Αγαπη απο συμφερον

κεφάλαιο 5

Κατά την διάρκεια της νύχτας έκανε τρελή ζεστή.. σηκώθηκα από τό κρεβάτι γύρω στους 4, έριξα πάνω μου ένα μπουρνουζι που βρήκα και κατέβηκα στον κήπο. Με αυτά και με αυτά δεν είδα ακόμα τον Λιχούδο. Έτσι πλησίασα το ξύλινο σπιτάκι και εκεί τον αντίκρισα. Ήταν τόσο όμορφος. Ήταν καφετί απαλό.. και κοιμόταν τόσο γαλήνια. Ήταν ένα αξιολάτρευτο πλασματάκι. Λυπήθηκα να το ξυπνήσω. Εξάλλου το πρωί θα είχε αρκετό χρόνο για να με γνωρίσει. Πλησίασα έπειτα την πισίνα.. κοίταξα τριγύρω.. δεν υπήρχε κανείς. Όλοι κοιμόντουσαν. Έβγαλα το μπουρνουζι και καθώς ήμουν γυμνή, βούτηξα μέσα στο νερό... Βλέπω την Αναστασία να έρχεται κοντά μου...
- Αναστασία.. αγάπη μου.. δεν κοιμάσαι;
- κοιμόμουν αλλά μέσα στην αγκαλιά σου. Όταν ξύπνησες το κατάλαβα και σκέφτηκα ότι θα σε έβρισκα εδώ στον κήπο. Συγνώμη που δεν σε άφησα να χαρείς το δώρο σου.
- θα έχω χρόνο να το χαίρομαι, μην ανησυχείς.. όταν ξημέρωσει θα με γνωρίσει.
- θα σου κάνει χαρές και παιχνίδια είμαι σίγουρη είπε η Αναστασία.
Την παρατηρούσα.. έχει υπέροχα πόδια.. μακριά και ίσια και με λίγο μπούτι όσο χρειάζεται για να μπορείς να πιάσεις. Φόραγε ένα νυχτικό σατέν τόσο κοντο που φαινόταν το εσώρουχο της.
- κάνει πολύ ζέστη.. μου είπε και άρχισε να αφαιρεί το νυχτικο της..
Τα μαλλιά της ολόισια ακουμπαγαν στο στήθος της και ίσα ίσα που αχνοφαινονταν οι ρογες. Ήταν τόσο όμορφη. Την κοίταζα και αναρωτιομουν τέτοιο θησαυρό που τον βρήκα.. πόσο τυχερή μπορεί να ήμουν.
- γιατί με κοιτάς έτσι; Είπε η Αναστασία..
- γιατί.. πως σε κοιτάω δηλαδή; Είπα αφού μπέρδεψα τα λόγια μου..
- δεν ξέρω.. σαν αποβλακωμένη ίσως είπε για να με πειράξει..
- ε με τέτοιο μωρό που εχω.. λογικό δεν είναι; Είπα και δάγκωνα τα χείλη μου.
- αχ μην το κάνεις αυτό.. είπε η Αναστασία...
- ποιο; Τι κάνω; Είπα εγώ με απορία..
- αυτό με τα χείλη.. αφού το ξέρεις... Με τρελαίνει.. είπε και βούτηξε μέσα στην πισίνα. Ήρθε δίπλα μου και τότε συνειδητοποίησε πως δεν είχε βγάλει το εσώρουχο της. Αλλά ήταν μια καλή ευκαιρία να της το βγάλω εγώ.
Άρχισε να με φιλάει έντονα . Είχε βάλει τα χέρια της γύρω από το σβέρκο μου και τα πόδια της γύρω από την μέση μου. Σε κάποια φάση όμως σταμάτησε να με φιλάει και την ένιωθα κάπως προβληματισμένη.
- τι σκέφτεσαι; Την ρώτησα..
- να τίποτα δεν σκέφτομαι.. είπε και κατέβασε τα πόδια της από την μέση μου και τα χέρια της από το σβέρκο μου και έκανε ένα βήμα πιο δίπλα.
-αφου το βλέπω.. πες μου.. έκανα κάτι; Σπάστηκες με κάτι;
- ΟΧΙ .. καμία σχέση είπε η Αναστασία. Δεν φταις εσύ.. απλά σκέφτομαι αυτά που συμβαίνουν με τον πατέρα μου.
- μην τα σκέφτεσαι.. θα βρεθεί μια λύση. Όλα θα φτιάξουν θα δέις..
- αυτή η αισιοδοξία σου.. απορώ εσύ στην θέση μου θα ήσουν τόσο ψύχραιμη; ειπε με λίγο πιο δυνατό τόνο .. ξέρεις ότι αν δεν ξεχρεώσει θα χάσει και την εταιρεία και θα μπει φυλακή; Έσκυψε το κεφάλι και ηρέμησε την φωνή της... Είναι πολλά τα χρήματα. Δεν μπορεί να ξεχρεώσει έτσι απλά. Φοβάμαι το αποτέλεσμα. Με κοίταξε και ήρθε πιο κοντά μου.. ξέρεις ο κύριος Στέφανος τον έπεισε να παίξει και στο χρηματιστήριο. Έβαλε πολλές μετοχές και τις έχασε. Χρωστάει όχι μόνο σε τοκογλύφους αλλά και στον κύριο Στέφανο, ο οποίος το παίζε καλός φίλος και του έτρωγε λεφτα.. μια, δύο φορές ο πατέρας μου δανείστηκε χρήματα από τον υποτιθέμενο "καλό " του φίλο και χρωστάει και σε αυτόν κάτι λίγα. Το θέμα είναι ότι αν δεν ξεχρεώσει που δεν γίνεται.. πολύ δύσκολα.. τότε θα μπει φυλακή.. η εταιρεία θα περάσει στα χέρια του φίλου του γιατί μαζί την διαχείριζονται. Εξάλλου ο πατέρας μου υπέγραψε συμφωνητικό ότι σε κάποια στιγμή αδυναμίας θα αναλάμβανε εκείνος. Ο γιος του κυρίου Στεφάνου , ο Αλέξης είναι 29 και είναι οικονομικος σύμβουλος. Και είναι κ αυτός μέσα στο κόλπο. Και είναι και οι δύο μισογύνηδες. Εγώ δεν πολυ ασχολιομουν με τις δουλειές του πατέρα μου αλλά αυτή η κατάσταση με κάνει να ασχοληθώ αλλά και πάλι δεν θα με αφήσουν οι άλλοι. Δεν θέλουν γυναίκες στην εταιρεία. Πόσο μάλλον σε καλό πόστο. Νιώθω χάλια .. ανήμπορη να βοηθήσω τον πατέρα μου.. είπε και έβαλε τα κλάματα.
- κατάλαβα..
είπα και την πλησιασα.. τέντωσα τα χέρια μου και την πήρα αγκαλιά.
- δεν θέλω να σε βλέπω να κλαίς.. σε παρακαλώ.. είναι κρίμα αυτά τα όμορφα ματάκια να είναι υγρά και πόσο μάλλον με δάκρυα λύπης.. είπα και την φίλησα στο μέτωπο.
- ξέρεις Στέλλα.. εγώ..
- εσύ τι; Ρώτησα. .
- τίποτα.. απλά σε ευχαριστώ για όλα όσα κάνεις για μας είπε η Αναστασία. Θέλω να δω αν γύρισε ο πατέρας.. συμπλήρωσε.
Βγήκε από την πισίνα, ντύθηκε ξανά και ανέβηκε πάνω στο δωμάτιο του.
Ουφ... αναστέναξα.. αυτό το κορίτσι περνάει μεγάλο ζόρι σκέφτηκα.
Μέσα μου ήταν η πρώτη φορά που ένιωθα ένα τσιμπήματάκι στην καρδιά. Ένα πετάρισμα.. πεταλούδες.. ένιωθα μια ζεστασιά. Κάτι πολύ όμορφο που δεν το είχα ξανά νιώσει για καμιά. Είχα μάθει στην ζωή μου να περνάω καλά. Να έχω πολλές. Να έχω την ελευθερία μου. Όλα αυτά ανατράπηκαν όταν την γνώρισα. Η Αναστασία είναι τόσο ξεχωριστή. Είναι μια ευαίσθητη ψυχή. Είναι τόσο γλυκιά. Το χαμόγελο της, τα μάτια της.. η φωνή τής τόσο ζεστή.. απαλή.. μου χαϊδεύει τα αφτιά. Δεν την έχω ακούσει να φωνάζει εκτός από σήμερα που λίγο ύψωσε τον τόνο της φωνής της. Αυτή την κοπέλα δεν θέλω να την χάσω με τίποτα. Θέλω να την βοηθήσω. Πλέον έχει και μένα δίπλα της. Έχει ένα παραπάνω στήριγμα. Με αυτά και με αυτά πέρασε η ώρα. Βγήκα από την πισίνα έβαλα το μπουρνουζι μου και πήγα στο δωμάτιο.. περνώντας όμως από το δωμάτιο του πατέρα της άκουσα μια συζήτηση μεταξύ τούς..
