Tahirin ağzından;
Bağırdım
-Nefes!
-Efendim Tahir?
Ne? Bir dakika. Ses arkamdan geldi. Döndüm. Karşımda sırılsıklam olmuş bir Nefes duruyordu. Ama o düşmemişmiydi?Başını çarpmış. Ama hala ne olduğunu anlamamıştım.
-Nefes. Sen düşmedun mi?
-düştüm. Zaten düştüğüm ye kıyıya yakındı. Zar zor çıktım.Tahir
-Efendum?
-Ben Üşüyorum.
Titriyordu. Daha fazla dayanamadı. Kucağıma bayıldı. Hemen onu arabaya koydum. Ben de arabaya bindim. O kadar hızlı gidiyordum ki korna sesi gelince yavaşladım. Zaten o ara hastaneye varmıştım. Direk içeri aldılar. Bekledim bekledim sonunda doktor çıktı.
-Ne oldi doktor bey? Hastanun durumi nasul?
-Zamanında getirmişsiniz. Bir 10 dakika daha geç kalsaymışsınız durumu çok kötü olabilirmiş.
-Ne zaman çıkar?
-Yarın sabah çıkış işlemlerini yapabilirsiniz.
-Saolun.
-Iyi günler.
Nefes uyuyordu. Yanına gittim.Onu görünce kalp atışlarım hızlanıyordu. Çok güzeldi. Dudakları, gözleri, sanki kalemle çizilmiş gibilerdi. Ben ondan hoşlanmıyorumdur değil mi?Yoksa benn bu kıza sevdalanmış olmayayım. Biraz düşünmem lazım. Ya da yok ya ben bu kıza kesin sevdalandım. Evet. Neyse konumuza dönelim. Yanına gittim. Sandalyeye oturdum. Başında sargı vardı. Onu öyle görmeye dayanamıyordum. Tam kalktım ki bir ses geldi.
-Tahir!
Arkadaşlar kusura bakmayın. İşim vardı. O yüzden bayadır yazamıyorum. Bundan sonraki bölümlere sınır koyacağım. Yeni bölüm için 5 yorum 10 vote istiyorum.
Sizce nasıl oluyor?
Fikirlerinizi yorumlara yazın. Ona göre devam ettireceğim. Biraz kısa oldu ama yeni bölümü çabuk istiyorsanız yorum ve voteleri eksik etmeyin. İyi okumalar...
