubong niya naman ito ng isang mahigpit na yakap ng tuluyan na siyang makababa sa pegasus.

"Na-miss mo si Ate?"

The cute child nodded that put a smile in her lips.

"Opo at late po kayo ngayon ate," anito.

She just chuckled when she realized that what the child was true once she take a glance into her worn wristwatch. It's already 7:30 in the morning, not her usual arrival which is at exactly 7 in the morning.

"Hell! Anak! Bumalik ka dito sa loob ngayon din!"

Kapwa kami napatingin sa nagmamay-ari ng boses na iyon.

"Tinakasan mo na naman Mama mo?" Tanong niya sa bata. Nag-iwas naman ito ng tingin sa kaniya.

"Nagpaalam naman ako Ate," anito pero alam niyang nagsisinungaling ito.

"Pasok na tayo at baka mabaliw na tuluyan ang mama mo kakahanap sayo."

Sabay silang pumanhik sa bahay ng batang si Hell at bumangad sa kanila ang ina ng bata na nakapameywang.

"Magandang umaga po Nay Corazon," magalang niyang bati dito na nginitian naman siya. Nay ang tawag niya rito dahil itinuturing na niya itong parang tunay niyang ina.

"Magandang umaga din," she greeted back and then her eyes darted to the child in her arms. "At ikaw Bata ka, hindi ka pa tapos kumain."

Gulat naman siyang napatingin kay Hell.

"Is that true?"

Nahihiyang tumango ang Bata.

"Sorry ate."

Tipid niya itong nginitian. "I'll forgive you but promise me that you will never do it again. That's not right and healthy for you."

"Opo."

"Ngayon nagtataka na ako."
Wala sa sariling napatingin siya sa ginang. Nakakunot ang kaniyang noo. "Ako ba talaga ina niyan o ikaw?"

She chuckled. "Nay Naman. Virgin pa po ako," pagbibiro niya.

Mahina rin itong natawa sa kaniyang tinuran.

"Kung sana tinanggap mo nalang alok ko na dito ka nalang manirahan. Bakit kasi di mo magawang iwan ang mga bruhang iyon?"

Nahihimigan ang galit sa tono ng pananalita nito dahil alam ng ginang kung paano siya ituring ng mga taong kumukupkop sa kaniya.

"Don't worry Nay. Malapit na malapit na akong makaalis dun."