Αγαπη απο συμφερον

κεφαλαιο 19

Οι γιατροί διέγνωσαν πως επρόκειτο για καρδιακό επεισόδιο. Τον έβαλαν στο θάλαμο όπου θα νοσηλευόταν προκειμένου να του κάνουν τις απαραίτητες εξετάσεις.
Εγώ με την Αναστασία στο εν το μεταξύ καθόμασταν στην καφετέρια του νοσοκομείου.  Της εξήγησα τι ακριβώς συνέβη.
- Δηλαδή του είπες την αλήθεια..Πως είσαι κόρη του.
- Ναι θεωρώ πως εκανα το σωστό.
- πιστεύεις πως θα το πάρει καλά;
- θα μάθουμε όταν συνέλθει.. ειπα.. μεταξύ μας πιστεύω πως δεν θα με δεχτεί σαν κόρη του.  Εσύ πως είσαι; Αυτό τον καιρό ομολογώ πως είμαι χάλια.
- και εγώ.. μου λείπεις πολύ Στέλλα.. αλλά δεν πρέπει να μου λείπεις ούτε να σε αγαπώ.. είναι μαρτύριο αυτό για μένα..
- συγνώμη.. και για μένα το ίδιο..
- θέλω να μου κάνεις μια χάρη.. θέλω να με αφήσεις να διαβάσω αυτό το ημερολόγιο της μητέρας σου.. είπε η Αναστασία.
- εντάξει θα στο φέρω να του ρίξεις μια ματιά..
- εκείνη την μέρα στο μαγαζί πες μου την αλήθεια.. πόσο ήπιες;
- αρκετά..
- μα ξεχνάς τι σου είπε ο γιατρός.. έκανες χειρουργείο.. και παρ'ολα αυτά πίνεις ενώ δεν κάνει.. είπε και σχεδόν μου έβαλε τις φωνές..
- εντάξει τότε σου υπόσχομαι πως θα γνωρίσω κάποια για να σβήσω τα αισθηματα μου για σένα. Αν και ξέρω πως πάντα θα σε θέλω και θα σε αγαπώ αλλά είσαι... αδερφή μου.. ΔΕΝ ΠΡΈΠΕΙ!!!
- κάνε ότι θες.. καλύτερα να γνωρίσεις κάποια και να με ξεχάσεις.  Όσο για μένα αποφάσισα να προστατεύσω τον πατέρα. Αποφάσισα να παντρευτώ τον Αλέξη.
- τον Αλέξη; Εκείνον τον τύπο στο εστιατόριο που ήθελε να σου πασάρει ο πατέρας σου;
- ναι σωστά.. ακόμα δεν είπα στον πατέρα αυτή την απόφαση. Σύντομα θα τον ενημέρωσω..
- μα αφού δεν είσαι straight και δεν τον αγαπάς..
- ναι αλλά έχει ανάγκη από χρήματα ο πατέρας μου. Πρέπει να ξεχρεώσει. Το ξέρεις πως αλλιώς θα μπει φυλακή. Θα τον παντρευτώ.
- δεν ξέρω.. έχω χρήματα.. έχω όσα χρειάζεσαι. Δεν είναι απαραίτητος αυτός ο γάμος. Μην ξεχνάς ότι είναι και δικός μου πατέρας. Έτσι εχει αποδειχθεί.. είπα και της έπιασα το χέρι.
- γιατί; .. είπε η Αναστασία κοίταζοντας τα χέρια μας..
- ένιωθα απλά την ανάγκη να σε αγγίξω.. συγνώμη.. ήταν λάθος μου.. είπα και έκανα να φύγω..
- που πας;
- σπίτι.. κράτα με ενημερη.. θα επιστρέψω.. είπα και έφυγα για το σπίτι μου.
Στο δρόμο για το σπίτι έκανα μια στάση στο μαγαζί. Ήθελα λίγη παρέα και την ηρεμία μου. Ήμουν ταραγμένη με όλα όσα συνέβησαν τελευταία. Εκατσα στο μπαρ και πήρα ένα ποτήρι κρασί που κάνει και καλό στην καρδιά. Δίπλα μου ήρθε και έκατσε μια κοπέλα που δεν την είχα ξαναδεί στο μαγαζί.
- ένα κόκκινο κρασί θα ήθελα παρακαλώ.. Τζέσικα στις ομορφιές σου.. συμπλήρωσε η κοπέλα.. που φαίνεται πως γνώριζε την barwoman..
Γύρισα και κοίταξα την Τζέσικα που μου χαμογέλασε. Με πλησιάσε και μου ψυθίρισε στο αφτί.. Η κοπέλα πρώτη φορά έρχεται εδώ αλλά την ξέρω είναι καλό κόμματι.. να σάι καλή μαζί της. Και να ξέρεις πως ψάχνεται.. είπε και μου έκλεισε το μάτι. Πήγε να της ετοιμάσει το ποτό και ύστερα το σέρβιρε.
- Ορίστε το κρασί σου.. για πες κάνα νέο; Τώρα γύρισες από το Παρίσι; Θα έλεγα πως άργησες κιόλας..
- άργησα ναι.. να δω την αλήθεια με τα ίδια μου τα μάτια.. ήταν υποκριτρια δεν άξιζε τον κόπο.. εσύ μου τα έλεγες αλλά..
Η Τζέσικα γύρισε με κοίταξε και της είπε ψυθιριστα..
- η κοπέλα που κάθεται δίπλα σου γνωστή μου και αυτή. Είναι καλή κοπέλα.. χώρισε πρόσφατα δεν ξέρω γιατί αλλα ξέρω πως θα ήθελε να ξεχαστεί. Θέλω να την δω ξανά χαρούμενη να γίνει πάλι ο εαυτός της.. είπε και έτσι η κοπελιά γύρισε και με κοίταξε. Η Τζέσικα απομακρύνθηκε και πήγε να εξυπηρετήσει άλλους πελάτες.
- μπορώ να συστηθώ; Με ρώτησε η κοπέλα
- γιατί όχι; Φαίνεται πως έχουμε κοινή γνωστή.. είπα και γύρισα και την κοίταξα και εγώ.
- Μαργαρίτα λέγομαι.. είχα μια σχέση και χώρισα πρόσφατα. Ζούσα στο Παρίσι μαζί της αλλά επέστρεψα πίσω. Δεν σκοπεύω να ξανά φύγω τουλάχιστον όχι στο άμεσο μέλλον είπε και ηπιε μια γουλιά από το ποτό της.
- Στέλλα.. ναι και εγώ πρόσφατα χωρισμένη.. αλλά προτιμώ να μην μιλάω για αυτό.
- κατάλαβα.. εντάξει λοιπόν.. έρχεσαι συχνά εδώ;
- αρκετά συχνά..
- τότε θα σε ξαναπετυχω σίγουρα.. αυτό είναι το νούμερο μου .. είπε και έβγαλε ένα χαρτί και ένα στυλό και το ακούμπησε στο πάγκο. Αν θες το παίρνεις εγώ απλά θα το αφήσω εδώ. Ήπιε το ποτό της μονορουφι και σηκώθηκε να φύγει.. θα τα πούμε πολύ σύντομα.. μου είπε και μου ακούμπησε τον ώμο.
Το στυλακι της είχε ενδιαφέρον. Ήταν ούτε πολύ θηλυκια ούτε πολύ αντρουά. Είχε καρε κούρεμα, καστανοξανθο μαλλί.. και το ντύσιμο αθλητικο.
Τέντωσα το χέρι μου και έπιασα το χαρτάκι. Το έβαλα στην εσωτερικη τσέπη του σακακιού μου. Ήπια το ποτό και εφυγα.
Στο δρόμο σκεφτόμουν την απόφαση της Αναστασίας να παντρευτει τον αχωνευτο τον Άλεξη. Δεν ήθελα αυτό το γάμο. Βαθιά μέσα μου με πόναγε αλλά ήξερα πως πλέον δεν μπορούσα να επέμβω παραπάνω. Με πιο δικαίωμα αλλωστε..αφού δεν μπορούμε να είμαστε μαζί. Έφτασα στο σπίτι. Ανέβηκα στο δωμάτιο μου και ξάπλωσα με τα ρούχα στο κρεβάτι. Οι σκέψεις δεν με άφηναν σε ησυχία. Γύρισα το κεφάλι μου και κοίταξα το ημερολόγιο που ήταν ακούμπησμενο στο κομοδίνο. Τέντωσα το χέρι να το πιάσω αλλά μετά το ξανασκέφτηκα και το ξανά μάζεψα.
- κόρη μου.. να περάσω; Είπε η μητέρα μου που στεκόταν έξω από την πόρτα. 
- Πέρασε είπα και ανασηκώθηκα.
- η πόρτα άνοιξε και μπήκε.. λείπεις πολύ στο Λιχούδο. Όλο αυτό τον καιρό δεν έχεις ασχοληθεί μαζί του τόσο πολύ. Καταλαβαίνω έχεις πολλά στο μυαλό σου καθόλου χρόνο για την οικογένεια σου και τον σκύλο σου αλλά νομίζω πως πρέπει να ηρεμήσεις.. είπε η μητέρα μου που περιφερόταν μέσα στο δωμάτιο σαν κάτι να έψαχνε. Τα πράγματα της Αναστασίας είναι ακομα εδώ.. ειπε.. αλλά η Αναστασία που είναι; Δεν είναι μαζί σου; Έχω μέρες να την δω.. είπε η μητέρα μου.. και με ξάφνιασε πραγματικά.
- η Αναστασία είναι με τον πατέρα της.. εδώ δεν έχει καμία δουλειά πλέον..
- μα γιατί κόρη μου; Νόμιζα πως τα πηγαίνατε μια χαρά.. ταιριαζατε πολύ.. και την αγαπώ πολύ αυτή την κοπέλα. Ποτέ δεν με ενοχλούσε που έχεις διάφορετικη ταυτότητα. Ίσα ίσα είναι καλό να είσαι διαφορετικος.
- μητέρα τι μου λες τώρα;;; Ξέρεις τι μου λες;; Ρώτησα με εκνευρισμό.
- ναι ξέρω καλά τι σου λέω.. γιατί χωρίσατε; Ρώτησε η μητέρα μου..
- επειδή είμαστε αδερφές ίσως;! Είπα αυστηρά..
-αα για αυτό.. είπε η μητέρα μου.. δεν διάβασες το ημερολόγιο.. συμπληρώσε.
- διάβασα.. δεν χρειάζεται να μάθω κάτι άλλο..
- λοιπόν...
- τίποτα μην πεις λέξη και βγες από το δωμάτιο μου. Είμαι τόσο θυμωμένη μαζί σου.. είπα στην μητέρα μου και τέντωνα το χέρι μου δείχνοντας την πόρτα.
- πολύ καλα... Μόνο να διαβάσεις καλύτερα αυτά που γράφω.. συμπλήρωσε η μητέρα μου και βγήκε από το δωμάτιο. Είχα συγχιστει τόσο πολύ που δεν έδωσα σημασία στα λόγια της.