"Ρε μωρό μου, πρέπει να διαβάσω." Γέλασα και μαζεύτηκα καθώς φιλούσε τον λαιμό μου. Ήξερε ότι δε μπορούσα να του αντισταθώ. Πώς να μπορούσα;
"Θα σε βοηθήσω εγώ."Τα χείλη του περιπλανιώντουσαν στο δέρμα του λαιμού μου με τον πιο ανήθικο μα συνάμα υπέροχο τρόπο.
"Αύριο γράφω, αν δε τα πάω καλά θα την πληρώσεις εσύ." Ξεφύσηξα μεταξύ αστείου και σοβαρού.
"Πωω πωω νεύρα. Άσε με να σε βοηθήσω να ηρεμήσεις λίγο." Με ξάπλωσε πίσω και τα σκληρά γεμάτα αυτοπεποίθηση χέρια του ήταν τόσο μαλακά προς το κρεμώδες δέρμα μου καθώς το χάιδευαν, αφήνοντας πίσω τους μια αίσθηση ανατριχίλας, που έκανε κάθε κύτταρο του κορμιού μου να τον ποθεί και να τον ζητάει, σαν ένα είδος εθιστικού ναρκωτικού. Τον ήθελα. Ήξερε πολύ καλά τι έκανε. Ήξερε ότι λάτρευα να είναι γλυκός μαζί μου, μα ταυτόχρονα σίγουρος για τον εαυτό του.
"Εγώ-"
Με σώπασε με μια ευγενική επίθεση των χειλιών του στα δικά μου. Το σώμα μου είχε πάρει φωτιά. Το σώμα μου ήταν μεθυσμένο απ'το άγγιγμα του. Το ειχε κατακτήσει. Να γαμηθεί η φυσική. Τον θέλω.
Χάθηκα στα χέρια του. Στο άγγιγμα του. Άφησα τα χείλη του να με ταξιδέψουν. Έκλεισα το μυαλό μου. Και άφησα τον χείμαρρο που αποκαλούμε πόθο να μας πάρει και τους δύο μακρυά.
Το βράδυ εκείνο, χαθήκαμε ο ένας στο διψασμένο κορμί του άλλου. Κάθε αναστεναγμός, κάθε βογγητό, ήταν σαν μια υπέροχη μελωδία. Μια τέχνη, που τα χέρια μας δημιουργούσαν. Τα χείλη μας, ήταν η μπογιά. Τα χέρια μας, τα πινέλα. Και τα σώματα μας ο καμβάς. Το βράδυ εκείνο, κάναμε έναν παθιασμένο έρωτα. Το βράδυ εκείνο, κάναμε τέχνη.
-Λούνα
YOU ARE READING
Ζωντανεύοντας σκέψεις και συναισθήματα
RandomΑυτό το βιβλίο θα περιέχει μικρές ιστορίες ή άλλες σκέψεις που αποτυπώνω σε σελίδες. Γιατί why not? Ελπίζω να σας αρέσει και να νιώσετε μία ταύτιση με τα λόγια και τους χαρακτήρες που θα γνωρίσετε εδώ μέσα. Καλή ανάγνωση♡ -Η κοπέλα με τα κάστανα μάτ...