"- λοιπόν είναι λιγάκι αφελής αλλά είναι καλή κοπέλα. Τουλάχιστον μπορέσαμε να σώσουμε για λίγο ακόμα την εταιρεία. Και πιστεύω ότι ίσως και να τα καταφέρουμε αν μας δώσει και άλλα χρήματα.."
"- ναι αλλά πατέρα δεν θέλω να της ζητήσω κι άλλα χρήματα.. έδωσε πάρα πολλά ήδη.. "είπε η Αναστασία..
"- μην είσαι χαζή κόρη μου..μην ξεχνάς ο λόγος που την πλησιάσες είναι για να σώσεις τον πατέρα σου" ειπε εκείνος.
"- πατέρα δεν είναι μόνο τα χρήματα όμως... Μπορεί να την πλησίασα για αυτό αλλά... "
" - μην μου πεις πως την ερωτεύτηκες..." Είπε αυστηρά ο πατέρας της. Και γέλασε ειρωνικά.. έπειτα συνέχισε και είπε " δεν λέω είναι καλή κοπέλα αλλά έχουμε άλλες έγνοιες τώρα. Δεν μπορώ να ασχοληθώ με τα αισθηματικά σου. Μην ξεχνάς όμως ότι την πλησιάσες για τα λεφτα. Για να σώσεις τον πατέρα σου. Άσε τους έρωτες απ' έξω. Κόλο κορίτσι αλλά εγώ δεν σε προοριζω για εκείνη.. αλλά για τον Γιο του φίλου μου.. ο Αλέξης είναι καλό παιδί.. και μπορεί να μου την έχουν στημένη.. αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει αν φροντίσεις να τον κάνεις να σε ερωτευτεί."
"- πατέρα θα αστειεύεσαι... Ξέρεις.. δεν μπορώ να κάνω τα γλυκά μάτια σε κανέναν άντρα... " Είπε η Αναστασία..
"- τι θες να πείς; Ότι η κόρη μου είναι λεσβία; Ανώμαλη" είπε αυστηρά..
"- όχι και ανώμαλη πατέρα απλως μου αρέσουν οι γυναίκες.. είναι τόσο απλό.." είπε η Αναστασία..
"- ωραία τα κατάφερες... Η κόρη μου λεσβία.. τουλάχιστον κάνε κάτι καλό για να μας σώσεις... Παντρέψου την Στέλλα."
"- να την παντρευτω; " Είπε έκπληκτη η Αναστασία.. " -πατερα... Εγώ δεν... Δεν.. δεν ξέρω. "
"- αν την παντρευτείς τότε θα έχεις και τα λεφτά της. Θα μπορέσεις να σώσεις τον πατέρα σου. Το σπίτι σου.. "

Άκουσα αυτές τις συζητήσεις και δεν ήξερα πως πρέπει να αντιδράσω.. να ντυθώ και να εξαφανιστώ ή να κάνω πως δεν ξέρω τίποτα; Να την βοηθούσα. Ήμουν πρόθυμη να της δώσω τα πάντα.. αλλά ήθελα να με αγαπάει όχι απλά να με εκμεταλλευεται. Με πλησίασε για τα λεφτα.. αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να αλλάξουν μέσα της τα αισθηματα της.. σωστά; Σκέφτηκα.. πήγα στο δωμάτιο κάπως ζαλισμένη από αυτά που άκουσα. Έβγαλα το μπουρνουζι. Ντύθηκα με τα ρούχα μου και έκατσα στο καναπέ του δωματίου να περιμένω να επιστρέψει στο δωμάτιο.