Dokuzuncu Kat ღYAKINDAღ

〄 Dokuzuncu Kat | ALINTI

 Atölye gerçekten de arka sokaktaydı, göz açıp kapayıncaya kadar binaya gelmişlerdi. Fakat küçük bir detay vardı ki bu tam olarak atölyenin dokuzuncu katta bir daire çıkmasıydı. Adam onu evine getirmişti. Pekâlâ, gereksiz evham konusunu bir daha düşünmeliydi. Belki de bu defa evham yapan kendisiydi. Durum biraz şüphe uyandırıyordu, doğru. Ama evini atölye olarak kullanan ilk sanatçı Ray değildi herhâlde. Bunu biliyordu. Etrafa bakındığında geniş odaların bulunduğu bu ev tam cennetti. Duvarlardan birinin köşesinde bir komodin vardı ve üzerindeki küçük heykelcik oldukça şirindi. Genç bir kadının portresi gibiydi,heykel kadının omuz hizasında bitiyordu. Ray "Bu taraftan buyur." diyerek kendisini diğerlerinden biraz küçük bir odaya yönlendirmesi üzerine çekingen bir ifadeylekapıdan içeri girdi. Odada birkaç boydan heykel, birçok portreyi andıran küçük heykelcikler vardı. Hepsini teker teker inceledi. Buraya gelme konusunda pek istekli değildi, yalnızca Buket için kabul etmişti ve o şimdi burada değildi. Yinede adamın yalancı bir sapık olmadığını görmek rahatlatıcıydı. Gerçekten heykeltıraştı ve burası da kısmen onun atölyesiydi. Artık rahat bir nefes alma vakti gelmişti galiba. Fakat ne yalan söyleyecekti ki, kapıdan içeri girer girmez karşısına salon yerine balkon manzaralı bir yatak odasının çıkması başta oldukça endişelendirmişti onu. Bu konuda yanıldığını görmesi içini biraz olsun rahatlatmış ve adama kısmen güvenmesini sağlamıştı. Kısmen.

...