Asi Kızın Romanı

21 Aralık 2012

Bugün 21 Aralık Maya Takvimine göre kıyametin kopacağı gün...

Her zaman olduğu gibi bugünde erken kalktım. Okula gitmek için hazırlandım. Ecem beni almaya geldi. Onunla birlikte yürürken bulutlar kaplamaya  başladı gökyüzünü.Sonra Ecem ''Biliyorsun dimi kardeşim bugün kıyamet kopçak '' dedi . İlk önce güldüm sonra ciddi bir şekilde '' Kıyamet kopacak ve sen hala okula gitmeyi mi düşünüyorsun '' dedim.  '' Doğru okula gitmeyelim , son günün tanıdını çıkarılım. '' dedi. Bende '' Evet hatta bir yere oturalım , yemek yiyelim , hesapları ödemeyelim , gezelim (O sırada beni ciddi bi şekilde dinliyor .) ve hatta sözlüye girmeyelim nasıl fikir ? '' dedim. Ecem'e jeton düşünce '' Ben ölcez diyorum , sen hala sözlü derdinde misin? ''. Gülerek '' Öleseye kadar SBS derdindeyim. '' Muhabbet ederken şimşek çaktı . Yağmura yakalanmayalım diye koşmaya başladık. Sonunda okula geldik . Bugün gündem Maya Takvimiydi . Herkesin dilinde bir ölüm kelimesi vardı. İlk dersimiz İsmet Hocaya, din dersiydi ama gelmediği için boş geçti. Genellikle o dersin boş geçip , geçmemesine sevinmeyiz . Bizim için İsmet Hoca'nın dersleri gır gır şamata ve konuşarak geçer. Ders boş diye sınıfça vazgeçilmezimiz olan simit , ayran almaya kantine gittik. Bir sonraki dersimiz ingilizce dersiydi . Günlük konuları önceden bitirince Merlin izlerdik. Arada canımız sıkılınca mola verir ve Mehmet hocanın anılarını dinlerdik. Bugünde ''Telafuzun Önemini''anısını anlattı bize ... Üniversite yıllarında hocanın ''How are you?'' sorusuna iyiyim kelimesini söylerken yanlış telafuz etmiş . Yanlış telafuz ettiği kelimede bi hayvanın adı çıkınca hoca da sözlüden ona 10 vermiş. Biz sınıfça gülmemek için kendimizi zor tuttuk. Son dersimize girdik , Fen dersiydi. Derste uyuklamamak için kendimizi zor tutuyorduk . Konular hiç iç açıcı gelmiyordu. Bi yandan sınıfta konuşmalar olurdu. Tülay Hoca ne kadar ''Susun '' desede arada konuşmaya devam edenlerimiz olurdu. Sonunda kapı çalmış ve ders kaynamıştı. Nöbetçilik diye birşey var iyi ki... Hoca defteri imzalayasaya kadar zil çalmıştı. Eve gitme zamanı gelmişti. Tabiii aşağı da İstiklal Marşı vardı. Sınıfımızda kimse İstiklal Marşından kaçmazdı. İstiklal Marşı okunduktan sonra herkes dağıldı. Yine Ecem , ben ve Görkem kaldık . Yolda yürürken genellikle herkes bize bakardı çünkü Görkem'in sesinden ve gülmelerimizden dolayı. Yolda bile '' Maya Takvimine göre kıyamet kopçak'' diyenler vardı. Sonunda eve vardım. Televizyon da İzmir Şirince'ye kıyamet olmucakmış gibi şeyler duydum . Gerçekten buna inanıp , gidenler varmış.Babamın hala    '' Herkes tatilini kullanmış , ama aklını kullanamamış'' cümlesini unutmuyorum... 

Devamı için yorumlarınızı yazarsanız sevinirim...