Ben Geri Döndüm!

166 56 122
                                    

Dana, dolabından pembe mat rujunu çıkarıp ufak,pembe, stickerlı aynasına bakarak biçimli,dolgun dudaklarında gezdirmeye başladı.

Maskarasını tazelemek üzere mavi, çiçek desenli hologram makyaj çantasının fermuarını açarken Ashley'in sesiyle ona doğru döndü.

Ashley:Hey!

Dana umursamadan bir selam verdikten sonra yarım kalan işini tamamlamak üzere tekrar dolabına döndü.

Ashley maşayla şekillendirdiği uzun saçlarını geriye atarak yan dolaplardan birine yaslandı ve:

Ashley:Eva'dan gelen maili görmedin sanırım. Tüm okul bunu konuşuyor.

Dana birden Ashley'e döndü.

Dana:Eva ?

Ashley kafasıyla Dana'nın ön cebinde duran telefonu işaret etti.

Dana hemen telefonu açıp mailine giriş yaptı.

Gönderen:Eva Anderson.
Alıcı:Dana Matthewson.

Sevgili Texas Brazos Lisesi Öğrencileri,

Biliyorsunuz ki uzun zamandır yoktum. Sebenini de
çok iyi biliyorsunuz. Ama bilmediğiniz bir şey var ki, o da Eva Anderson'ın asla yenilmeyeceğidir. Yakında görüşmek üzere, daha güçlü bir şekilde. Evet ben geri döndüm sürtükler!

Dana ağzı açık ekrana bakarken ağzından sadece 2 kelime çıkabildi.

"Aman Tanrım."

6 AY 19 GÜN ÖNCE
Eva'dan

-Kabus Başlıyor-

Annemin odama gelip bana umutsuz bakışlarla bakarken söylediği cümlelerle anca ayılabilmiştim.

Nicole:Tam iki kez alarmın çaldı, dört kere uyandırmaya geldim ve sen hala kafanı bile kaldırmamışsın Eva.

Elimi mavi tonlarının altından çıkan kırmızı ve turunch saçlarıma attım ve kendimi zorlayarak doğruldum. Annemle yaklaşık beş saniye kadar daha bakıştıktan sonra kendimi sırt üstü tekrar yatağa attım.

-Hadi ama anne. O salakların yüzünü ortaokuldan beri görüyorum ve bir seneyi bırak bir dakika bile dayanacak gücüm kalmadı. Sadece ömür boyu uyumak istiyorum. Anlayışlı ol biraz, deyip gözlerimi kapadım.

Gözlerimi kapamamla annemin kafamda çiğ yumurta kırması bir olmuştu. Evet yanlış duymadınız. Kafamda çiğ yumurta kırmıştı. Hem de iki tane.

Bu kadın deliydi.

Yatağımdan çıkıp yumurta kaplı saçlarımla ve bundan nasiplenen pijamalarımla anneme baktım.

-Gerçekten mi? Beni uyandırmak için kafamda yumurta mı kırdın? Bunu gerçekten yaptın mı? Yoksa aptal bir kabusun mu içindeyim?

Nicole:Kabus daha başlamadı bile tatlım. Hemen duşunu al ve kahvaltıya gel.

Bana bir öpücük kondurup odadan çıktıktan hemen sonra geri dönüp:

-Ha bu arada. Güzel şeyler giy. Bu gidişle hep yalnız kalacaksın, dedi.

Şaşkınlık içerisinde gülümseyerek anneme baktım. Kafamı çevirip saate baktığımda, bir dakika. Saate tekrar baktıktan sonra telefonumun saatine de baktım ve... Saat daha beşti!

-ANNNEEEEEEE!

Annem haklıydı kabus daha yeni başlıyordu.

******

Brazos'a DönüşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin