Chapter 29

3.4K 61 0
                                    

CHAPTER 29

MAXINE Pov*

''Hindi ko alam kung magigigng masaya ba ako dahil nakita mo na siya o magiging malungkot dahil asawa mo si vincent...maxine sasabihin ko sa iyo ang totoo gusto kung ipagdamot sa iyo si vincent dahil pinaghahawakan ko parin ang sinabi niya sa kain na mahal niya ako at importante ang kasalukuyan pero kailangan ko bang maging selfish para don kailangan ko bang ipagdamot sa iyo ang isang taong simulat sapol hinid naman pala naging sa akin..''

''pasensiya kana sabarina kung ito ang nararamdaman mo..huwag kang mag alala ngayong araw na kami aalis dito pupunta na kami sa maynila..''

''paano na si vincent?'' napa isip ako paano nga ba siya hanggang dito nalang ba hindi ko na ba siya ipaglalaban..

''gustuhin ko man ngunit tatanggapin ko nalang ang katotohanan na hidni kami talaga para sa isat isa...sabrina isa lang ang paki usap ko alagaan mo siya at mahalin''

SABRINA Pov*

Dapat malaamn ni vincent ang katotohanan alam kung mahirap tong gagawin ko mahal ko siya kahit na masakit gagawin ko dahil ito ang tama..

''mahal saan kaba nanggaling kanina pa kita hinahanap''

masaya niyang sabi sa akin...''vincent may sasabihin ako sayo.''

''ano iyon parang seryoso ha kinakabahan ako''

''pasensiya kana kung pinag alaala kita..sa totoo niyan pumunta ako kay maxine kinausap ko siya tungkol sa asawa niyang si stefen ..''

''ok anong sabi niya ?''

''kwenento niya sa akin kung sino si stefen at napag alaman ko na tama siya ''

''anong tama siya?''

''vincent ikaw si stefen na sinasabi niya...i-ikaw ang matagal na asawang nawawala kaya ka napadpad dito dahil sumabog ang sinasakyan mong eroplano at ito rin ang dhilan kung bakit nag ka amnesia ka at hindi mo siya maalala,, stefen naging asawa mo siya dahil sa kagustuhan ni maxine dahil sa gusto ka niya pinakausapan niya ang papa niya kaya ipinkasal kayo.. .una hindi mo iyon matanggap kaya minsan sinasaktan mo siya ng isang araw nag karoon kayo ng anak akala niya iyon na ang magiging simula para sa inyong pamilya pero narinig ka niya na may balak kang wala ang bata sa sinapupunan niya kaya napasakit sa kanya na ang sariling ama niya ang papatay sa kanya anak kaya nong dinala mo siya sa hospital sinabihan niya ang doctor na patay na ang bata at mula ng araw na iyon ay umalis siya sa poder mo na hindi nag papaalam at after 5 years bumalik sila sa pinas kasama ang anak mo...nag kita kayo at gusto mo siyang bumalik sa iyo dahlil pinagsisihan mo iyon pero dahil sa galit niya sa iyo hindi ka niya pinakinggan nag bulagbulagan at hindi ka niya pinakinggan kahit na bawat araw sinusuyo mo siya hindi ka parin nag patinag kahit na alam niya sa sarili niya na mahal ka parin niya..papaalis na kana noon papuntang state hinabol ka niya pero huli na pala ang lahat binalita na sumabog ang sinasakyan mong eroplano.2 taong ka niyang hinanap hindi siya sumuko dahil alam niya ikaw rin ay hindi rin sumuko sa kanya..kaya ng makita ka niya dito akala niya ok na ang lahat pero hindi pa pala dahil hindi mo siya maalala ''

''tama na taman na!!!!!!''

''vincent ok ka lang ba..anong nagyari sa iyo please mag salita ka!!!!''

''ang sakit ng ulo ko!!!''

''ano!! tulong!!!! please dalhin natin siya sa hospital'' Sinugod namin siya sa hospital hindi na ako mapakali kung ano ba ang nagyayari sa kanya..hindi kaya bumalik na ang alaala niya.

''doc anong nagyari sa kanya?''

''sa ngayon ok lng siya hintayin lang natin na magising ang pasyente.''

''sige po doc salamt''

''vincent ok kalang?''

''m-maxine nasaan ang asawa ko?'' nang marinig ko siya na tinaag niyang asawa si maxine parang biniyak ang puso ko ng pira piraso..ganito pala kasakit ang maskatan...

''nakakaalala kana? natatandaan mo ba ako? kilala mo ba ako?''

''ikaw? sino ka? hindi kita kilala.. bakit ako nandito? anong nagyari sa akin..nasaan ang asawa ko?'' sa pag balik nang iyong alala ay ang paglimot mo rin sa akin..bumalik ang iyong alala at nilisan ang kasalukuyan na ngayon ang tanging alala mo nalang ay ang iyong mahal na asawa... masakit man sa akin na mawalay ka pero ito ang tama,,ito ang tamang gawin dahil mahal kita at dahil mahal kita handa akong magparaya...

''ako si sabrina ako ang nagdala sa iyo dito...dito kalang pupuntahan ko lang ang doctor..'' sa paglabas ko sa pituan ay ang pag agos ng aking mga luhang kanina pa pinipigilan... ''doc? anong nagyari sa kanya bakit pag gising niya ay hindi niya na ako maalala at bumalik ang kanyang past memory pero ngayon hindi ...''

''may ganoon talagang sitwasiyon sa mga nkaranas ng pag ka wala ng alala dahil sa mga impormasiyon na kanyang nakalap maaring iyon ang sanhi kung bakit bumalik ang kanyang alala pero hindi na matandaan ang ngayon''

''kailanan siya pwdeng lumabas doc?''

''pwede na siya ngayon umalis wala na mang grabeng nangyari except sa bumalik ang alala niya''

''ganon po ba sige po salamt doc''

''sabrina pwede bang mg tanong?''

''sige ano iyon ''

''anong petsa na ngayon''

''march 2 2017 na ngayon ''

''ano 2017 na eh kahapon lang 2015 pa bkit anong nangyari hindi ko maintindihan''

''hindi mo ba talaga ako naalala... vincent ang pinangalan saiyo ng umampon sa iyo nagkaroon ka ng amnesia''

''dalawang taon akong nawalay sa pamilya ko. tiyak na nag aalala na ang asawa ko sa akin..maari ko bang mahiram ang cellphone mo..''

''pasensiya kana vincent pero dahil sa pagkataranta ko ay hindi ko na alam kong saan ko na lagay nag cellphone ko..''

''ganon ba...ok naman ako pwede na akong umuwi sa amin..''

''oo ang sabi ng doctor pwede kanang lumabas ngayon....so paano aalis na rin ako paalam'' sa huling pagkakataon papakawalan na kita mahal ko.. paalam.....

-----------------vote and comment

My Devil Husband and MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon