Four

81 6 6
                                    





Şu birkaç bölümde vmin daha ağırlıklı olacak sonraki bölümlerde diğer çiftlere ağırlık vermeye başlarım.

Taehyung

Çantadaki herşeyi kontrol ettikten sonra derin bir nefes aldım bugün Jeju adasına gidecektik.

Kapıdan çıkarken annemin seslenmesiyle o tarafa dönmek zorunda kaldım somurtan bir surat ifadesiyle bana bakıyordu.

"Bir şey unutmadın mı?"

Yanıma gelip bana sarıldığında gülümsemeden edememiştim onun gözünde hala bir çocuk gibiydim.

Yanaklarına sulu bir öpücük bırakırken ondan ayrıldım.

"Seni unutur muyum validem hiç?"

Bu tepkime kıkır kıkır gülerken saatin kaç olduğunu fark etmiştim.

"Benim şimdi çıkmam lazım ev halkı uykucularını benim yerime öp."Diyip fırlamam bir olmuştu.

Oraya geldiğimde Jimin ve arkadaşlarını görmemle içimde korku kırıntılarının oluşmasına engel olamamıştım.

Çocuk seni görmeyeyim dedikçe dibinde bitiyordum yahu!

Herkes gelen büyük otobüse yerleşirken Baekhyun ile birlikte bizde en arka koltuklardan ikisine yerleşmiştik.

O önündeki otobüs tabletini açarken bende kulaklıklarımı çıkardım derin bir uykuya girmek ve stresimden azda olsa uzaklaşmak istiyordum.

Kulaklıkları takıp başımı cama yasladığımda uyumak için hazırdım.


Kulağımdaki kulaklık çekilmiş ve hemen ardından birinin dürtüklemesiyle istemsizce kaşlarımı çatmıştım.

Dürtüklenme hissiyle beynim uyanmam gerektiğinin sinyallerini yollarken bedenim hala uyumak için direniyordu.

En sonunda yavaşça gözlerimi açtım ve beni hayvan gibi uyandıran kişiye döndüm.

Baekhyun heyecanla beni dürtüyor ve geldiğimizi söyleyip duruyordu.

"Ulan hayvan bu kadar saat uyunulur mu?"

Gözlerimi kaşırken bir yandanda tam olarak kendime gelmeye çalışıyordum.

"Kaç saat uyumuşumki?"

Esnerken sorduğum soruya göz devirerek cevap vermişti.

"10 saat uyudun ayı birde soruyor."

Şaşkın gözlerle ona döndüğümde sonunda uyanabilmiştim.

Etrafımıza bakındığımda Jimin ile göz göze gelmemle hemen bakışlarımı kaçırmıştım her zamanki gibi duygusuzca bakıyordu soğuk nevale!

Herkesin yavaş yavaş çıktığını fark ettiğinde toparlanmaya başladım.

Sonunda bizde çıkınca turdan sorumlu okul rehberi hepimize teker teker göz gezdirmeye başladı.

"Eksik yok değil mi?"

Kimseden ses çıkmayınca düşün peşime diyip yürümeye başlamıştı.

Hem konuşarak hemde etrafı inceleyerek onu takip ediyorduk.

Eğer Güney Kore'de yaşıyorsanız en az bir kere bu adaya gelmiş oluyorsunuz sanırım benim ilk gelişim bu şekilde gerçekleşecekti.

-

Herkes yerleşmek için odalarına yönelmişti bende sonunda oda numaramı gördüğümde heyecanla kapıya koşmaya başlamıştım.

Coffee /VminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin