Fnaf ~ Kordella

1- Müzik kutusu

Bu hikayedeki herşey benim kafamda gerçeklermektedir. Hiçbir şey gerçek değildir. Sizi seviyorum. İyi okumalar.

~

"Anne bugün ponninin yanına gidebilir miyiz?"dedi küçük Cora. Cora Bonnie'ye genelde ponni der. Annem bana baktı.

"Ablan Mia da gelirse neden olmasın?" Annem genelde Corayı şımartmaktan kaçınmazdı. Herhalde yıllar sonra Coraya bakıp ah ne yapmışım ben? Diyeceği zamanı bekliyordu.

"Olley be!"diye Cora düşüncelerimin arasına girdi. Neyse devam ediyim.

Küçükken bana çocukların zeka geliştirme programlarını izletirdi annem. Ki bunlar çok sıkıcıydı ve benden bir, iki yaş küçük kişilere izletiliyordu. Neyseki babamı izleyerek vakit geçirmek bana yaradı ve kanalı nasıl değiştireceğimi ve kumandanın pillerini nasıl çıkartabileceğimi biliyordum. Kardeşim ise her istediğini izliyor.

"Ama-"dedim. Annem sözümü kesti.

"Mia Bonnie'yi görmeyi çok ister farecik."dedi. Ve Corayı gıdıklamaya başladı.

Kahvaltı masasından oflayarak kalktım. Babam diyette olduğu için kenardaki koltukta dergi okuyordu ve papatya çayından yudumlar alıyordu. Gazate okumayı sevmezdi. Sebebini bende bilmiyorum.

Odama girdim. Üstüme kırmızı bir elbise giydim. Çok sade bir elbiseydi ve babamın kızmayacağı kadar kapallı tek elbisemdi.

...

Arabada dünyaya geliş sebebimi sorgularken. En çok hangi robotu sevdiğimi düşünmeye başladım. Sanırım benim favorim Foxy'di. Aslında annemlerin yanında gitmemin tek sebebi oydu. Denilene göre bir kızı alnından ısırmıştı bu sebebten kimse onun yanına gitmiyor ve ona bakmıyordu. Ballora da fena sayılmazdı. Onunda gözleri diğerleri gibi açık olsaydı en sevdiğim o olurdu belki.

Ben bunları düşünürken gelmiştik bile. İçeri dalan Cora'nın arkasından oraya girdim. Cora ve annem şarkı söyleyen Bonnie'nin yanına gitti. Bu gün o kadar kişi yokken Foxy'nin yanına gittim. Perdesi her zamanki gibi kapalıydı. Kenardaki tabelada 'Fiziksel temasta bulunmayın' yazıyordu. Biraz geri gittim.

"Foxy? Ordamısın?"
"Buraya ilk gelişim değil kardeşim yüzünden geldim."
"O kızı isteyerek ısırmadığını biliyorum. Arıza falan olmuştur."dedim. Ah ne yapıyorum ben bir robotla konuşuyordum. Arkamı döndüm tam gidicektim ki.

Kalın bir kız sesi:
"Hayır, isteyerek yaptım."dedi. Bu benim tüylerimin diken diken olmasına sebep oldu. O kızı isteyerek mi öldürmüştü? Arkamı korku ile dönüp perdeye baktım hâlâ kapalıydı.

"Konuşabiliyor musun?"dedim.
"Ben sadece dans edip şarkı söylediğinizi sanıyordum peki neden onu ısırdın?

"Acıkmıştım. Bunuda en bariz bir şekilde dile getirdim." Sesin sonrası kahkağa ile bitmişti bir saniye bu annemin sesiydi. Yaaaaa iki saatir annemle mi konuşuyodum. Perdenin göremiyeceğim tarafında kahkağa atan annemi gördüm.

"Ben tuvalete gidiyorum bunu söylemek için gelmiştim. Coraya baka dur baban yanında ama bişey olursa ona yardım edersin." Dedi. Resmen rezil olmuştum.

Kafamı olumlu anlamda salladım. Bunu gören annem arkasına dönüp gitti. Foxy'den ümidimi kesmiş bir şekilde bakış attım belki perdenin arkasında değildi depoda falandı.

Cora'nın yanına gittim. Bonnie minik çocuk topluluğuna hikaye okuyordu. Ah evet, hikayeye baktığım kadarıyla kırmızı başlıklı kızı okuyordu. Daha başlardaydılar bu sebepten biraz etrafı gezicektim.

Gidip Baby'nin yanına gittim şarkı söylüyordu. Ballora da dans ediyordu. Bir süre onları izledim. Daha sonra inanamayacağım bir şey oldu ballora bir gözünü açıp bana baktı. Gözlerinin neden kapalı olduğunu anlamak zor değildi gözü mor bir noktadan ibaretti. Ve çok korkunçtu. Kim bilir belki rüyalarıma bile girecekti? Neden bana baktığını anlamamıştım. Herhalde ona hayran hayran bakan tek kişi olduğum içindi. Yanındaki ona benzeyen figürler bana baktı daha sonra danslarına devam ettiler.

Gözlerim Funtime Foxy'i aradı. Hemen gözüme çarptı. Funtime Foxy ne kadar korkunç olsada seviliyordu. Chica ve Freddy ile doğum günü çocuğuna hediye veriyordu. Ne kadar güzel bir görüntüydü.

Şimdi fark etmiştim de ben bu robotları sevmeye başlamıştım. Normalde umrumda değildiler. 14 yaşındaydım ve burda hiç yaşıtım olduğunu sanmıyorum. Bu sebepten buraya gelmeyi sevmiyordum. Aslında ürkütücüydüler aynı zamanda gizemli. Ve ben gizemleri seviyorum.

Annemin geldiğini görünce. Etrafı iyice gezmeye karar verdim. Anlaşılan burada oldukça uzun bir süre kalıcaktık. Aşağı doğru giden merdiveni gördüm. İşte! Depoya giden merdiven. Bunu yapıcakmıydım? Yapmasam rahat uyuyamazdım.

Merdivenleri koşarak indim. Birkaç kapı gördüm. Karşıma gelen ilk kapıyı geçtim. Daha sonraki kapıyı açtım Gıcırdıyla açılıyordu.

İçeri girdim. Etrafta çocuk çizimleri vardı. Çizimlere bakarken müzik kutusunu gördüm. Büyükannemdede bunlardan bir tane vardı. Her zaman aynı melodi çalardı

Müzik kutusunun üsünde iki minik figür vardı. Bir kadın bir adam, dans ediyorlardı. Muhtamelen bu adamla kadını çevirdiğimizde dönüyorlardı ve melodi çalıyordu.

Çok tozluydu. Kadın ve adamı döndürdüm. Beklediğim gibi oldu. Melodi çalarken figürler dönüyodu.

Arkamı dönücektimki. Kapı gıcırdadı. Soğuk kanlı değildim ve dondum kaldım. Ensemde birinin nefesini hissettim. Arkamı yavaşça döndüm. Bu Puppettı. Onunla burun buranaydık ve acayip şekilde korkuyordum. Çünkü Puppet bir kuklaydı ve ipleri olmadan ve biri onu kontrol etmeden hareket edemezdi.

Uzun karmakları ile önüme düşen bir tutam saçımı tuttu. Ve biraz okşadıktan sonra yüzümün kenarına aldı.

Kafam eğikti ve onun yüzüne bakmıyordum. Puppet müzik kutusuna baktı. Daha sonra bana. Sonra kapı koluna uzandı. Kapıyı ağır ağır açtı. Sonra bana baktı. Gitmemi mi istiyordu. Kapıdan çıktım. Arkamı dönmeden.

"Biyilormusun Puppet?"dedim ve arkamı dönüp Puppet'e baktım ve içten bir şekilde gülümsedim. "Bence senin iyi bir kalbin var."dedim.

Puppet ise bana eğilerek bakmak ile yetindi.

Bende merdivenlerden çıkmak için arkamı döndüm. Sırtımda bir el hissettim. Puppet bana bir kağıt verdi. Kağıda baktım. Üstünde 'bir daha buraya gelme' yazıyordu. Kafamı olumlu anlamda salladım ve merdivenlerden çıktım.

Annemler sanırım beni arıyordu. Annemin yanına gittim. "Ah Mia burda mıydın?"

"Tuvaletteydim."

"Hadi gidiyoruz."dedi annem. Duvarın kenarından bana bakan Puppetı gördüm. Ona el salladım. Oda bana kocaman elleri ile yavaşça el salladı.

Bizde eve gittik. Coranın elinde balon vardı. Yolun yarısında balonları elinden kaçırdı. Onun dışında normal bir gündü.