YANLIZ SEVDALI

BÖLÜM 20

Sabah uyandığımda salondan sesler geliyordu. üstümü değistirip salona gittim. ninem,fatihin annesi, esmanur ve fatihin 2 kız kardeşi vardı ve kahvaltı yapıyorlardı. ninem bana dönerek " kızım hadi sen evine git. annen ve halan bugün gelicekmiş. halanlar annenler evde olmadığı için gelmemişlerdi. annenler yol üstünde onlarıda havalimanından almışları. hadi sen evine git." şükür annemler gelmeyi düşündü. ben tam dışarı çıkıyordum ki fatih içeri girdi. ben esmanurdan utandıgım için fatihe bakmadım.fatih içeri ben dışarı çıktım. sonra telefondan mesaj sesi geldi.

FATİH:Sakın birsey sorma, gizli yere gel.

Acaba neden böyle dedi. neyse ben onu bekletmeden gideyim. oraya varınca fatih çoktan gelişti. bu sefer yine arkasına dònmüştü ama ayaktaydı. gidip arkadan beline sarıldım. ama hiç beklemedigim bir sekilde geri tepildim.fatih kollarımı kendi belinden uzaklaştırdı ve bana döndü. ben neye uğradığımı anlamazken o söze başladı " yeter beni iyi dinle. artık birlikte olamayız. yani ayrılalım." duyduklarıma inanamazken gözlerimdeb yaşlar akmaya başladı. " sen de amma saf çıktın. işte sen bu kadarsın. hemen ağlıyorsun. basit kız." başım dönmeye başladı. " sen sen ne diyosun fatih. ne saçmalıyorsun. kendine gel." bunları söylerken ağlıyordum. bu çok acı bir durumdu." yeter şaka falan yapıyorum. bas baya ayrılalım diyorum." ben sesimin kısılacağı derecede bağırdım " ne diyosun. neden ayrılalım. ben birsey mi yaptım. fatih neden susuyorsun. yoksa esmanur bizi gördü diye mi?" gözlerimin içine bakmıyordu. " hayır bunların hic biri degil. sadece senden sıkıldım o kadar. bir kere akıllı olsaydın kendimden 3 yaş küçük birisiyle çıkacağımı düşünmezdin. sen daha ergensin. ben se artık kocaman bir insan oldum." fatih bunları söylerken gözleri dolmuştu." yalan,yalan söylüyorsun. bak seninde gözlerin doldu. yalan, sen beni hala seviyorsun. fatih neden bunu yapıyorsun bize." fatih bağırmaya başladı " ne saçmalıyorsun. ne gözleri dolması. hem biz diye birsey yok. zavalı, ben seni hicbir zaman sevmedim. ne utanmaz bir kızsın. bırak peşimi. bitti dediysem bitti." sonra arkasına dönüp gitti. ben arkadan " fatiiiiiihhhhhh! ıııııhhhhhıııı! fatiiiiihhhhh. beni bırakma." dediysem de boş. arkasına dönüp gitti. dizlerimin üzerine çöktüm ve aģlamaya başladım.

   
      YAZAR'DAN:
Yeter diz çökmüş ağlarken fatih arkasına döner dönmez zar zor tuttuğu göz yaşlarını serbest bıraktı. yeter sesi kısılana kadar ağlıyordu. bağirmaları yeri gögü inletmişti. fatih yeterin onu görmemesinden emin olarak bir ağacın altına oturdu  .  onun arakasından
" fatiiihhhhh beni bırakma" deyişlerini duymamak için kulaklarını kapattı. o da o kadar ağlıyordu ki  bir anda ölüceğini hissetti. gerçi yetersiz yaşmak onun için mezara gomülmek gibi bi seydi. yeter de fatih te çok ağlıyordu. yeter aģlamaktan yoruldu ve kendini yere attı. oracıkta uyuya kaldı. fatih te çok yorulmuştu kendini yere attı ve o da uyudu...