Bir dakika ya ne oluyor? Çiyanlar felan. Saniye Hanıma ne oldu? O beni bende onu çok severdim. Tahire döndüm. O da bana bakıyordu.
-E gı ana noliyi? Çiyan miyan. O nefes hatırlamadun mi deli tahirin deli argadaşu.
Arkadaşı derken bastırmıştı Asiye abla. Off Asiye abla off. Bak şimdi sen olaylara. Herkes yanlış anlayacak.
-Dediler oğlumi ayartup goynuna girecemiş. Benda o sinirle geldum işte.
-Ne ayartması Saniye Hanım biz sadece arkadaşız. Ablamın dediği gibi deli Tahirin deli arkadaşıyım ben.
Ben o sözleri deyince Tahir bana ters bir bakış attı. Bende ona "ne var dercesine bi bakış attım.
T:He ana hem bizde argadaşluktan fazlası olamaz
N:Aynen
A:He ana az önce benda dedum amma bağa da aynusuni deduler.
N&T:Ablaaa
A: E gı ne dedum?
S:afedersum kızum ben yanluş anlamişum.
N:Birşey değil Saniye Hanım
A:Aa Nefes Hanumlar felan olmuyor yani anne diyecesun anne.
T:Yenge zorlama istersan
A:Tamam da tamam.Aa Mıstafam gelmiş.
M:Asiya! Yemek nerde? Ben acıktum. Ula neyin kavgasunu edeysinuz?
Bir yanık kokusu geldi. Olamaz! Yemek yandı. Ya yaptığım yemek yandı. Olamaz. Hemen mutfağa koştum. Bağırıyordum;
-Yandı! Ya boşa gitti emeklerim. Yaktım yemeği. Of Nefes of bir işi beceremezsin. Salak Nefes Salak!
Diye bağırırken arkadan kıkırdaşma sesleri geliyordu. Bir baktım ailecek bana gülüyorlar. Çok sinirlenmiştim. Yemeği çöpe döktükten sonra sinirle odama çıktım. Yine başladım kendi kendime konuşmaya;
- Salaksın ya sen! Bak ailecek sana gülüyorlar. Yaktım çıranı Tahir!
Aşağıdan sesler geliyordu. Hatta adım geçmişti.Merak ettim kulak misafiri oldum.(Arkadaşlar isimlerin kısaltma olarak koyuyorum anlarsınız.)
-Tahir tamam Nefes kızımız sayılır ama köyde de adı kötüye çıkar. 3 bekar erkekle aynı evde kalıyor diye. Yarın ona bir ev bakalım.
-Tamam ana.
Ne? Ben öyle pis bir insan değilim.Neymiş 3 erkekle aynı evde kalıyormuşum. Giderim ya ben bu evden. Görmeyeli bana karşı içlerinde ne büyük kin büyütmüşler. Ne yapayım diye düşünürken aklıma aldığım çadır geldi. Ben karadenize ve yıldızlara karşı yatmayı çok severdim ve onun için bir çadır almıştım. Onu kullananbilirdim. Tamam biraz saçma ama başka şansım yok. Herkes uyuyunca sessizce çıkacaktım.
2 SAAT SONRA;
Hemen toplandım hiçbirşey kalmadığına emin olunca çıktım. Herkes uyumuştu. Yavaşça merdivenlerden indim. Ve hemem kapıyı açıp çıktım. Çivraya doğru yürümeye başladım. Yağmur başladı. İyiki yanıma şemsiye almışım. Yarım saat felan yürüdüm. Ama en sonunda çivraya vardım. Tek isteğim uyumaktı. Hemen çadırı kurup yerleştim ve uyumuşum. Sabah bir araba sesi geldi. Korktum. Ama o kişi konuşmaya başlayınca o malum kişinin Tahir olduğunu anladım. Bana;
-Ula kıt akilli senun burda ne işin var?
-Saane Tahir?
-Demek baane.
-He Tahir bu seni hiç ilgilendirmez.
-Demek benu hiç ilgilendurmez. O zaman, zamanunda ben senu ne ilgilendiriydim de sen benu koriydin?
- ...
- Ne oldi sustin kaldun.
-Off o zaman ayrı bu zaman ayrı.
-Diysın
-He Tahir diyrım.
-Gel buraya
- Ne oldu
-Kızum sen yanaysun.
-Nasıl yani?
- Ateşin var ateşin.
-Valla mı?
-yok yalan
-Aa gerçekten ben yanıyorum.
-Yürü
-Nereye
-Hastaneye
-Ya Tahir ben hallederim.
-Nah halledersin.
-Off Tahir Off.
Tahirin ağzından;
Valla benim bu kızdan çekeceğim var. Bir susmuyor ki rivrivriv. O bana atarlanıyordu. Tam cevap verecekken bayıldı. Onu tutacaktım ki ayağı kaydı denize düştü. Bağırdım;
-Nefes!
