Her yerde sayılar, rakamlar, bilinen ve bilinmeyen denklemler. Kapı duvar, herkesin suratı küfür gibi. Ve oraya ait olmadığının farkında olan bir nota. Bulunduğu sayfadaki günlük yürüyüş turunu tamamlayacakken yerde yatan başka bir nota görmüş.
Yaşıyor mu diye ufak bir dürtmüş.
"Napıyosun be, uyuyoz burda" demiş yerdeki nota.
"Yenisin galiba, daha önce hiç görmemiştim sizi" demiş bizimki. Sonra ikisinin arasında şu konuşma geçmiş:
- Sorma ya, geçen ders çizdi beni.
- E hoş geldin, adın ne?
- Si bemol, 2 alt sınıftan.
- Ben sizi fa'ya benzettim ama...
- Değilim belli ki...
- Ben de sol anahtarı. Hep bir renk olmak istemiştim ama nota olmuşum, seçemiyorsun böyle şeyleri maalesef. Ben istemez miyim annem ana, babam ara renk olsun...
Si Bemol ilk 4 kelimeden sonrasını dinlememiş, boş muhabbet kotamı bununla dolduramam diye düşünmüş.
Sessizlik.
- Sana komik bir video açabilir miyim?
- Çok çabuk geldik bu noktaya, bilmiyorum. Bari 1-2 şarkı aç önce.
- İyi sen kaçırdın, pijama giyen keçilerin zıplama videosunu, vizyonsuz köpek.
