Nefesden anlatım;
Bugün Trabzon'a dönüyorum. Beni Tahir alacak. Acaba Nasıl oldu? Onunla küçüklük arkadaşıyız. Biz onunla ekip gibiydik. O delilik yapar, bende onu korurdum. Hala da öyle ama 7 senedir görüşmüyoruz. Neyse. Uçaktan indim önümde uzun boylu birisi duruyordu. Telefonla konuşuyordu. Telefondan bağırma sesleri geliyordu. Büyük ihtimalle konuşan Tahir bağıran da Mustafa abiydi.
-Yaw abi ben nerden bileyum kız nasıl biri?
-Sen onu tanırsun siz arkadaşsunuz.
Ben bu konuşmayı biliyordum küçükken en az 10 defa duymuştum. Ve devam konuşma kararı aldım. Tahir telefonu kapattıktan sonra ben konuşmaya başladım.
-Ula kıt akilli Uşak hala bulamadun mi araduğuni?
-Nefes!?
-yaa nefes! Gel buraya
-kızum neredesin sen?
-yarım saattir arkandayım.
-yuh!
- Seni telefon konuşmasından anladım.:)
-Neyse Hayde hayde bin arabaya.
-Sen araba mı aldın?
-tabii
-Ben mustafa abinin arabasını çalarsın sanmıştım.
-He çalayum da abim de beni vursun.
-ben seni yine korurdum dedim ve güldük.
Tahir çok değişmişti. Dahası yakışıklı olmuştu:))
Tahir in ağzından;
Nefes değişmişti ama koruma duygusu hala yerinde duruyordu. Arabaya bindik ve yola çıktık. Yol da bana dediki
-Hatırlıyor musun? Sen bizim kalem Ali'nin kafasını yarmıştın.
-He haturladim.
-Annesi sana kızdı ben de ona Tahir yapmadı ben yanlışlıkla yaptım demiştim de senin yüzünden azar yemiştim.
-He
-Hah bak senin sözün vardı bunu telafi edecektin.
-He
-Ya tahir iki de bir He He demesene
-ne deyum?
-Neyse, hah bak 1 ay sonra ben gideceğim ya
-Sen 1 ay sonra mı gidecesun?
-He Tahir 1 ay sonra gideceğum.
-Neyse sen bişeyler diydın.
- ben 1 ay sonra gideceğim için telafiyi bu 1 ay içinde halledeceksin değil mi
-diysın
-He diyrım
-Tamam hallederuk.
Zaten Sürmene ye gelmiştik. Nefes birden bağırdı
-Tahir dur!
