Cece p.o.v
Ik had medicijnen omdat ik niet zo goed ademhaal, maar ik had wel het medicijn ingenomen. 'moet ze naar een ziekenhuis?' vroeg Liam. 'we kunnen beter haar naar ons huis brengen en Harry jij haalt haar spullen op bij haar adres' zei Niall.
Ik wist dat ik nu op de bank in one direction's huis lag. Ik wilde wel gillen, maar dan zouden ze weten dat ik fake doe. 'ze is al een uur buiten westen' zei Louis. Ik hoorde dat iemand binnen kwam en iets op de grond zetten. 'ik heb haar spullen, gelukkig zat er een adres in haar tas, ze woont dus een jaar bij een vriendin en zou morgen op vakantie gaan en een ander huis zoeken' zei Harry. Ik moest hoestte, ik opende mijn ogen langzaam. 'ze is er weer' zei Louis. Niall gaf me mijn medicijn en een glas water. Ik nam het in en vroeg waar ik was. 'bij ons thuis. wat herriner je je nog?' vroeg Niall. 'uhh ik woon bij mij ouders in Amerika en jullie zijn one direction' zei ik. ze keken me raar aan. Er kwam een dokter binnen en ik moest allemaal testen doen.
Ze waren op de gang aan het praten. 'ze is een jaar van haar geheugen kwijt, wanneer krijgt ze het terug?' hoorde ik Harry zeggen. 'het kan voor een onbepaalde tijd zijn, maar ze moet wel in deze omgeving blijven anders komt het niet goed' hoorde ik de dokter zeggen. 'is er nog iets waar we rekening mee moeten houden?' hoorde ik Liam vragen. 'ze kan last van haar zintuigen krijgen, probeer haar dan rustig te houden' hoorde ik de dokter zeggen.
De voordeur ging dicht, ze zouden zo weer komen. Ik deed mijn handen op mijn oren en gilde. Ik deed alsof mijn gehoor pijn deed. Ik maakte mezelf klein. Ze kwamen binnen rennen en probeerde me te kalmeren, ik stopte met gillen maar hield nog steeds mijn handen op mijn oren. 'heb je nog pijn' vroeg Liam. Ik trilde helemaal, Harry liep weg en Liam trok me in een knuffel. Niall haalde langzaam mijn handen van mijn oren. 'rustig het is voorbij' zei Liam. Hij liet me los en ik keek hem bang aan. 'je blijft bij ons totdat je geheugen terug is' zei Louis. Er kwam een meisje binnen lopen, het was Perrie. Zayn gaf haar een zoen en Perrie begroette me. 'dus jij bent Cece' zei ze. Ik knikte. 'hoe oud ben je?' vroeg ze. Ik antwoordde niet. 'je kan me vertrouwen' zei ze. '17' zei ik zachtjes.
Harry p.o.v
Cece was zo mooi met haar krullend blond haar, haar blauwe ogen. Ze was lief, bescheiden, aardig en haar stem was zo mooi. Ik vond haar wel leuk, maar ik kende haar net. Ik was in mijn kamer, omdat toen ik zag hoe naar Liam naar haar keek ik schrok. Hij vond haar ook leuk, maar ik wilde niet dat hij zag dat ik haar ook leuk vond.
Cece p.o.v
Iedereen kende me beter, behalve Harry die boven zat. Ik ging voorzichtig naar boven en ging zijn kamer in. Ik had aan Niall gevraagd waar zijn kamer was. Hij zat op zijn bed met een fles wodka, de fles was bijna leeg. 'Harry gaat het?' vroeg ik. 'kom eens naast me zitten' zei hij. Ik ging naast hem zitten. 'drank is niet goed voor je' zei ik. 'ik drink het om jou' zei hij. 'waarom?' vroeg ik. Hij drukte zijn lippen op die van mij, ik duwde hem weg. Hij belandde op de grond. Ik rende de kamer uit, hij goide de fles naar me en deed de deur dicht. 'kom terug' schreeuwde Harry. Ik ging naar beneden, Liam vroeg wat er was gebeurt. 'hoezo?' vroeg ik zachtjes. 'je hebt een snee op je wang' zei hij. 'niks hoor' zei ik zachtjes. Hij pakte mijn arm en trok me mee naar de keuken.
gaat Cece vertellen wat er is gebeurt?
ik update donderdag weer
